Een nieuw begin

Hebben jullie allemaal een fijne jaarwisseling gehad? Weer een beetje bijgekomen? Heerlijk, hè, zo’n heel nieuw jaar voor je. Waar van alles kan gebeuren. Spannend en altijd opwindend zo’n heel leeg jaar voor je uit. Wij, Joke en ik, wensen iedereen een fantastisch 2023 toe. Dat veel van je dromen uit mogen komen.

Vreemd begin

Voor mij (Ellen) begon dit nieuwe jaar een beetje anders dan andere jaren. Mijn moeder van 86 jaar is op tweede Kerstdag overleden. Ik heb al weleens eerder over haar gesproken. Als mantelzorger was ik best druk met die ‘taak’. Ik heb het met heel veel liefde gedaan. Maar nu is ze naar mijn vader gegaan en heeft ze me niet meer nodig.

Gat

Verschillende mensen zeiden mij dat ik nu in een gat ga vallen. Ik sta nog met beide benen op de grond en ben niet gevallen. Misschien komt dat nog maar ik kan het me haast niet indenken. Ik mis haar, natuurlijk, wij waren erg close. Maar het regelen en het bijhouden van twee huishoudens, het zal toch een soort opluchting zijn dat dit niet meer hoeft.

Liefde

Nogmaals, ik deed het met liefde en natuurlijk ben ik heel erg blij dat ik nog tot het allerlaatste moment bij haar mocht zijn. Maar het is ook goed nu. Nadat mijn vader overleden was, zo’n 2,5 jaar geleden, had ze er niet zoveel zin meer in. Ja, ze genoot van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ze was heel trots op ons en wilde graag nog alles weten en meemaken.

Geest

Maar haar geest ging ook wat achteruit en ze onthield niet zoveel meer. We moesten heel veel dingen herhalen. Op het laatst kon ze zich bijna niet meer bewegen. Dus zijn we blij en dankbaar dat ze zo rustig en vredig in haar slaap mocht gaan.

Nieuw begin

En nu is dit jaar nog meer een nieuw begin voor ons, dan anders. Het is vreemd dat ze er niet meer is om even tegenaan te kletsen. Om nog even te vertellen wat ik nu weer heb meegemaakt. Ik zat vanmorgen bij Joke en de telefoon ging. We zeiden beiden tegelijk: ‘Dat is mijn/jouw moeder’. Helaas was ze het niet. En dat is wennen.

Goed

Maar het is goed zo. Mijn moeder had veel steun, bij het verwerken van de dood van mijn vader, aan het gedicht van Anne Roozeboom: Droog je tranen. Ik heb het ook nu bij haar uitvaart voorgelezen. Het laatste vers heb ik iets aangepast, iets persoonlijker gemaakt:

Ik droog mijn tranen, want jij bent bij me
Ik heb vertrouwen: het is goed
Ik mag nog leven op de aarde
Totdat ik jou straks weer ontmoet.