Op dit moment in mijn leven ben ik letterlijk mijn stem kwijt. Alsof het universum wil zeggen: ‘Houd jij maar eens even je mond, Anne-Marie Smits uit Beek en Donk’.
Ik moet toegeven dat ik een enorme behoefte heb aan stilte. Even een paar dagen niet in contact met anderen. Werkelijke stilte zowel voor mijn oren als voor mijn keelchakra. Mijn keelchakra is duidelijk overwerkt. Mijn keel schreeuwt in stilte: ‘Aaaaaahhhhh, nu even niet!’

Flapuit

Soms word ik zo moe van communiceren. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook super leuk. Mijn keelchakra is mijn sterkste chakra. Ik ben verbaal heel sterk en snel. Soms betrap ik mezelf erop dat er al iets uit mijn stembanden vloeit, terwijl mijn hersenen het nog niet bedacht hebben. Dat noemen ze ook wel eens een ‘flapuit’. Ach, dat hoor ik al mijn hele leven. Net als dat ik impulsief ben, een tikkeltje naïef en dat ik altijd wat anders wil en doe dan de rest.

Seks uitstralen

Big deal! Wat maakt het uit, zou je willen zeggen. Er zijn ook mannen die beweren dat ik ‘seks’ uitstraal. WAT!! PARDON… Dat mogen die mannen dan bedenken in hun seksgeoriënteerde mind, maar dat wil nog niet zeggen dat ik seks wil, duh! En dat bedoel ik nou. Dat heb ik er dan al uitgeflapt, voordat mijn hersenen bedenken dat die mannen het ook nog als een compliment bedoelen en niet bedenken dat ik niet zit te wachten op dit soort van goedbedoelde commentaren.

Contact met anderen

Op dit moment daagt het universum mij ontzettend uit. Zowel op werkvlak als op het persoonlijke vlak. Dat zit hem vooral in het in contact zijn met anderen. Met mijn lief, Erik, zie ik dit als een mooie uitdaging om te groeien in onze relatie, zowel in ons werk als in ons privéleven. Ook dit mag ik zien als een compliment. Het universum vindt kennelijk dat ik daaraantoe ben. En dat ben ik ook. Dat voel ik aan alles. Om te kunnen en mogen groeien, verwelkom ik elke uitdaging en ga ik hem graag aan. Ik zie ook duidelijk de spiegels en lessen die anderen naar mij ophouden.

Grenzen

De meest belangrijke spiegel en meteen ook de grootste, is de spiegel van grenzen. Vanaf dat ik heel klein ben, laat ik mensen over mijn eigen grenzen gaan. Niet alleen andere mensen gaan over mijn grenzen. Ik ga dus ook constant over mijn eigen grenzen. Vaak doe ik dat uit goedheid. Ik denk de ander ermee te helpen en er daarmee voor de ander te zijn. BULL SHIT! Wat een onzin. En dan, denk ik daarmee god te zijn of zo? Dat ik alles op zal en kan lossen voor de ander. Wat een ego…

Helperssyndroom

En dat zou ik zo graag eens loslaten. Mijn teacher, Brigitta Vos, noemt dat het helperssyndroom. Sinds ik ben opgeleid door haar als ademwerker/therapeut, probeer ik van dat helperssyndroom af te komen. Nee, dat zeg ik verkeerd. Ik probeer dat helperssyndroom in goede banen te leiden. Ik probeer dat alleen maar in te zetten, wanneer het mij en de ander dient. Ik merk dat ik daardoor steeds vaker en vaker in stilte zou willen verkeren.
Werkelijke stilte, naar binnen keren en alleen maar met mezelf zijn. Als ik één tip mag geven aan mezelf, dan zou ik zou wel weer eens een tiendaagse Vipassana meditatie willen doen.

Wil je meer artikelen lezen van Anne-Marie Smits?

• It is all about Communication and Ego!
• Breathmaster: ik laat me door mijn adem leiden
• Wim Hof, trucje of adembeheersing?
• Gezond leven? Neem dan ook je ademhaling mee…

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!