• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
Search results for bloemen. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Liefde
23 July 2024

Liefde

Straks krijg ik ongetwijfeld te zien dat ik deze titel al vaak heb gebruikt. Dat geeft, wat mij betreft, niets want liefde is iets moois en bijzonder. En ik praat er graag over. Een teken van echte liefde kregen wij afgelopen vrijdag. Mijn neef trouwde met zijn lief en het was een heel bijzondere dag.

Zoveel liefde

Nu is een bruiloft vrijwel altijd heel bijzonder. Maar er was zoveel liefde dat we het geregeld niet droog hielden en de pakken zakdoeken niet voor niets meegenomen waren. Het begon al bij aankomst van het bruidspaar bij de schitterende lokatie aan het water. Op de tonen van ‘You’re my inspiration’ van Chicago, liepen ze hand in hand over het, met prachtige bloemen versierde middenpad. Terwijl de gasten zich staande verwonderden over hoe prachtig ze eruit zagen.

Prachtig uitzicht

Ze namen tegenover ons plaats op een mooie bank onder een boog, ook rijkelijk versierd met bloemen en dromenvangers. Op de achtergrond schitterde de zon op het water, wat vergroot werd in de ogen van deze twee bijzondere mensen. Het komt vast door die schittering dat ik (en velen met mij) zo moest huilen. Met zakdoeken paraat hoorden wij ze hun (eigen geschreven) trouwbeloften aan elkaar uitspreken.

Hond

Iedereen was blij, iedereen was gelukkig. Zelfs de hond liep trots in zijn, speciaal voor deze gelegenheid gemaakte, smoking rond. Dat duurde echter niet erg lang want het was 30 graden en het beestje had het bloedheet. Hij was gelukkiger toen de ceremonie was afgelopen en hij zijn mooie pak uit mocht. Na de toast en de felicitaties konden de beide families elkaar beter leren kennen.

Nederland – Duitsland

Want mijn neef heeft een Duitse vrouw leren kennen en is helemaal verliefd. Na een aantal jaren samengewoond te hebben is die liefde tussen hen alleen maar sterker geworden. Ook al ligt Duitsland niet zo ver weg, om beide families tegelijk bij elkaar te krijgen is niet altijd eenvoudig. Dus werd het een nieuwe kennismaking voor velen en een fijne reünie voor anderen.

Speciaal

Al eerder gaf ik weleens aan dat ik een feest heerlijk vind, vooral als het uit een internationaal gezelschap bestaat. Geen grenzen, lachen om elkaars uitspraak en gebarentaal. Er was gelijk een verbinding via het bruidspaar waar we allemaal stapelgek op zijn. Dat helpt bij eventuele ongemakkelijkheden in het begin. Niets van dit alles. Er werd direct geknuffeld en gezoend. Ook hier was de liefde voelbaar.

Chique en ongedwongen

Iedereen was chique en mooi gekleed maar door de hitte werd de sfeer ook zo ongedwongen dat we op een gegeven moment met z’n allen op de pier zaten met onze voeten in het water. Dat leverde ongetwijfeld mooie foto’s op. Maar na de heerlijke barbecue en ijs uit de ijscokar, moest er gedanst worden. De muziek was divers en we zijn met elkaar zo’n 200 kilo zweet kwijtgeraakt, schat ik.

Herinneringen

Er zijn herinneringen gemaakt voor de rest van ons leven. Het bruidspaar heeft genoten en dat is natuurlijk het allerbelangrijkste. Na prachtig vuurwerk boven het water ging iedereen heel tevreden naar huis en de bruid en bruidegom naar hun bruidssuite in een nabijgelegen hotel. En dan komen er de volgende dag al gelijk alle leuke herinneringen. Dat blijft nog wel even.

Liefde

Liefde is mooi en liefde is belangrijk.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Wat Alice vergat – Liane Moriarty
16 June 2024

Wat Alice vergat – Liane Moriarty

Wat een leuk boek is ‘Wat Alice vergat’. Ik heb meerdere boeken gelezen van deze Australische schrijfster maar ik vond dit eruit springen. Je moet er maar op komen: Alice is op de sportschool wanneer ze valt en haar hoofd stoot. Ze wordt met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht.

Baby

Alice is niet zo bezorgd over haar eigen toestand als wel over de toestand van haar ongeboren kind. Ze moet er niet aan denken dat haar ‘rozijntje’ iets overkomt doordat zij zo dom was om te vallen. En wat zal haar man Nick ervan vinden? Hij zal zo wel komen met een grote bos bloemen. Niets bereid haar voor op de grote schok die ze te verwerken krijgt.

Tien jaar

Ze is geen 29 maar 39 jaar en ligt in scheiding met haar man Nick. Inmiddels heeft ze drie kinderen, waarvan ze zich helemaal niets herinnert. Haar leven in de laatste tien jaar zijn weg uit haar geheugen. In de scans van haar hersenen wordt niets abnormaals gevonden. Volgens de artsen moet ze rustig aan doen en komt haar geheugen vanzelf weer terug.

Thuis

Wanneer ze thuiskomt is alles anders dan ze had verwacht. Haar leven is niet zoals ze zich herinnert. Haar man heeft inmiddels een aantal promoties gemaakt en zij blijkt huisvrouw te zijn met hoge eisen aan haar familie en vrienden. Ook schijnt ze een vriendin gehad te hebben, die onlangs is overleden. Die vriendin blijkt van grote invloed te zijn geweest op alles in haar leven.

Alice

Alice kent haar omgeving niet meer, maar vooral haar eigen ik is een vreemde voor haar. Ze pakt zo goed als het gaat de draad van haar vertrouwde leven weer op, maar dan die van hoe ze 10 jaar geleden was. Kan ze hiermee haar huwelijk nog redden? Of is er in die tien jaar teveel gebeurd? En wie is toch die man die haar iedere keer belt en blijkbaar haar nieuwe vriend is?

Niets mee te maken

Ze wil er allemaal niets meer mee te maken hebben en wil haar oude leventje terug. Maar dat is niet zo eenvoudig. Want Alice heeft zich anders gedragen in die laatste jaren en Nick vertrouwt haar ‘oude ik’ niet. Ook haar kinderen kennen haar niet meer. Hoe kan zij ze ervan overtuigen dat ze van binnen nog dezelfde spontane, lieve vrouw is als tien jaar geleden? Krijgt zij nog een kans om haar verloren tijd in te halen?

Liane Moriarty

Liane Moriarty is geboren in Sydney in 1966. Ze heeft bij een uitgeverij gewerkt op de marketing afdeling totdat ze haar eigen boeken ging schrijven. Met veel succes, want er zijn inmiddels een aantal boeken verfilmd. Ook zijn al haar romans bestsellers geworden.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Boeken

Grijs
11 June 2024

Grijs

Ik word hartstikke grijs. Nu was ik dat eerlijk gezegd al jaren, maar ik heb het tot nog toe aardig kunnen verbloemen door mijn haar te verven. Op een gegeven moment lukt het niet meer. Mijn wenkbrauwen doen ook al mee met grijze haren en ik moet iedere keer mijn haar sneller verven omdat de uitgroei sneller te zien is.

Eerder

Ik heb een aantal jaren geleden al eens geprobeerd om niet meer te kleuren. Ik was wit grijs en er was geen donker meer te bekennen. Iedereen vond het mooi staan, behalve ik. Wanneer ik onverwacht in de spiegel keek of langs een winkelruit liep schrok ik van dat oude mens dat langs liep. Dat was ik! Ik moet toegeven dat mijn haar, wanneer het in de oorspronkelijke donkere kleur is gewoon een stuk jonger maakt.

Keuze

Dus koos ik er voor om weer iedere maand met mijn hoofd onder de verf te gaan zitten. Dat kon nog. Nu zie ik alweer na een week een grijze streep. Dan toch maar natuurlijk gaan? Ik ben voor de natuur. Ik hou niet van chemisch. Waarom zou ik mijzelf dit dan nog langer aandoen? Omdat het mooier staat? Misschien ook omdat ik niet graag ouder wil lijken dan ik ben?

Belangrijk

Wat is belangrijk? Ik ben er nog niet helemaal over uit. Als ik in mijn hart kijk wil ik eigenlijk gewoon de natuur haar gang laten gaan. Kan ik mijn ijdelheid opzij zetten? En grijs haar in een lange staart, zoals ik nu draag, valt misschien minder op. Of ik kan het camoufleren met een gezellig gekleurde haarband. Dat maakt wellicht ook nog een beetje jonger.

Ouder

Wat is toch die angst om ouder te worden? Waar komt dat vandaan? Ik heb er over het algemeen geen last van. Alleen wat mijn haar betreft twijfel ik. Dan, wanneer ik denk aan alle boeken die ik heb gelezen en alle voorbeelden die ik heb van vrouwen die prachtig ouder worden en zoeken naar de ‘godess’ in zichzelf, ben ik daar wel klaar voor. Ze staan vaak afgebeeld met lange gewaden aan en prachtig lang grijs haar in de wind.

Romantiek

Ik ben romantisch. Grijs haar paste niet zo in dat beeld. Of moet ik mijn beeld van romantiek bijstellen? Ik hoor heel graag van jullie wat je ervan vindt. Wat is voor jou belangrijk? En is de overgang van donker naar grijs haar gewoon een volgende fase in je leven of heb jij er ook moeite mee? Of ben ik gewoon heel oppervlakkig bezig? Zelf heb ik het idee dat alle drie de stellingen bij mij passen, al naar gelang mijn stemming.

Opmerkingen

Schrijf je opmerkingen naar redactiesophiamagazine@gmail.com. Ik ben benieuwd wat jullie vinden.

 

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Galerie Sommer
7 March 2024

Galerie Sommer

Mijn zus en ik zijn opgegroeid tussen kunst en cultuur. Mijn vader, Piet Sommer, kon fantastisch goed schilderen en tekenen. Ondanks dat hij veel exposities heeft gehouden van zijn werk en ook aardig wat heeft verkocht is hij nooit echt beroemd geworden. Iets wat hij graag had willen zijn. Dat mijn zus, samen met mijn nichtje, een aantal jaren geleden een kunstgalerie heeft geopend onder de naam ‘Galerie Sommer’ zou hij met veel trots hebben mee willen maken.

Helaas

Maar helaas is hij net voor die tijd overleden. Mijn moeder leefde nog wel en heeft de galerie mogen openen. Ook zij was zeer trots en wie weet lachte mijn vader ons op die regenachtige, winderige dag toe vanuit de hemel. Ook mijn moeder is er niet meer bij nu de galerie naar een mooier plekje is verhuisd. Nog wel in Wijk bij Duurstede, gelukkig, maar nu aan de andere kant. Net links naast het kasteel, langs de Wal, vind je een gezellig pand waar de koffie en thee altijd klaar staat.

Schilderijen

Naast de prachtige surrealistische werken van mijn vader hangt er ook wat realistisch werk van mijn zeer getalenteerde zus Maaike. En wat het helemaal af maakt zijn de verrassende cadeautjes van mijn nichtje Geertje. Zij is een kunstenares op gebied van papier en creatieve ideeën voor in huis. Ik loop verwonderd door de ruimte en zie leuke beeldjes, schelpen, kaarten, vaasjes, vooral ontzettend aardige cadeaus om weg te geven als je eens iets anders mee wilt nemen dan een bosje bloemen. Vaak ook nog voor onder de 5 euro. Zeker weten dat je gastvrouw/heer dit zeer op prijs stelt.

Sfeer

De sfeer is gemoedelijk en de drempel laag. Je hoeft geen kunstenaar te zijn om hier binnen te lopen. Maar ik weet zeker dat je geïnspireerd raakt en met een blij gevoel weer naar buiten stapt. Altijd geopend op vrijdag- en zaterdagmiddag en 1 keer in de maand (op koopzondag) op de zondagmiddag, mag ik nu het team van mijn zus en nichtje gaan versterken. Dus.. tadaaaaaaa… nu ook open op, jazeker, de donderdagmiddag!

Zin in

Ik heb er ontzettend veel zin in om vandaag voor het eerst te beginnen in ‘onze’ galerie. En ik hoop (maar verwacht het ook een beetje) dat jullie me op komen zoeken vanmiddag tussen 12.00 en 17.00 uur in het ‘Kunsthuys’, Langs de Wal 12B in Wijk bij Duurstede dus. Stel me niet teleur, ok? Maar kom in grote getale gezellig langs. Ik kan met een gerust hart zeggen dat je niet eens iets hoeft te kopen wetende dat je de verleiding niet kan weerstaan om toch een klein cadeautje mee te nemen voor iemand of gewoon voor jezelf.

Koffie, thee, lekkers

Koffie en thee staan klaar, en ik beloof ook iets lekkers mee te nemen zodat het nog gezelliger wordt. Zie ik jullie vanmiddag?

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Kunst

Held
27 February 2024

Held

Vroeger waren er voldoende helden waar we ons aan op konden trekken. Het vreemde van een held is dat ze vaak pas bekend worden in de geschiedenis. De boeken staan er vol van. Hoe zit het met de hedendaagse held? Bestaat die nog?

Zeker

Ik denk direct aan dhr. Navalny. Wetend wat hem te wachten staat kiest hij ervoor om zijn vrouw en kinderen achter te laten in een veilig land. Hij gaat zelf terug naar zijn geliefde Rusland. Had hij nog enige hoop dat hij zo door zou kunnen lopen bij de grens? Nee, ik denk het niet. Van tevoren had hij al aangekondigd dat ze hem ongetwijfeld zouden opwachten. En dat deden ze ook. Hij werd direct overgebracht naar de gevangenis.

Siberië

De laatste jaren van zijn leven bracht hij door in een strafkamp in Siberië. Alleen de naam van dit gebied boezemt angst in voor degenen die iets van de koude oorlog hebben meegekregen. Siberië was een gebied waar je naar toe werd verbannen wanneer men in Rusland geen raad meer met je wist. Daar zou je nooit levend vandaan komen. Het meest onherbergzame en, letterlijk en figuurlijk, het meest koude gebied van de wereld.

Schitterend

Ik heb later beelden van dit uitgestrekte sneeuwgebied gezien. Het is schitterend. Maar dat geldt alleen als je vrij bent om te gaan en staan waar je wilt. En geldt dat niet voor ieder gebied in de wereld? Vrijheid is het meest belangrijk en als dat weggenomen wordt lijkt je leven voorbij. Tenminste zo kan ik het me voorstellen. Gelukkig heb ik het nooit bij de hand gehad. Daarom, en vooral daarom, heb ik zo’n grote bewondering voor mensen als Navalny.

Vrijheid

Want door hun moed laten ze ons in vrijheid leven. Meneer Navalny heeft er letterlijk zijn leven voor gegeven. Is zijn leven nu voor niets geweest? Rusland is nog steeds in oorlog, mensen zijn er nog steeds niet vrij. Zelfs de mensen die bloemen leggen ter nagedachtenis aan zijn leven worden in de gevangenis gezet. Huilend zag ik beelden van mensen die hardhandig worden meegesleurd en met hun gezicht in de ijskoude sneeuw worden geduwd, zodat ze bijna stikken. Om vervolgens in een politiebusje te worden weggevoerd, op weg naar een gevangenis. Alleen omdat ze een mooi bosje bloemen achterlieten voor hun held.

Angst

Weten die politiemensen en bewakers van het regime wat ze doen? Zijn ze het ermee eens om mensen te mishandelen en zelfs te doden omdat ze daartoe opdracht hebben gekregen? Of kunnen ze slecht slapen die nacht nadat Navalny werd gedood? Ik heb het idee dat Poetin er geen seconde minder om heeft geslapen. Maar ik ken de man niet persoonlijk en wie weet, ik geef hem nog steeds een heel klein beetje twijfel. Ondanks alles wat hij doet en gedaan heeft. Ook hij is mens en zijn gewelddadige acties komen ergens vandaan. Ik durf te wedden dat alle geweld uit angst geboren wordt.

Held

En dan noem ik nogmaals de held die daar naast kan gaan staan. Die angst zover weet te overwinnen om zichzelf en zijn geliefden in de strijd te willen en kunnen gooien voor de vrijheid. Het is een keuze. Mar wel een heel moeilijke. Ik zag in een praatprogramma een discussie op gang komen die de gemoederen en spanningen hoog deed oplopen. Een meneer voegde toe dat Navalny alle Russen heeft opgeroepen tot verzet tegen het regime. Hij heeft de aanzet gegeven, nu is het wel aardig om bloemen neer te leggen maar daar heeft de man niets aan en Rusland ook niet. Er werd fel gereageerd door een mevrouw die veel in Rusland is geweest.

Verzet

Want ga er maar aan staan. Ja, Navalny was en blijft altijd een held. Een zeer moedig man. En hij heeft een voorbeeld gegeven. Maar wie doet het hem na? Ik vind iedereen die bloemen legt in Rusland nu een held. Iedereen die naar buiten gaat en hem op een of andere manier steun betuigt is een held. Zou ik dit kunnen als ik daar zou wonen? Ik vraag het me af. Oh, zeker, ik teken petities en ik wil ook best mijn naam en woonplaats vermelden bij het aanvragen van de verandering van de straatnaam waar de Russische ambassade staat in Den Haag. Iemand kwam op het lumineuze idee om de straatnaam te veranderen in Navalnystraat. Hoe heerlijk om al je postadressen te moeten veranderen als je bij de Russische ambassade werkt in de naam van iemand die je vreest. Heeft het enige zin? Geen idee, de ambassade kan verhuizen en heeft dan niets meer met die naam te maken.

Toch

En toch, alle kleine beetjes helpen. Daar wil en moet ik in geloven. Mijn oud-oom is gefusilleerd tijdens WO II, omdat hij in het verzet zat. Hij was net 20 jaar. Heeft hij zijn leven voor niets geleefd? Heeft mijn opoe zich voor niets hard huilend op de grond laten zakken toen zij de schoten hoorde? Niet in staat om te leven de eerste weken na zijn dood? Of is er een zaadje ontstaan waar de hoop voor vrede uit kan groeien. Hebben wij helden nodig in ons leven om als voorbeeld te dienen? Ik zeg JA. DANK meneer Navalny, voor uw moed, voor uw levenswerk en voor de hoop op een vredig Rusland.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

actualiteit

Knuffeldag
23 January 2024

Knuffeldag

Heb jij ze ook voorbij zien komen? Die gewone dinsdag of woensdag die ineens door iemand is uitgeroepen tot een bijzondere dag? Ik heb het nu even niet over dieren-,moeder-, of vaderdag. Daar zijn we aan gewend geraakt en die zijn al verbonden met ons DNA. Maar tegenwoordig krijg je een pannenkoeken dag, een secretaressen dag, een dag voor de ondernemer, een vriendinnendag en ik zag dat het afgelopen zondag een knuffeldag was.

Commercieel

Natuurlijk zijn de meeste dagen uitgeroepen tot speciale dag vanwege de commercie. Ik denk even aan Valentijnsdag, dat bij ons ook steeds meer terrein gaat winnen. En bijna iedereen is er gevoelig voor, ook ik moet ik bekennen. Ik heb nooit zoveel met Valentijnsdag gehad, want dat waren we hier in Nederland helemaal niet gewend. En als je liefje alleen (omdat het moet) je een bosje bloemen komt brengen op 14 februari is er volgens mij iets mis in de relatie.

Engeland en Amerika

Maar in Engeland en Amerika liepen ze op ons voor in dit soort dingen. Ik kan me nog herinneren dat mijn Amerikaanse vriendin zeer teleurgesteld was inmezelfmezelf haar, toenmalige, echtgenoot dat hij haar compleet vergeten was met Valentijnsdag. En dat terwijl je er niet omheen kunt in Amerika. Alle winkels en reclames schreeuwen bloemen, bonbons en harten. Al maanden van tevoren. Hé, dachten de winkeliers hier. ‘Daar kunnen wij ook wel iets mee.’ Nu zie ik ook overal snoepharten en valentijnskaarten in ‘onze’ winkels.

Knuffeldag

Maar wie de knuffeldag heeft uitgevonden is er blijkbaar niet op uit om geld te verdienen. Ik ben er sowieso helemaal voor. Nu ben ik best een knuffeldier. Ik knuffel graag. En alle toevoer van knuffels is mij meer dan welkom. Niet dat ik nu spontaan mensen op straat zal gaan knuffelen, wat volgens de regels van de knuffeldag de bedoeling schijnt te zijn. Mensen moeten elkaar vaker knuffelen. Ook vreemden. Zo gaan we elkaar beter begrijpen en zijn we liever voor elkaar.

Prima idee

Ik vind het een prima idee. Maar ik denk dat wij hier in Nederland nog niet zo aan toe zijn. Dan moet deze dag eerst uitgebreid besproken worden, liefst in allerlei comités. Dan gaan we er met z’n allen over stemmen en dan duurt het nog een aantal jaren voordat de eerste lefkikkers de eerste knuffels gaan uitdelen. Persoonlijk denk ik dat we nog een lange weg moeten gaan.

Commercie

Ook heb ik het idee, dat zodra de winkeliers er lucht van krijgen ze op de markt komen met allerlei pluchen knuffelbeesten. Want wij zijn nu eenmaal veel vrijer om een beest te knuffelen dan een mens. Dus eerst oefenen op een speelgoedding. Dan misschien ooit, als eerste de rest van de wereld mee gaat doen, willen wij heel schoorvoetend ook iemand een klopje op de rug geven. Misschien.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Liefde

Fietsen
13 July 2023

Fietsen

Ik hou van fietsen. Gelukkig maar, want ik ben niet in het bezit van een auto. En het is fijn als je net iets verder wil gaan dan dat je lopend kan bereiken. Ik ben ook liefhebber van de Tour de France, die op dit moment weer volop bezig is in het prachtige Frankrijk. Als ik de beelden voorbij zie komen van renners die hun best doen dan verbaast het me niets dat Frankrijk zo’n gewild vakantieland is.

Vakantie

Nu krijgen we tijdens deze tour natuurlijk de mooiste plekjes te zien. En vanuit de lucht heb je prachtige vergezichten op meren en bergen. Ik wil fietsen in Frankrijk. Nee, niet zo hard als de kerels die ik zie zwoegen, maar gewoon op mijn gemakje door die schitterende dorpjes en heuvels vol met zonnebloemen. Als ik zie dat het 40 graden is stel ik mijn wens iets bij.

Meer

Misschien kan je ergens rond een meer fietsen. Dat, zodra het zo warm wordt, je een lekkere koele duik kan nemen. Tegelijk heb ik medelijden met die mannen die nu 50 kilometer per uur fietsen langs zo’n meer. Wat een uithoudingsvermogen en wat een kracht. Zou dat wel goed zijn voor een lichaam, vraag ik me af, net als de commentator daar wat antwoorden op probeert te geven.

Temperatuur

Ze trainen veel. Het hele jaar door zijn ze bezig met hun prestaties verhogen en tegelijk gezond leven. Om te kunnen fietsen in deze temperaturen en met deze snelheden, moeten ze als het ware een soort koorts ritten doorstaan. Want, zoals een oud renner beweert, stijgt de temperatuur van je lichaam zodanig dat het lijkt of je koorts hebt. Hallucinaties zijn dan ook ‘normaal’ in deze omstandigheden en men leert hiermee omgaan als je op de fiets zit.

Verkoeling

Verkoeling is noodzakelijk. Veel ijs, verpakt in een soort pantykousje, op de rug en in de nek. En heel veel drinken. Is dat genoeg? Ik betwijfel het als ik die grimassen zie van de renners die klimmend en zwoegend in deze temperaturen uren lang in de brandende zon fietsen. Waarom zou je wielrenner willen worden? Zoals gezegd, ik hou van fietsen maar ik kan me haast niet voorstellen dat je kiest voor dit beroep.

Sport

Het is als eerste een sport waar je met hart en ziel van moet houden. Dat geldt natuurlijk voor alle beroeps sporters. Maar als ik zie wat je er allemaal voor over moet hebben en hoe vaak het mis kan gaan door flink te vallen en van alles te breken dan is mijn eerste gedachte dat die renners allemaal een beetje gek moeten zijn. En misschien is dat ook wel zo. Ieder jaar vallen er een aantal renners af door botbreuken. Het blijft een gevaarlijke sport, ook al proberen ze het zo veilig mogelijk te houden.

Cavendish

Ik zie het verslagen gezicht van Cavendish in de auto, net voor hij de tour verlaat. Ik hoor het verhaal van Bilbao, die fietst voor zijn overleden maatje. Ja, gevallen in de tour en niet meer opgestaan. Ik hoor van de hartaanvallen en gezondheidsproblemen van oud-wielrenners. En ik ben blij dat ik mijn eigen tempo mag aanhouden op mijn stadsfiets. Geen gevaar voor waaiers, geen peloton waar ik met zo’n honderd anderen rekening moet houden.

Omgeving

Ik neem de tijd om te genieten van de mooie Nederlandse natuur. Ik zie korenbloemen en klaprozen in de berm. Ik roep hallo naar een koe en zie tot mijn grote vreugde een valk met zijn vrouwtje hun nest bewaken. Ze geven me waarschuwende kreetjes dat ik niet te dichtbij mag komen. Ik fiets lachend onder hun boom door en laat ze graag met rust. Fietsen is mooi, geniet ervan.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Gezondheid

Kroning van een koning
16 May 2023

Kroning van een koning

Iedereen heeft er wel een (klein) stukje van gezien, vorige week. De kroning van een koning. En zoals we het gewend zijn van de Britten was dit ook weer tot in de kleinste details perfect uitgevoerd. Misschien zonder veel emoties, maar ook dat kennen we. Dat is allemaal schijn. Want reken erop dat koning Charles zenuwachtig was.

Volk

Niet zozeer of alles wel perfect zou verlopen, dat geloof ik niet. Maar vooral over de reactie van het volk. Hij heeft natuurlijk door de jaren heen heel wat voor zijn kiezen gehad. Ooit zag ik een interview met hem wat me altijd is bijgebleven. Tot die uitzending vond ik hem altijd maar een ‘watje’. Een moederskindje die deed wat zijn moeder hem opdroeg. Zoals het trouwen met een (veel jonger) kind omdat er toch troonopvolgers moesten komen.

Verliefd

We weten allemaal wat daar voor drama’s zich hebben afgespeeld. Maar het meest trieste vond ik altijd dat Charles nooit verliefd is geweest op Diana, wat mensen ook wilden geloven. Hij had zijn hart al jaren geleden aan Camilla gegeven. Camilla, op haar beurt, was het wachten en onzekere van Charles meer dan zat en trouwde een ander, terwijl Charles in het buitenland verbleef. Ongetwijfeld heeft Charles daar veel verdriet van gehad.

Interview

Terugkomend op het interview, voor het eerst sprak de prins zich vrijelijk uit. Hoe hij gepest werd op school in zijn jeugd en hoe hij zo heel graag een ‘gewone’ vader en moeder had gehad, in plaats van kindermeisjes. Terwijl hij sprak met de verslaggever werkte hij in zijn ecologisch/biologische tuin. Niets
liet hij over aan anderen. Dit was zijn domein en hij maakte graag zijn handen vuil aan aarde. Vol liefde plantte hij zijn (moestuin) planten en bloemen. Alles op natuurlijke wijze.

Natuur

Hij sprak over de natuur en over het belang van klimaatverandering. Hij kwam heel intelligent en zelfverzekerd over. Het was duidelijk dat hij wist waar hij het over had. En het was nog duidelijker waar zijn passie lag. Ik kreeg respect voor deze man. Alle negatieve pers en al zijn minder fijne ervaringen in het leven droeg hij met de befaamde ‘stiff upper lip’. Maar hier, in zijn tuin, kon hij zijn wie hij was. Er kwamen, voor het eerst in zijn leven waarschijnlijk, geen tuinmannen of -vrouwen aan te pas. Dat stukje aarde omspitten kon hij zelf wel. Tot aan zijn ellebogen groef hij zich een weg door aarde en modder.

Geluk

Het geluk was van zijn gezicht te lezen. Wat nou, geen emoties? Ik moest hier even aan denken toen de verslaggever iets zei tijdens de kroning over dat de koning minder tijd zou hebben voor zijn grootste hobby, tuinieren. Dat hij vanaf nu ook zou moeten minderen in zijn vaste overtuiging dat we met z’n allen iets aan het klimaat moeten doen. Ik hoop dat hij, met de jaren, zich niet meer alles laat zeggen. Dat deze kant van hem toch de boventoon zal voeren. Wij hebben een koning nodig in deze wereld, die betrokken is bij natuur en klimaat.

Juichen

Ook tijdens deze bijzondere dag was er een mooi moment. Natuurlijk waren er meerdere, maar wat mij meest opviel was het moment dat de koningin en koning weer naar binnen moesten na de balkon scène. De familie was al binnen en zat bij wijze van spreken al aan de koffie. Camilla trok hem half mee naar binnen. Maar hij stond daar nog even. Heel even alleen terwijl zijn volk hem toejuichte. Verbaasd maar blij keek hij nog even om. Alsof hij deze bijval niet had verwacht en zeker wilde weten dat het gejuich voor hem was. Met een stralend gezicht en een verwonderd glimlachje ging ook hij naar binnen. God save the King.

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

hobby

Vrede
9 May 2023

Vrede

‘Laten we afspreken dat we volgend jaar wereld bevrijdingsdag vieren’ zag ik voorbij komen van ‘Loesje’. Ik kan het hier volledig mee eens zijn. Want de festiviteiten rond 5 mei waren geweldig en nodig. We mogen iedere dag vieren dat we hier in vrijheid leven. Maar ik vond het dit jaar ook een beetje dubbel. Want wat gun ik het alle mensen om in vrede te leven. Om vrij te zijn van angsten voor een bomaanslag. Angst om het volgende uur niet meer te leven, omdat iemand het nodig vindt jou dood te schieten.

Wapens

Ik ben altijd fervent tegenstander geweest van wapens. En ik zou de wereld nog het liefst zien met hartjes en bloemen en geen dodelijke wapens meer, in vrede met alles en iedereen. Maar ik begrijp ook dat dit een tikkeltje naïef is. Ooit hoorde ik iemand zeggen dat, zodra de kennis er is, je de uitkomst niet meer terug kan draaien. Het is bekend hoe wij de meeste dodelijke wapens kunnen maken. Als we met z’n allen afspreken deze nooit meer te gebruiken, zou er dan niet stiekem een persoon (of meerdere) zijn die graag alle macht wil overnemen en zich niet aan die afspraken houdt?

Wapenstilstand

Nu blijkt het al onmogelijk zich aan een wapenstilstand te houden. In een gesprek zei iemand me laatst dat, als er geen zeer gevaarlijke wapens zouden zijn, dat de wereld dan allang aan oorlog ten onder was gegaan. Nu bestaat er nog zoiets als angst voor die gevaarlijke wapens. Maar waar houdt het op? Hoeveel schoolkinderen moeten er nog doodgeschoten worden? “Hadden de leraren ieder een wapen in de lessenaar gehad, was dit nooit gebeurd’, zei iemand voor de wapenindustrie in de Verenigde Staten. Dan hadden ze de dader kunnen overmeesteren.

Zelensky

Zoiets moet president Zelensky ook denken, wanneer hij zegt dat de enige manier om de oorlog te winnen is, door meer wapens te gebruiken. Onderhandelen wil hij niet, dat heeft totaal geen zin. Poetin gaat daarmee echt niet de overwonnen streek terug geven. En dus kost deze oorlog nog zoveel meer doden. Mensen, zonen en vaders, zoals de generaal woedend liet zien op de televisie toen hij weigerde zijn troepen nog mee te laten doen aan een oorlog die eigenlijk al verloren is voor Rusland.

Twijfel

Ik heb daar zo mijn twijfels over. Dat wapen in een klas vol schoolkinderen het dan wel zo goed opgesloten zijn dat het wel even duurt voordat je daar bij kan komen. Waardoor de dader allang zijn gang is gegaan. En bewaar je zo’n geweer in je lessenaar, dan wil je niet denken aan de gevolgen wanneer een stel jongelui een geintje willen uithalen. Het blijft best een moeilijk probleem. Gelukkig hoef ik me er niet mee te bemoeien. Want waar zou je moeten beginnen?

Mediator

Ik vroeg het aan een goede vriend, die veel onderhandelingsgesprekken heeft gevoerd met leiders die even de weg kwijt waren. Of dit nu leiders van een gevaarlijke straatbende waren of van een land of gedeelte van de wereld. Hij zou proberen terug te gaan naar het ‘kind’, wat misschien nog ergens diep van binnen verstopt zit. Mensen vergeten dit kind vaak, maar van daar uit beginnen alle latere acties in je leven.

Voorbeelden

Hij gaf wat voorbeelden: Poetin, die in een zeer streng regime is opgegroeid en door zijn ouders ook zo is opgevoed. Trump haalde hij er ook nog even bij. Hij heeft ook geen echt stabiele jeugd gekend. En zo zijn er natuurlijk veel voorbeelden te noemen. En juist die mensen kiezen wij als onze wereldleiders. Die moeten ons die felbegeerde vrede geven. ‘Geen wonder dat die mensen de weg kwijt raken’, zegt hij peinzend, om er meteen weer met veel humor aan toe te voegen: ‘Of ze zijn gewoon f…ing idioten’. En daar ligt ook een beetje het probleem. Zijn die mensen nog voor rede vatbaar, of heeft het totaal geen zin en kan de wereld ze beter opgeven.

Eerste optie

Ik hoop altijd nog op de eerste optie. Want juist de meest gevaarlijke mensen zijn ook vaak de meest creatieve. Ik heb ooit eens een stukje geschreven voor de krant over jongens die in de gevangenis hadden gezeten. Ik kreeg een hele lading kritiek over me heen. Hoe durfde ik nog in die jongens te geloven, het waren immers criminelen. Om te verkondigen dat zij juist de toekomst hebben zodra ze hun creativiteit weten om te buigen naar positieve handelingen, maakte mij minstens zo crimineel als die jongens.

Verguld

Ik was verguld met die kritiek. Ten eerste leeft dit onderwerp blijkbaar erg onder ons, maar belangrijker: Ik geloof echt dat criminelen heel veel positieve eigenschappen bezitten. Waar ze allemaal aan denken en hoe ze hun plannen eerst bedenken en ze dan ook nog uitvoeren vereist een zeer creatieve geest. Natuurlijk ben ik niet blij met de betreffende plannen en uitkomst. Maar kan je je voorstellen als die mensen zich zouden inzetten voor goede doelen in hun leven? Wat zou dat een bevrijding zijn. Niet alleen voor de maatschappij maar ook voor deze mensen persoonlijk! Zouden we dan een keer vrede meemaken voor iedereen?

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

leven

Moestuin
18 April 2023

Moestuin

Vanaf vrijdagmiddag ben ik in het mooie bezit van een moestuin. Ik zal eerlijk zeggen dat ik er nooit zo aan heb gedacht om zelf een moestuin te starten. Mijn moeder was gek op tuinieren, maar zij hield het meer bij de bloemen en hier en daar een bramenstruik en appelboom. Zelf heb ik het ooit geprobeerd met kruiden op het balkon. Maar helaas ging dat niet zo goed. Blijkbaar hebben kruiden toch iets meer nodig dan een potje en af en toe wat water.

Druk

Daarbij kost een moestuin tijd. En dat is nu juist waar ik nooit genoeg van had. Ik was zo druk met andere dingen, dat er nooit iets van gekomen is om me sowieso al te gaan verdiepen in het zelf kweken van groente. Tot een aantal weken geleden ineens de gedachte bij me opkwam. Ik geef vriendinnen de schuld die een foto stuurden van hun pas verworven tuinhuisje met een enorme lap grond ervoor. Ik zag mijzelf daar zitten schrijven, uitkijkend op de oogst van harde arbeid in de vorm van bloemkolen en spruiten.

Droom

Zoals eerder gezegd ben ik niet zo geduldig. Als zich dan ook een idee vormt in mijn hoofd moet dat liefst gisteren uitgevoerd worden. Als ik die foto al zo leuk vind waarom dan niet zelf op zoek naar iets vergelijkbaars? Ten eerste hield de gedachte aan financiën mij tegen. Hoe zou ik ooit zoiets kunnen betalen als ik net ben goedgekeurd eten te gaan halen bij de voedselbank? Toch zit er iets tussen die twee wat samen hoort te komen.

Wel of geen eten

Als je iedere week weer ieder dubbeltje moet omdraaien om eten te kunnen kopen en het uiteindelijk toch net niet lukt door keuzes te maken waar je niet echt blij van wordt, dan moet je daar duidelijk iets aan veranderen. Ja, ik wil heel graag biologisch eten, maar dat kan ik niet betalen. Dat is niet om zielig te doen, maar puur feitelijk. Uiteindelijk is het ook een heel klein beetje mijn eigen schuld dat ik weinig inkomen heb. Nee, ik kon er helemaal niets aan doen dat mijn werkgever failliet ging op een voor mij ongelukkige leeftijd. Ik heb toen de keuze gemaakt om te gaan schrijven. Een droom die uitkwam. En mijn inkomen hieruit groeit, maar dit gaat langzaam. Toch ben ik de gelukkigste mens in de wereld.

Veranderen

Ik heb al jaren geleden geleerd dat als je ergens niet gelukkig mee bent, je dit moet veranderen. Dat lijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Maar is dat werkelijk zo? Is dat echt zo moeilijk? De eerste stap is weten wat je dan wel wilt. Ik wil gezond en lekker eten. Ik hou van eten. Recepten zijn mijn beste vriend. Heerlijk om uren in de keuken te staan om van iets heel eenvoudigs iets heel lekkers te maken. Maar ik eet koolhydraat beperkt. En laat dat nu ook weer een heel stuk duurder zijn dan aardappelen en rijst. Dus daar zit de kern van de verandering die plaats moet vinden.

Kring

We zitten in een kring op paaszondag. Voordat ik het weet zeg ik het hardop: ‘Mijn droom is om een stukje land te hebben waar ik zelf groente kan verbouwen. Het liefst met een tuinhuisje erop, waar ik heerlijk kan zitten schrijven. Ik heb eens even op google gekeken maar in onze omgeving is er helemaal niets te krijgen. Er staat zelfs bij een gemeenschappelijke volkstuin een wachtlijst van 40 jaar! Ja, 40 jaar, dan zou ik 102 jaar zijn.’ Iedereen keek hiervan op en er werd over gesproken hoe belachelijk dit is. En hoe fijn we ook wonen in het midden van het land, het is ook het allerduurste gebied van Nederland.

Dag erna

De dag erna word ik gebeld door mijn nichtje. ‘Ik kan niet je hele droom waarmaken maar ik kan misschien een beginnetje maken.’  Ze had het er met haar man over gehad. Ze hebben een enorm grote moestuin in de buurt, teveel om zelf te onderhouden. ‘Zou jij daar een stukje van willen hebben? Helaas mag er geen huisje op gebouwd worden, maar je kan er in ieder geval een stoeltje neerzetten en er zitten schrijven in de buitenlucht, als het mooi weer is. En die groenten die jij zo graag wil verbouwen, daar heb je alle ruimte voor.’

Geef het door

Ik was semi-serieus toen ik mijn droom vertelde in publiek en erbij zei dat de droom nu klaar is voor het delen met het Universum. Al denk je dat je er misschien nog niet helemaal klaar voor bent. Zodra jij je uitspreekt en vraagt om hulp van Universum, God, Spirit, welke naam je het wilt geven, het werkt altijd. Altijd. Dus wees daar ook een beetje voorzichtig mee. Het gezegde: ‘Wees voorzichtig met wat je wenst want het kan maar zo uitkomen’, werkt echt zo.

Droom wordt waar

In dit geval ben ik er klaar voor en vind ik het super. Mijn droom komt uit. En dat tuinhuisje? Natuurlijk komt dat er ook. Hoe dan ook, ook daar wordt voor gezorgd. Dus nu is het tijd om plannen te maken. Wat kan er naast de wortels groeien en wat is beter van niet? Hoe kan ik mijn plantjes straks zo blij mogelijk laten groeien door elkaar te helpen, zonder de insecten, bijtjes en vlinders te vergeten? Hoe kan ik mijn eigen paradijsje kweken? Alle tips zijn meer dan welkom!
Alex en Geertje, enorm bedankt voor jullie aanbod en het meehelpen om mijn droom waar te maken.

Heb jij ervaring met kweken van groenten? Schrijf mij op redactiesophiamagazine@gmail.com.
Ik kan alle hulp gebruiken!

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Natuur

Tuinhuis
12 April 2023

Tuinhuis

Met de laatste zonnige dagen achter de rug krijg ik helemaal zin in de zomer. Helaas hebben we hier ook vaak last van buien en blijven die zonnige dagen nooit zo lang hangen. Als ik een tuin had dan zou ik ongetwijfeld kiezen voor een tuinhuis bij Twente Wood in Haaksbergen. Ik heb het bij vrienden en familie gezien. Het staat niet alleen heel gezellig, het is als echt ‘buitenmens’ ook geweldig om het hele jaar buiten door te brengen.

Schrijvershuisje

Zo droom ik nog steeds van een eigen ‘schrijvershuisje’. Vriendinnen van mij hebben net een tuinhuisje gekocht met een stuk grond erom heen. Tot nu toe ken ik het alleen van de foto, maar het ziet er ontzettend leuk uit. Het huisje is als een soort cottage, helemaal van hout gemaakt. Ik zie mijzelf al zitten in mijn eigen tuinhuis, dat ik dan helemaal zou inrichten als kleine bibliotheek. Ik zou het dan wel heel goed willen isoleren. Er komen boekenkasten langs alle muren, behalve voor het raam waar natuurlijk mijn bureau komt te staan. Uit het raam kijkend kan ik de tomatenplanten en weelderige bloementuin zien.

Droom

Het is een droom, maar ik ben er allang van overtuigd dat dromen geen bedrog zijn. Eens komt dat tuinhuisje er ook voor mij. Tot die tijd maak ik graag gebruik van de tuinoverkappingen van anderen. En die zijn er in vele soorten en maten. Van heel eenvoudige dakoverkapping op een bestaande veranda, tot hele gastenverblijven. Als ik de website bekijk dan word ik daar zo vrolijk van. Oh, als ik toch eens…

Tevreden

Maar ik ben niet ontevreden hoor. Ik ben al heel erg blij met mijn appartement met balkon. En een mens mag dromen. Als je een tuin hebt en je wilt ook eens een keertje droog zitten, of al vroeg in het voorjaar van de zon genieten dan zou Ik er serieus over nadenken om toch een tuinhuis neer te zetten. Zoals gezegd, het hoeft niet gelijk een grote bungalow te worden. Er zijn al kleine ‘schuurtjes’ beschikbaar die eventueel uitgebreid kunnen worden met een overkapping.

Verstand

‘Maar ik heb helemaal geen verstand van het bouwen van een tuinhuis’. Nou dat komt goed uit, de deskundigen van Twente Wood kunnen je daar, helemaal vrijblijvend, alles over vertellen. Heb je de keuze gemaakt dan zullen zij ook alle verdere zorgen uit handen nemen. Ze bouwen en monteren jouw ideale tuinhuis. En kijk eens naar de reacties, die mogen er zijn!  Mocht mijn stukje grond er ooit komen, dan weet ik bij wie ik een offerte ga aanvragen.

 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...
Read More
No Comment

Wonen

Older Posts


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d