Al een paar dagen is het grauw en grijs, het voorjaar lijkt nog ver weg. ‘s Morgens lees ik in de krant dat in de aanloop naar de verkiezingen de politici elkaar nog steeds de mantel uitvegen, over een peuter die ten onder dreigt te gaan aan een ongeneeslijke spierziekte, dat PostNL banen blijft schrappen. Ik word er allemaal niet vrolijk van.

Na de koffie besluit ik even naar de bibliotheek te gaan. Onderweg zie ik in de verte een vrouw met een leuk donkerrood hoedje. Ik word altijd blij van mensen die goed gekleed gaan. Het lijkt mijn schrijfvriendin Greetje wel, denk ik.

In de bibliotheek zit een aantal mensen rustig te lezen. Ik pak ook een leuk blad en zo krijg je meteen een gevoel van saamhorigheid, ook al ken je elkaar niet. Een abonnement op een blad is tegenwoordig zo duur en in de bibliotheek liggen ze grijpklaar.

Daar zie ik de vrouw met het donkerrode hoedje weer en het is Greetje. ‘Leuk hoedje’, zeg ik en ze zegt dat het van de kringloop is. Greetje heeft het niet breed, maar ze kan toveren met geld. Ook haar huis, waar ik pas was, is met veel fantasie ingericht. Mooie dingen hoeven niet veel geld te kosten. Ze vindt mijn witte muts ook leuk en die is gewoon van de markt.

Ik blader de PLUS en de ZIN door en ik zie mooie foto’s van onder andere IJsland, Griekenland en de Donaulanden. Daar ben ik allemaal al eens geweest en ik draag er bijzondere herinneringen aan met me mee. Van mooie herinneringen word je ook rijk.

Weer terug naar huis kom ik langs de kraam met Vietnamese loempiaatjes en neem er twee mee voor straks met mijn lief. 75 cent per stuk, een geluk voor weinig geld.

Onderweg hoor ik toeteren, een oude vriend komt voorbij rijden en zwaait naar me. Goede vriendschappen zijn belangrijker dan geld. Even verderop passeer ik een leuke man die naar me lacht en ik groet hem. Hij groet terug, kost niets. Ik voel me langzaam weer vrolijker worden.

Bij de delicatessenwinkel staan toastjes brie uitgestald. Omdat ik hartige trek heb, proef ik ervan. Ze staan er voor alle mensen, arm en rijk.

Thuis wacht mijn lief op me met een vers vitaminerijk sinaasappelsapje voor in dit gure jaargetij. Zo kom ik verder deze sombere dag door met een rijk gevoel. Geluk kost helemaal niets.

Manja Herstel

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin