Een bijzondere bijwerking van ‘de overgang’ is, dat ik van avondmens ben veranderd in een ochtendmens. Dat is een paar jaar geleden in vrij snel tempo gebeurd. Om negen uur ‘s avonds zat ik al te knikkebollen en ‘s ochtends was ik soms al om vijf uur klaarwakker.

De hond is er blij mee. Die gaat er nu extra vroeg uit en ik moet toegeven: die ochtendwandelingen zijn niet vervelend in deze zomermaanden als het al vroeg licht wordt. Het is nog doodstil, op een enkele vroege werker na. Zelfs de andere honden en hun baasjes slapen nog. Alleen de vogels zijn wakker.

Vroege Vogels

Dankzij het radioprogramma Vroege Vogels (elke zondagochtend tussen 7 en 10 op Radio 1) heb ik wat meer inzicht gekregen in de vogelzang. Ik weet redelijk veel van de natuur, maar ik heb me pas een paar jaar geleden verdiept in vogels (nu kan ik een mus van een vink onderscheiden) en dankzij de cursus vogelzang heb ik ook een beetje meer kennis van de geluiden die er uit komen, al vind ik het in de praktijk nog wel eens lastig, maar het is beter dan het was.

Na-apers

Soms zijn er mooie ezelsbruggetjes om bepaalde zang te onthouden. Zoals het karakteristieke ‘geknetter’ van de spreeuw, die zwartgespikkelde vogels die zelfs in staat zijn auto-alarms en ringtones (vooral hilarisch toen we nog de pre-smartphone ringtones uit het Nokiatijdperk hadden) na te doen, maar ook andere vogels (afgelopen winter zetten ze me lelijk op het verkeerde been door gierzwaluwen na te doen). Dat geknetter is als een kampvuurtje en je herkent er meteen een spreeuw in, al doet die nog zo fanatiek een zwaluw of alarm na.

Dikke duif

Dankzij diezelfde cursus ligt mijn wijk opeens vol dode opoe’s! En dat komt door de houtduif. Ik vind houtduiven stomme vogels. Sorry, duiven. Maar ik vind ze stom. Ze zijn lomp. Ze leggen op de gekste plekken losse takjes en noemen dat trots ‘een nest’. Ook binnenshuis als je niet oplet. Menig balkonnetje is vol gepoept door deze vogel. Als je aan komt fietsen willen ze graag vlak voor je fiets opstijgen met hun luid klapperende vleugels. Tot overmaat van ramp produceren ze een deprimerend, hees, binnensmonds en vooral eindeloos gekoer.

In mijn woonplaats lijken deze duiven afgelopen jaar explosief toegenomen te zijn. Als ik voor dag en dauw mijn wandeling doe, zitten ze overal tegenwoordig. Te koeren alsof het een wedstrijd is!

Duiven en opoe’s

Wat heeft opoe daarmee te maken? Nou, dat is de schuld van Vroege Vogels. Zij hebben in hun cursus ook aandacht besteed aan het geluid van deze vogel: een vijf-lettergrepig ‘roekóe-koe-roekoe’. Daar was ook een ezelsbruggetje voor: “Mijn ooooo-poe is doooood…” Gecombineerd met het deprimerend-hese geluid van deze vogel vergeet je zo’n ezelsbruggetje nooit meer. Ik kan er niet aan ontsnappen, elke ochtend worden mijn hond en ik massaal begroet met een droevig: “Mijn ooooo-poe is doooood…”

Laatst had ik het met enkele plaatsgenoten, ook natuurliefhebbers, over vogels  en het bleek dat ik niet de enige ben die weinig heeft met duiven. ‘Ze schijten alles onder’, ‘vliegende ratten’, niemand was positief over de duiven. Ja, in de stad kunnen ze overlast veroorzaken, maar daar is hier in mijn woonplaats nog lang geen sprake van gelukkig. De ransuilen die hier af en toe neerstrijken produceren meer poep (en uilenballen) dan die duiven. Waarom roept die vogel dan toch zoveel irritatie op? Is het zijn plompheid, zijn stem, iets anders?

De schlemiel

Eigenlijk is dat best zielig. Zo’n vogel lijkt toch wel een beetje de schlemiel van de vogelwereld, en nu is zijn opoe ook al dood! Zo’n stomme duif kan het ook niet helpen dat hij de stem van een doodbidder heeft en niet bepaald het imitatietalent van een spreeuw, de vrolijk gekleurde veertjes van de mezen of de prachtzang van de merel heeft.

Daarom ga ik mijn best doen wat positiever over het arme dier te gaan denken. Mind you, je ergeren aan een vogel die weinig verkeerd doet behalve continu klagen dat zijn opoe dood is en soms wat in de weg vliegen als je aan komt fietsen, dat is toch eigenlijk te gek voor woorden? 🙂

Wil je meer lezen van Marijke Schipper?

• Duurzame Dinsdag: LENTEoogst, een recensie
• Boekrecensie: SMULTUINlessen (eBook)
• Dat ene kledingstuk… Afscheid nemen bestaat niet?
• Eenpersoonskamertoeslag en tweede kaartje gratis: hoezo happy single?
• Rouw bij dieren – fascinerend en ontroerend
• Boodschappen doen in Duitsland: een culinaire ontdekkingsreis
• Hoe overleef ik een drukke treinreis?
• Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!