Hoe belangrijk zijn vriendschappen voor jou? Hoeveel (goede) vriendinnen zijn er in jouw leven en hoe lang ken je ze al? Ik neem je graag mee in mijn beleving van vriendschap. In de hoop dat je er iets in herkent…
Vriendinnen voor even? Of voor het leven?
Dat is hoe ik naar, met name, vriendschappen probeer te kijken. Het aantal goede vriendinnen kan ik op één hand tellen. Het merendeel ken ik al tien jaar of langer, met één uitschieter naar ruim dertig jaar. Wat ik daar fijn aan vind, is dat je elkaar goed kent en dat je veel met elkaar hebt meegemaakt. Hierdoor heb je vaak aan een half woord genoeg. Ook weet je dat je altijd bij elkaar terecht kunt. Ieder heeft ook haar eigen leven en daarom gaat het naarmate je ouder wordt ook niet (meer) om de kwantiteit, maar om de kwaliteit van je contacten. Deze vriendschappen vallen voor mij in de categorie ‘voor het leven’.
Er zijn ook vriendschappen die voorbij gaan. Dan blijkt dat ze dus ‘voor even’ waren. Soms gaat er een ruzie of onenigheid aan vooraf. Maar veel vaker verwatert het contact zonder dat daar een aanwijsbare reden voor is. Dan is het meer een natuurlijke manier van opruimen in je sociale leven. Die vriendschappen dienen je dan blijkbaar niet meer. Je bent uit elkaar gegroeid en je hebt geen gespreksstof meer. Of je bent simpelweg in een andere fase van het leven beland, waardoor je geen aansluiting meer bij elkaar vindt.
Uit het oog? Niet uit het hart…
Naast vriendschappen ‘voor even’ en ‘voor het leven’ is er in mijn beleving nog een derde categorie. Dat is de categorie ‘terugkerende vriendschappen’. Herkenbaar? Mij is het met twee vriendinnen overkomen. Jarenlang geen contact en dan ineens komen ze weer terug in je leven. Heel bijzonder vind ik dat. Je hebt aan de ene kant veel bij te praten, omdat je elkaar een aantal jaren niet hebt gezien. Aan de andere kant voelt het meteen weer heel vertrouwd, want je deelt ook een (deel van je) verleden.
Wat doe je met wie?
Wat ik ook mooi vind om te merken, is dat je met de ene vriendin andere dingen onderneemt dan met andere. Daar sta ik normaal gesproken niet vaak bewust bij stil, maar denk er maar eens over na. Met de een heb je diepgaande gesprekken, terwijl het met de ander oppervlakkiger blijft. De ene vriendin houdt net als jij van wandelen, met de ander drink je vooral wijn en kun je ouderwets de slappe lach krijgen tot je er buikpijn van hebt. Soms is het ook een combinatie van dat alles. Mooi en waardevol!
Something old, something new…
Zonder oude en reeds jarenlang bestaande vriendschappen tekort te doen, is er natuurlijk nóg een categorie: nieuwe vriendschappen. Je weet niet altijd op voorhand of ‘iets’ na een eerste contact uitgroeit tot een mooie of bijzondere vriendschap. Een maand of twee geleden overkwam mij het volgende.
Ik ontmoette iemand tijdens een zakelijke netwerkbijeenkomst. Aan het begin van de dag had ik haar al gezien en toen voelde ik al een soort van herkenning. Later op de dag raakte ik met haar in gesprek. Een leuk gesprek. Blijkbaar was er iets waardoor onze omgeving dat ook zag, want er kwam een andere (vrouwelijke) bezoeker vragen hoe lang wij elkaar al kenden. ‘Uuuuhhh… nou… wij kennen elkaar pas een paar uur.’ Inmiddels hebben we elkaar al een aantal keren gezien en we raken niet uitgepraat. Veel al met elkaar gedeeld, maar nog zoveel dingen die we niet van elkaar weten. Deze is voor jou, Chantal! Dat we maar fijne gesprekken mogen hebben en veel mogen lachen 🙂
Monique Mik-Kampman
I Organize You
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
Leave A Reply