Ongeduldig

Ik ben best een aardig mens, al zeg ik het zelf. Ik heb niet veel onhebbelijke gewoontes en ik hou van mens, dier en plant. En over dat laatste wil ik graag vandaag iets kwijt. Jarenlang heb ik geen planten in mijn huis gehad. Om de eenvoudige reden dat ik ze vergat water te geven.

Zielig

Omdat ik dat zo zielig vond en ik mezelf zo’n vreselijk mens vond iedere keer als ik weer een dode plant moest weggooien, heb ik besloten om geen planten meer in huis te zetten. Toch miste ik de natuur om me heen. Dus heel voorzichtig ben ik weer begonnen met een paar kleine vetplantjes.

Volwassen

Misschien komt het doordat ik nu volwassen ben. Of ik zet het nu op mijn lijstjes en in de agenda. De vetplantjes zijn uitgegroeid tot een ware jungle. Overal in huis ontstaan er plantenhoekjes. Ik ben nu op het punt dat mijn planten zo’n beetje m’n huis gaan overnemen. Niet dat ik klaag, want ik vind het heerlijk.

Praten

Ik praat graag tegen ze. En ze krijgen water en voeding in de lente en zomer. Het enige wat ik nog niet onder de knie heb is mijn ongeduld. Ik ben te ongeduldig om bij aankoop van een nieuwe plant uit te zoeken hoe ik deze het best kan verzorgen. Zo kocht ik een paar maanden geleden een bananenplant.

Bananenplant

Leuk, een bananenplant. Ik ben in de Dominicaanse Republiek geweest, waar ik een bananenplantage bezocht. Geweldig, dat wil ik in huis ook. Ik begin er met eentje, want veel ruimte heb ik niet. Maar mijn plant voelt zich niet thuis. Hij maakt wel iedere keer nieuwe bladeren, om na een paar dagen bruin te worden en te gaan hangen. Dus nu toch maar iets minder ongeduldig en even googelen.

Eindelijk

Ik heb opgezocht wat er met hem aan de hand is. Hij wil veel, heel veel water. Hij krijgt een keer in de week een halve gieter. Hij wil iedere dag wel zo’n slok. Wist ik veel. Ik denk: hij groeit in de tropen, dus veel zon en weinig water. Dat van die zon klopt wel, maar hij lust ook heel veel druppels. Dus ook iedere dag sproeien vindt hij fijn.

Opgegeven

Hij heeft het nog niet helemaal opgegeven met mij. Hij geeft me sinds een paar dagen twee stekkies. Onderaan z’n stam groeien twee babyplantjes. Ik ga ze uitgraven en in hun eigen pot zetten. Ik geef ze heel veel water. En zon. Ik zal ook iedere avond een slaapliedje voor ze zingen. Want daar blijf ik in geloven. Een plant heeft tenslotte ook gevoel.