Brand

Voor zover ik in mijn herinneringen terug kan gaan was ik bang voor brand. Een vuurtje vond ik op zich niet eng, maar ik vond een vuur wat niet onder controle meer was erg spannend. Dat komt omdat wij vroeger een kolenkachel hadden die regelmatig in de fik vloog. Mijn moeder rende dan naar de buurvrouw al schreeuwend: ‘Brand, brand!’ Mijn zusje en ik renden huilend achter haar aan.

Paniek

Dat mijn moeder in paniek was was voor ons aanleiding ook bang te zijn. De buurvrouw had wel voor hetere uren gestaan en liep kalm met een emmer water naar de kachel, doofde het vuur en het leed was weer geleden. Sinds die tijd heb ik een onredelijke angst voor brand. Nu is brand nooit leuk natuurlijk, maar hoe vaak gebeurt het in je leven dat je een brand van dichtbij meemaakt?

Gelukkig

Gelukkig niet zo heel veel. Toch hou ik er altijd rekening mee dat het kan gebeuren. Zo kijk ik in ieder hotel waar de nooduitgang is en wat de procedure is mocht er brand uitbreken. Toen ik mijn appartement kocht wist ik dat ik bij eventuele brand of via de slaapkamer gemakkelijk via mijn balkon op het dak van de schuurtjes kon klimmen en zo via een trap op de begane grond terecht kwam. Als die uitgang onverhoopt afgesloten was kon ik ook via de keukendeur aan de voorkant op mijn andere balkon komen en dan via de luifel onder mijn balkon naar beneden gaan.

Derde mogelijkheid

Een een derde mogelijkheid is nog via de buitendeur naar het portiek en dan of via de trap in het portiek naar beneden of via de galerij aan de andere kant naar de brandtrap. Kortom, er waren genoeg mogelijkheden zodat ik me geen zorgen hoefde te maken dat ik ooit gevangen zou zitten bij brand. Want dat lijkt me het allerergste wat je kan overkomen. Dat je nergens heen kan vluchten en het vuur en de rook je overmand.

Vals alarm

Tot nu toe heb ik twee keer een vals alarm meegemaakt in een hotel. Het was midden in de nacht maar ik rook nergens iets van brandlucht en ik zag nergens rook of vuur in de gang waar mijn hotelkamer lag. Ik heb me vrij rustig aangekleed en kwam met mijn koffer beneden (via de trap uiteraard) waar mijn mede hotelgasten in pyjama’s op blote voeten en met hun haar overeind me lodderig aanstaarden.

Vorige week

Vorige week werd ik echter opgeschrikt door politie en brandweer aan de deur. ‘Direct uw huis uit er is brand en iedereen moet zo snel mogelijk naar beneden.’ Wat doe je dan? Ik greep mijn handtas en mijn jas van de kapstok en holde door een met rook gevuld portiek de trap af. Door de rook zag ik de trappen niet meer en moest ik op gevoel naar buiten. Mijn hart klopte in mijn keel en ik moest eenmaal buiten even diep ademhalen.

Restaurant

Het restaurant dat zich onder onze woningen bevindt stond in de fik. Dikke roetwolken stroomden naar buiten en er waren 8 brandweerauto’s en vele brandweerlieden druk in de weer om het vuur te blussen. Het was 1 uur in de nacht. Alle bewoners verzamelden zich en werden op de hoogte gehouden van een coördinator, daar speciaal voor aangesteld. Aan het zenuwachtige heen en weer geloop van de hulpdiensten begrepen we dat de brand nog niet onder controle was. Even later werd dit bevestigd. Men kon niet bij de vuurhaard komen.

Ondertussen

Inmiddels maken wij ons en onze buren bang door allerlei scenario’s te bedenken. ‘Wat als,’ en ‘had ik mijn computer maar onder mijn arm mee naar buiten genomen. ‘Even bedenk ik me hoe ik zal reageren als alles weg is. Als er niets gered kan worden. Zoals later bleek bij mijn buren, eigenaren van het restaurant. Een zin als ‘Joh, je bent toch verzekerd.’ doet dan echt helemaal niets. Je moet wel weer helemaal opnieuw beginnen.

Schade

De schade beneden was enorm. Alles moet vernieuwd worden, niets was nog te redden. Tot aan de vloeren en muren toe moet alles eruit en opnieuw gelegd en geverfd worden. Gelukkig zijn de appartementen daarboven gespaard gebleven. Ik ben er heel erg dankbaar voor. En in de tussentijd hopen we onze benedenburen op allerlei manieren te kunnen en mogen helpen. Want ja, de verzekering keert vast een bedrag uit, maar je gaat er nooit, nee nooit, op vooruit.

Zomer

En wat te denken aan al je zomerinkomsten? Je lege terras, je personeel die hun geld willen blijven ontvangen iedere maand, en terecht. Deze zomer gaat het restaurant niet meer open. Het zal een wonder zijn als ze het redden voor de winter. Ik kan wel met ze mee huilen zo sneu vind ik het. En hoe kwam het nu? De computer die in de kelder staat is in de brand gevlogen. HUH?? Ja, blijkbaar kan dat. Ik hoor het nu van alle kanten. Stof verzamelt zich in de binnenkant van je computer en wanneer je computer warm wordt (en dat wordt
-ie) kan er spontaan brand ontstaan.

Vriend

Een goede vriend vertelde dat hij hetzelfde heeft meegemaakt maar gelukkig zat hij achter zijn computerscherm toen er rook uit zijn computer kwam. Hij kon erger voorkomen. Ik schrok ervan. Ik ben blij dat ik geen computer meer heb maar het met een macbook doe tegenwoordig. Maar kan deze ook spontaan in brand vliegen? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Het blijft enorm spannend en ik wil er niet teveel over nadenken. Tegelijk wil ik nooit meer de hele nacht buiten staan in spanning of er nog iets overblijft van mijn verzamelde spulletjes. Of erger…