Recensie Rookgordijn – Horst en Enger
Recensie Rookgordijn – Horst en Enger
Op oudejaarsavond wanneer het vuurwerk losbarst is er een explosie op de grond. Veel mensen raken gewond en helaas vallen er ook doden. Juist op het moment dat de bom ontploft loopt Emma, een journaliste, in de buurt. Ook haar goede vriend en partner Kasper redt het niet. Vaderfiguur Alexander Blix, rechercheur moordzaken bij de politie, is ter plaatse om hulp te bieden. Hij weet een vrouw uit het water te redden.
Vrouw
De vrouw die hij uit het water heeft gevist blijkt de moeder van de, al 10 jaar, vermiste Patricia te zijn. Emma en Alexander gaan op onderzoek uit naar de dader van de gepleegde bomaanslag. Ze merken al gauw dat alle aanwijzingen teruggrijpen naar het verleden en het vermiste meisje.
Niet eenvoudig
Toch is de zaak niet zo eenvoudig op te lossen. Vooral als blijkt dat niet iedereen is wie hij/zij zegt dat die is. Wie is nu wie en wat hebben ze te maken met de zaak van de ontploffing. En wat heeft dat allemaal met de vermiste Patricia te maken? Spannend en vlot geschreven, is dit een boek dat je niet snel weglegt.
Einde
Als verwoed thrillerlezer dacht ik het einde uitgevogeld te hebben. Toch was het nog een verrassing. En dat is altijd leuk. Die onverwachte uitkomsten, waardoor je een tevreden gevoel overhoudt als je het boek uithebt. Geslaagd!
De schrijvers
Jørn Lier Horst en Thomas Enger zijn beiden bekende schrijvers van thrillers. De Noren hebben hun samenwerking weer opgepakt met dit boek, de tweede in de serie met Emma en Alexander in de hoofdrol. Ze zijn afzonderlijk van elkaar te lezen.
Jørn Lier Horst
De schrijver Jørn Lier Horst verdiende zijn brood met het werk als rechercheur moordzaken, voordat hij voltijds schrijver werd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er veel overeenkomsten zijn tussen zijn fictieve rechercheurs en zichzelf. Hij heeft inmiddels een hele reeks boeken op zijn naam staan, die allemaal goed verkocht worden.
Thomas Enger
Thomas Enger was journalist. Ook hij heeft al veel boeken geschreven. Grappig dat hun samenwerking een journaliste en een moordzaken rechercheur voortbrengt in hun boeken. Ervaring in het vak maakt het lezen van de fictieve personages net even ‘echter’ en ja, ook spannender.
