Leo heeft een geweldige vrouw, twee volwassen dochters die op eigen benen staan en zelf ook warme relaties hebben. Hij werkt voor een groot bedrijf en verdient goud geld. Ze zijn gelukkig, wonen in een mooi huis, maken de prachtigste reizen en hebben veel goede vrienden.

Onlangs werd bij zijn vrouw een knobbeltje in haar borst gevonden. Dat waren een paar zorgelijke weken. Het blijkt een goedaardige cyste te zijn, niets aan de hand. Ze zijn dolgelukkig, dat alles goed is. Maar bij Leo gaat het malen. In hun vriendenkring zijn al verschillende vrienden overleden. Hartinfarcten, kanker, ongelukken. Er zijn ook vrienden die ontslag hebben gekregen tijdens de crisis en nu van een karige uitkering leven. Er zijn vrienden met kinderen met anorexia, aan de drugs en foute vrienden. Hun buren zijn vorig jaar overvallen door inbrekers. En zij? Bij hun gaat alles goed.

‘Ik vind het doodeng dat het zo goed gaat,’ vertelt Leo in het eerste coachingsgesprek. ‘Het kan toch niet zo zijn dat wij alle geluk van de wereld hebben en anderen zoveel verschrikkelijke dingen overkomen? Soms denk ik dat wij al het geluk van anderen opslurpen, zodat er niets voor hen overblijft.’
Het klinkt alsof Leo denkt dat er een bepaalde hoeveelheid geluk in de wereld is en dat die opgaat als teveel mensen dat geluk verbruiken. Er zijn ook mensen die zo denken over liefde of over gezondheid. Met je hoofd weet je dat dat onzin is, maar je gevoel zegt iets anders. Dat geldt ook voor Leo.

Hij vertelt over zijn leven. Zijn ouders hebben beiden de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Zijn vader was streng en kon ontzettend uit zijn slof schieten. Maar echt mishandeld werden ze niet. Praten over de oorlog, politiek of religie was taboe, zijn moeder was bang voor harde stemmen en ruzie, maar verder kon je het overal over hebben.
Zijn eerste vriendin leerde hij tijdens zijn studie kennen. Helaas bleek ze manisch depressief te zijn. In een van haar depressieve buien pleegde ze zelfmoord. Dat kwam door die nare ziekte. Er was opluchting, omdat zij het leven zo zwaar vond, terwijl hij juist zo genoot van het student zijn en alle nieuwe dingen die hij leerde.
Er volgden nog andere vriendinnen, maar het werd nooit wat, tot hij op zijn dertigste zijn vrouw ontmoette. Het duurde een paar jaar voor er kinderen kwamen, daardoor waren de bevallingen wel zwaar en langdurig, maar wie maalt daar nou om als je zulke prachtige kinderen krijgt? Zijn vrouw heeft wel wat langer moeten herstellen van de bevallingen, maar ja, als je op latere leeftijd moeder wordt, schijnt dat normaal te zijn.
En zo ging hij door. Alles wat narigheid, negatief of vervelend kon zijn, had wel een positieve kant. Na een tijdje riep ik uit: ‘Leo, wat ben jij een gezegend mens! Jij kunt van alles de zonnige kant zien! Vind je het gek dat je zoveel geluk hebt?’

Beïnvloed zelf hoe gelukkig je bent

Gelukkig zijn zit voor 40% in je genen en wordt verder bepaald door je omgeving. Je kunt zelf ook actief je geluksgevoel beïnvloeden. Belangrijk is om te beseffen dat voor iedereen andere geluksfactoren gelden. Meer informatie over geluk vind je hier . Meer weten over geluk op het werk? www.gelukkigwerken.nl.

Francine ten Hoedt en Philine Spruijt

www.coachingcarrousel.com/ stop@coachingcarrousel.com

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin