Hoe kan dat nou?

Eline de Moor (51) is nu bijna twee jaar single. De vierde date met Mo komt eraan. Zou er dit keer wat gaan kriebelen bij haar?

Nu ben ik aan de beurt

‘Ik denk dat ik nu aan de beurt ben, hè?’ vraag ik aan Pia. Die knikt. ‘Lijkt me wel, ja. Hij heeft al leuke dingen bedacht voor een date, het mag best een beetje van twee kanten komen, denk ik.’ Het onderwerp van gesprek is natuurlijk Mo, met wie ik nu drie dates heb gehad.

Wat mis ik?

Leuke dates, dat zonder twijfel, maar ik voel nog helemaal geen enthousiasme. ‘Wat mis je bij hem?’ vraagt Pia. Goede vraag, ik moet er even over nadenken. ‘Ik mis vooral iets bij mezelf,’ peins ik hardop. ‘Iets dat blij wordt als ik hem zie, hoewel hij wel een heel leuke lach heeft. Maar dat is dan ook het enige.’ 

Je moet niets

‘Tja, je moet natuurlijk niets,’ zegt Pia. ‘Je hoeft niet met hem te trouwen, hè.’ Goed dat ze het zegt. Ergens weet ik dat natuurlijk wel, maar er zit ook iets in me dat wil weten waar dit naartoe gaat, en dan is nu ermee stoppen geen optie. ‘Tuurlijk wel,’ vindt ze. ‘Je mag stoppen wanneer je wilt.’ Ja oké, maar ik heb het gevoel dat ik er nog niet helemaal uit ben. Misschien nog een of twee dates, voor ik een knoop doorhak.

Voorstel

Dat betekent dat er maar één ding op zit, namelijk Mo een berichtje sturen met een voorstel. Ik stel voor om over twee dagen te gaan picknicken, hij kiest de plek, ik neem wat lekkers mee. Natuurlijk appt hij vrij snel terug: ‘Wat leuk! Ik kijk ernaar uit 😊’ en ik begin prompt te twijfelen of ik het niet beter af kan blazen.

Enthousiast

Zijn enthousiasme maakt me benauwd, ik krijg het gevoel dat hij me veel leuker vindt dan ik hem en dat ik nu ook iets moet gaan leveren. En zover ben ik nog helemaal niet. Maar beloofd is beloofd, ik zet onze afspraak in mijn agenda en ga op zoek naar leuke recepten. 

Ronald

Met mijn boodschappenlijstje in mijn zak stap ik op de fiets naar de supermarkt. Net als ik mijn fiets op slot zet, zie ik Ronald met zijn lease-hond de hoek om lopen. Blij roep ik zijn naam en hij kijkt direct om. Harry de hond loopt kwispelend naar me toe en ik kniel om hem te aaien. ‘Wat leuk dat je weer een dagje op hem past,’ zeg ik terwijl ik Harry’s slobbertong probeer te ontwijken.

Tegenkomen

Ronald grinnikt als ik hardop moet lachen. ‘Gek dat ik jou nu steeds tegenkom,’ merk ik op. ‘Of eigenlijk niet, misschien zijn we elkaar al heel vaak tegengekomen voordat ik je kende, zonder het te weten.’ Ronald knikt. ‘Zou goed kunnen. Ik vind het niet erg,’ lacht hij. 

Oprechte blijheid

Ik wil een grapje maken, maar de woorden blijven steken in mijn keel. Want ineens besef ik dat ik dit gevoel mis bij Mo, oprechte blijheid om hem te zien, het warme gevoel dat ik krijg als hij met een lach op me afkomt. De aanblik van Ronald en zijn lach doen me beseffen dat er voor Mo geen ruimte is.

Hoe kan dat nou?

Want op die plek zit deze man. En dat verwart me enorm. Ik hakkel wat over boodschappen doen en vlucht de supermarkt in met een ‘Doei!’ Mijn wangen gloeien, ik hap even naar adem als ik met mijn wagentje door de klapdeurtjes ben gegaan. Ik snap er niks van. Ronald is gewoon een fijne vriend, hij is potdomme 13 jaar ouder dan ik, hoe kan het dan dat ik hem blijkbaar toch leuk vind? 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Leeftijdsverschil hoeft geen probleem te zijn. Het gaat vooral om de levensfase waarin jullie allebei zitten. Heb je bijvoorbeeld ruimte voor iemands jonge kinderen als de jouwe al groot en zelfstandig zijn? Of ben je gehecht aan de vrijheid die je uitvliegende kinderen je nu geven? 

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.

Lees je graag eerst een gratis hoofdstuk? Dat kan, klik dan hier.