Bruiloft

Het zou maar zo kunnen dat ik jullie meer ga schrijven over de bruiloft. Want het is al zo’n tijd geleden dat we in de familie een heuse, echte bruiloft mee mochten maken. Oh er is liefde genoeg maar het lijkt of iedereen tegenwoordig kiest voor een samenlevingscontract of gewoon lekker ouderwets ‘hokken’. Maar nu, na een aantal jaren te hebben samengewoond, gaat het dan toch echt gebeuren. Nee, ik ben niet de bruid. Maar mijn neef en zijn geliefde geven elkaar over een kleine 2 maanden het ja-woord.

Druk

De hele familie is er hartstikke druk mee. Het bruidspaar zelf heeft het voornamelijk uit handen gegeven aan een wedding planner. Wat een ideaal concept. In ‘mijn tijd’ had je zo iemand nog niet en moesten we het allemaal zelf doen. Lees, moest ik het allemaal zelf doen. Want mijn toen aanstaande man vond alles wel prima. Als ik maar de meest droomachtige bruiloft zou hebben. En dat lukte uiteindelijk.

Herinnering

Ik moest hier aan denken met alle voorbereidingen voor mijn neef en, binnenkort, aangetrouwde nicht. Op 11 mei zouden mijn ex en ik 40 jaar zijn getrouwd. Als we het met elkaar hadden volgehouden. Dat is bij lange na niet gelukt, hoewel we altijd goed contact hebben gehouden. Hoe zou mijn leven er uit hebben gezien als we die 40 jaar wel samen hadden doorgebracht? Waren er kinderen geweest? Hoe anders zou mijn leven zijn gelopen.

Spijt

Spijt? Wat is dat? Nee, ik heb er dus absoluut geen spijt van. Natuurlijk denk je weleens dat je bepaalde dingen anders had willen doen. Maar over het algemeen ben ik zeer tevreden met hoe het gelopen is. Ik heb mijn droomtrouwdag meegemaakt, ben erachter gekomen dat het huwelijk helemaal niets voor mij is en heb nu een geweldig leven. Alleen, maar nooit eenzaam. Rien en Steffi (ik mag vast hun namen noemen) kunnen niet wachten tot hun grote dag.

Geoefend

Ze hebben tenslotte al een paar jaar geoefend in het samenwonen en zijn, zo mogelijk nog verliefder en gelukkiger dan toen ze elkaar tijdens een vakantie ontmoetten. Ze passen ook heel goed bij elkaar, wat wij er als buitenwereld van kunnen zien tenminste. Ik hou van Rien, hij is de zoon van mijn zus en net als zijn twee zussen, ook een beetje ‘van mij’. Daarom ben ik net zo blij als de rest van de familie dat hij zo’n geweldig lief meisje is tegengekomen.

Liefde

Met de 17-jarige huwelijksdag van mijn zus en zwager en de aankomende bruiloft is het een tijd van liefde en kan ik ontzettend dankbaar zijn dat ik hier getuige van ben. Wat is er mooier op de wereld? Komt het door de overgang dat ik emotioneel word als ik de mensen waar ik zoveel van hou zie stralen? Vast niet, want ik ben altijd al een gevoelig typetje geweest. Ik geniet ervan. Ik geniet volop van al die stralende en gelukkige gezichten om me heen.