Vraag aan God

Als je God iets kon vragen, wat zou het dan zijn? Ik weet er wel een paar: ‘Waarom is er honger, waarom is er verdriet, waarom is er ellende,’ je kan er ongetwijfeld zelf ook nog veel verzinnen.

Antwoord

Ik weet ook het antwoord. Ik heb het ooit in een film gehoord. En dat was zo simpel dat alleen daarom al de film een oscar verdient. Het verhaal van de film gaat over God, die als mens naar de aarde komt en zich ontfermt over een supermarktmanager. In eerste instantie gelooft deze man natuurlijk niet dat hij echt met God te maken heeft.

George Burns

God werd namelijk gespeeld door George Burns, een aardige oude man. Maar nu niet direct het beeld wat je van God in je hoofd zou hebben. Maar als de supermarktmedewerker (gespeeld door John Denver) dan eindelijk in de gaten krijgt wie die vreemde oude baas is, kan hij niet ophouden vragen te stellen. En geef hem eens ongelijk.

Waarom al dat leed op de wereld?

• ‘Maar wanneer je zei dat alles goed komt. Ik dacht Ehm… dat je in de toekomst kon kijken’
• ‘Natuurlijk! Ik kan in de toekomst kijken, zodra het in het verleden ligt. Ik heb gezegd dat alles goed komt, als dat jouw keuze is. Mensen hebben een eigen keuze. Ik kan niet voor iedereen persoonlijk een keuze maken.’
• ‘Maar hoe maak ik die keuze dan? Hoe kan ik dat, dan?’
• ‘Daarom heb ik jullie elkaar gegeven.’

Een kleine greep

Zomaar even een hele kleine greep uit de vele quotes uit de film ‘Oh God’. Natuurlijk is het een film. Het is verzonnen. Het is een comedy, ook nog. Maar wel een met een boodschap. En die boodschap spreekt mij aan. Het zou zomaar kunnen dat veel ervan ook waar is. Zoals de vraag aan God, verlegen, ‘waarom kies je mij, ik ga niet eens naar de kerk?’ Het antwoord: ‘Ik ook niet.’

Moeilijk

Ik ben ervan overtuigd dat wij, mensen, het leven vaak veel moeilijker maken voor onszelf dan het hoeft te zijn. Ook als je niet in een God gelooft, dat is een persoonlijke keuze. Maar ook dan zie je de prachtige wonderlijke wereld om je heen. Zo simpel, en tegelijk zo ongelooflijk mooi. Ongelooflijk, omdat het bijna niet te geloven is, zo mooi en zo simpel is het. En zodra het simpel is zetten wij er vraagtekens bij.

Merelmoeder

Mijn moeder en ik hebben ons zitten verbazen in de tuin deze week. Een vrouwtjesmerel was druk met eten zoeken voor haar baby’s. Zodra ze een plekje had ‘schoongemaakt’ van bladeren en takjes, stampte ze met haar pootjes op de grond. En met een bek vol wormen vloog ze weg. Onderweg en zoekend maakte ze kleine klokgeluidjes in haar keel, zodat de kleintjes wisten dat ze in de buurt was.

Zielige wormen

Zielig voor de wormen, maar slim van het vogeltje om met haar pootjes net te doen alsof het regende. Zo had ze snel genoeg voedsel voor haar kinderen. En pas nadat ze een stuk of tien keer heen en weer was gevlogen nam ze zelf een paar hapjes. Zij weet hoe het hoort.

Daarom…

Daarom gaf God ons elkaar. Om elkaar te helpen. Met voedsel, met alles wat we nodig hebben. Om samen te delen en om samen plezier te hebben. En ja, zo simpel is het. Er is voldoende om iedereen te voeden op deze wereld. In plaats daarvan gooien we het liever weg dan dat we het eerlijk onder elkaar verdelen. Na al die jaren evolutie zijn wij nog wel een achtergebleven soort, als mens.

Positief

Het positieve, echter, is dat we toch iedere keer een beetje meer leren. Al gaat dat ontzettend langzaam. En moet er soms een oorlog voor gevochten worden, om een groot deel van de mensheid bij elkaar te brengen. Om te geloven dat dit niet de manier is en om te proberen elkaar EINDELIJK eens te helpen. Ik geloof in een betere wereld.