CSI oftewel Crime Scene Investigation

Zoals jullie vast wel weten heb ik een ‘donkere’ kant, die er alleen uitkomt door mijn fascinatie en lekker griezelen bij thrillers en detective verhalen. Ik kan heerlijk genieten van een bloederige moordzaak. Zolang het maar niet echt is gebeurd. Dat kan mijn gevoelige aard niet aan. Maar zet mij voor een tv met CSI (Crime Scene Investigation) aan en ik ben gelukkig.

Detective

Het leukste van dit soort series en boeken is dat ikzelf als lezer of als kijker mee kan doen. Ik mag ook meedenken over wie het gedaan heeft. Daarom zou ik het best leuk vinden om detective te zijn. Ze zouden trouwens niets aan mij hebben, want ik heb het altijd verkeerd. Ik geloof in het goede van de mens. Of dit nu in het echt of gespeeld is.

Slachtoffer

Hoewel ik altijd zeer begaan ben met het slachtoffer, kan ik toch ook vaak nog enige empathie opbrengen voor de dader. Het ligt er in deze wel een beetje aan wat de dader heeft uitgespookt. En hoe ver het van mijn eigen beschermde wereldje af ligt. Steelt iemand die heel veel honger heeft een paar wortels dan kan ik daar inkomen. Steelt diezelfde persoon van mijn bejaarde moeder dan ben ik kwaad. Woest zelfs. Mijn moeder zou trouwens iedereen die honger heeft willen verzorgen, maar daar gaat het even niet om. Je snapt wat ik bedoel.

Familie en vrienden

Want kom je aan mijn familie of vrienden, dan kom je aan mij. Dan word ik van een lief, zacht lammetje een tijger die niet los laat. Als de politie dan niets meer kan doen, dan zou ik een privé detective van Active CSI inhuren. En ja, het lijkt net niet echt. Als ik de site bekijk, lijkt het alsof ik in een film kom.

Helaas niet altijd een film

Maar helaas is Crime Scene Investigation niet altijd een leuke detective serie op tv. In het echt gebeuren er ook veel dingen die we niet kunnen of willen accepteren. En als de politie er dan niets meer mee kan, dan kijken we naar andere mogelijkheden om oplossingen te zoeken.

Het zal je partner maar zijn

Want het zal je partner maar zijn die iedere avond laat thuis komt en dan doet alsof hij/zij moest overwerken. Stiekem weet jij allang dat hij/zij een ander heeft. Maar bewijs dat maar eens. Vooral als jij vindt dat de viezerik ook nog verantwoordelijkheden heeft naar jullie kinderen.

Vermist

Of je wilt iemand opsporen. De politie heeft het na jaren opgegeven ooit nog jouw geliefde terug te vinden. Houd jij ooit op aan haar of hem te denken? Nee. Zolang jij niet weet wat er met de persoon is gebeurd blijft er altijd hoop. Je wilt hem of haar terug zien en hoopt dat iemand de vermiste persoon kan vinden.

Mooi maar moeilijk

Detective zijn lijkt me een ontzettend mooi beroep. Maar ook enorm moeilijk. Want alles waar jij achter komt, hoeft niet allemaal mooi te zijn voor een ander. Je zult ongetwijfeld ook mensen moeten teleurstellen of verdriet doen, door jouw bevindingen. En dat lijkt me dan ook weer heel erg moeilijk.

Fictie

Voor mezelf houd ik het dus liever op fictie. Ik blijf genieten van mijn tv-series en thriller boeken. En denk nou niet dat een detective veel meer mag dan een politie agent. Dat mag misschien wel op tv maar niet in het echt. Een detectivebureau is aan veel regels gebonden. Zij moeten een vergunning hebben en vooral ook discretie. Mij kennende zou dat laatste ook een probleem worden. In mijn enthousiasme deel ik graag alle geheimen met iedereen die het maar wil horen.

Fantasie

Maar ik kan wel een beetje fantaseren, toch? Noem mij maar detective inspecteur Ellen. Ik los het allemaal wel voor je op. En natuurlijk kan ik dat ook altijd heel snel  en heb ik het altijd bij het rechte eind. Kijk, fantaseren ligt me veel beter.