Mijn eerste schuchtere poging tot een date was via Lexa. Klonk betrouwbaar en in hun reclamespotjes zag ik veel leuke mannen voorbij komen. Dus daar moest ik zijn, dacht ik toen nog heel naïef. Maar alleen het inschrijven was al een beproeving op zich… Maar eindelijk, heel veel vragenlijsten verder, was ik dan ingeschreven. En dan nu maar wachten op de ware! Nou dat bleek een fikse tegenvaller. Ik kreeg wel berichten, maar als niet-betalend lid kon ik ze niet helemaal lezen, zag ik de bijbehorende foto van mijn aanbidder niet én kon ik ook niet antwoorden. Dat was niet hoe ik het mij had voorgesteld. Gelukkig kreeg ik op de een of andere manier van een man wel een mailtje rechtstreeks in mijn eigen mailbox. Ik had prachtige, romantische epistels verwacht, want van ‘De Ware’ mag je dat toch verwachten? Wat ik kreeg was: ‘Hey, ben jij ook een Indo?’ Omdat ik (toen nog) niet te kieskeurig wilde zijn en hij op dat moment mijn enige optie was, besloot ik te antwoorden. Er volgde een leuk appverkeer tussen ons. Ik kreeg ook een foto en gelukkig deed meneer geen pijn aan mijn ogen.

Heftige Whatsappjes

Dus hij mocht door naar de volgende ronde. Een date! Hoewel ik al 45 was, had ik nog nooit in mijn leven gedated. Vreselijk spannend dus! Wat het nog spannender maakte, was het feit dat onze app gesprekken af en toe, oké vaak, nogal seksueel getint waren. Hij had duidelijk al veel meer ervaring op het date pad dan ik. Maar ik wilde niet flauw zijn en deed gezellig mee. Toegegeven, ik vond het eigenlijk ook wel opwindend. Het had iets, om via de app tegen elkaar te vertellen wat je graag met elkaar zou willen doen. Maar ja, die dingen typen, veilig thuis op de bank of in bed, dat was wel even wat anders dan ze ook uitvoeren. Hoe ongemakkelijk zou het zijn om straks tegenover iemand te zitten die je nog nooit hebt gezien, maar waarmee je virtueel al dingen hebt gedaan die je nooit voor mogelijk gehouden had? Ik wist dat hij al tientallen keren door mij klaargekomen was en nu moesten we samen koffie gaan drinken en het over koetjes en kalfjes hebben! Waar was ik aan begonnen?!

De eerste date

Onze date hadden we halverwege onze woonplaatsen gepland. Ik weet nog dat ik in de trein zat en overwoog om niet uit te stappen, zo eng vond ik het. Uiteindelijk ben ik toch maar wel naar het café gegaan waar we elkaar zouden ontmoeten. En zie daar, hij was er en bleek ook nog eens eruit te zien als op de foto en hij was in het echt ook net zo leuk als op de app. Dat gevoel was wederzijds.

Na de koffie volgde een wijntje, een etentje en omdat we nog geen afscheid van elkaar wilden nemen nog een drankje in een café. En jawel, op een gegeven moment werd het besluit genomen om de nacht samen door te brengen. Waarbij ik nog heel overtuigend tegen hem zei dat ik wel met hem zou slapen, maar verder écht niets. Zo was ik immers niet! Ik had nog nooit in mijn leven andere seks gehad dan in een langdurige relatie, dus laat staan een onenightstand.

Oeps, een onenightstand?!

Na twee uur braaf naast elkaar gelegen te hebben, gebeurde het dan toch en ik had nooit geweten dat seks ook zo geweldig lekker en leuk kon zijn. Het leek ineens ook helemaal niet meer raar en ik besloot me er gewoon aan over te geven. Weg met het schuldgevoel, omdat ik iets deed wat ik altijd veroordeeld had bij anderen. Je duikt toch niet meteen met zomaar iemand het bed in? Wat heb ik genoten die nacht en wat heb ik veel geleerd. Vooral over mezelf!

De volgende ochtend, nadat we elkaar ontelbare keren tot een hoogtepunt hadden gebracht en in elkaars armen in slaap waren gevallen, kwam dan het moment van afscheid nemen. Nog even samen een ontbijtje en toen bracht hij me naar het station. En daar zaten we, naast elkaar in zijn auto. Ik had geen idee hoe je zo’n nacht, zo’n onenightstand, nou afsloot en hij wist het blijkbaar ook niet goed. Erg ongemakkelijk! We mompelden allebei iets in de trend van ‘Kom goed thuis’ en dat was het dan. Geen ‘Wanneer zie ik je weer?’ of iets dergelijks, maar een definitief afscheid. Het was eigenlijk niet eens zo erg, want die nacht, die pakte niemand mij meer af.

(Later bleek ons afscheid toch niet zo definitief als wij dachten en was deze onenightstand dus toch niet mijn eerste ever. Maar daarover later misschien nog meer…)

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!