Met sommige familieleden heb je helemaal niets, je blijft ze ontmoeten in je leven, omdat ze familie zijn, maar anders zou het contact verwateren. Met een enkeling is het wel lezen en schrijven, zo ook met een achterneef. Met hem heb ik een band voor het leven.
Je moet weten dat mijn achterneef Rob doof is vanaf zijn geboorte. Mijn ouders en zijn ouders, zijn moeder was een nicht van mijn vader, waren hechte vrienden. Ze bridgten iedere zaterdagavond en gingen ook met elkaar op vakantie. Ieder jaar huurden ze een huisje op de Veluwe en dan gingen mijn broer en ik en hun zoon Rob mee. In een colonne van zeven personen achter elkaar fietsten we hele enden. We stapten af rond koffietijd, de primus ging mee en mijn neef Rob zette koffie, vaste prik.
Een hechte band
Op zondagen zagen we elkaar ook vaak en speelde ik met zijn speelgoed. Ik vond jongensspeelgoed veel leuker dan poppen. Hij had een elektrische trein en ik mocht op het emplacement het stationnetje en de huisjes neerzetten. Ik mocht de snelheidsmeter bedienen en de trein in de rondte laten rijden.
Rob vergezelde mij tijdens veel uitjes. We waren hecht. Ik leerde al gauw de gebarentaal en ik kon net als met ieder ander met hem communiceren.
Uitvinder van een wekker voor dove mensen
Rob werd elektrotechnicus, hij kon als de beste dingen uitvinden voor dove mensen. Onder andere een apparaat om dove mensen te wekken: hij won er zelfs een prijs mee!
Op zijn vijfentwintigste trouwde hij met Jetty, ook een doof meisje dat hij ontmoette tijdens een feest voor dove mensen. Ze kregen een dochter en een zoon, naderhand twee kleinzoons en het derde kleinkind is op komst.
Noodlot
Rob heeft van zijn doofheid nooit een probleem gemaakt, hij functioneert als ieder ander. Hij bewoont een mooi huis in Hellevoetsluis en het leven ging hem als het ware voor de wind. Totdat drie maanden geleden het noodlot toesloeg. Net een paar maanden met pensioen kreeg Jetty baarmoederhalskanker die al ver was uitgezaaid, toen ze aan de bel trok. Er was niks meer aan te doen en ze overleed op 66 jarige leeftijd. Twee maanden daarna overleed Robs moeder, 97 jaar en klaar met leven.
As uitstrooien op hun geliefde strandje in Portugal
Vanmorgen kwam Rob bij me koffie drinken. Het verdriet had hem getekend. In juni gaat hij alleen naar Portugal en dan neemt hij de urnen van Jetty en zijn moeder mee om de as daar op hun geliefde strandplekje uit te strooien. Hij gaat dan een maand lang helemaal alleen in een groot huis doorbrengen. Hij kent alleen de eigenaars van dat huis. Ik geef het je te doen.
Ik zie hem door het raam wegrijden en ik zwaai naar hem. Sommige mensen krijgen het zwaar te verduren.
Manja Herstel
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
Leave A Reply