Saboteurs
Saboteurs
Eline de Moor (52) is nu een half jaar samen met Ronald. Er vallen haar steeds meer kleine dingen op die haar blijven irriteren.
Hardlopen
‘Ga je mee, een rondje hardlopen?’ vraagt Ronald op de app. ‘Het is lekker buiten, voor het eerst in dagen weer droog.’ Alweer? Dat is de eerste gedachte die in me opkomt. Die man is onvermoeibaar. Een keer in de week is voor mij meer dan zat, bovendien moet er ook nog gewoon gewerkt worden. ‘Nee, dank je,’ app ik terug. ‘Ik zit bij Pia te theeën. Have fun! X’ Ronald reageert met een duimpje omhoog en gaat offline.
Moe
Ik zucht als ik mijn telefoon neerleg, en Pia informeert wat er is. ‘Soms word ik moe van Ronald,’ beken ik. ‘Hij heeft meer vrije tijd dan ik, en gaat constant sporten. Leuk voor hem hoor, maar ik heb het idee dat hij liever een sportmaatje zoekt dan een relatie.’ Pia grinnikt even. ‘Dat zal toch niet? Dan was ie nou allang op je uitgekeken. ‘Nou moe, ben ik zo’n luiwammes dan?’ ‘Wat geeft het dat hij meer sport dan jij? Lekker toch, een man met een hobby. Hij heeft het naar zijn zin.’
Twijfel
Klinkt logisch, maar toch groeit de twijfel. ‘Het is niet alleen dat,’ begin ik. Jeetje, wat lastig om dit hardop te zeggen, maar ik heb het gevoel dat als ik dat niet doe, het gaat woekeren en alles kan ondermijnen. Ik haal even diep adem en gooi het hoge woord eruit: ‘Het zijn heel veel kleine dingen. Hij is de hele tijd zo happy met alles, niet van zijn stuk te brengen. En hij kan soms keihard in de lach schieten om flauwe dingen, dan denk ik: jeetje, doe eens volwassen. En als klap op de vuurpijl kijkt Annette me steeds aan vanaf haar schilderij als ik bij hem op de bank zit.’
Bespreken
Zo, dat is eruit. Lucht het op? Niet echt, het klinkt allemaal heel overtuigend en vooral heel erg waar. Dit kan toch nooit wat worden? ‘Ik denk dat ik het maar eens met hem ga bespreken,’ zeg ik. ‘Dan ligt het maar op tafel en kunnen we kijken waar dit naartoe gaat. Want nu zit ik in mijn eentje te worstelen en heeft hij geen idee.’ Pia schud meteen nee.
Niet doen
‘Nee, echt niet doen, hoor,’ zegt ze. ‘Wat moet hij met die kennis? Dit ligt bij jou en niet bij hem. Als je dit met hem gaat bespreken, geef je hem het idee dat alles aan hem ligt.’ Eén seconde wil ik zeggen: Maar dat is toch ook zo? Tot ik begrijp wat ze bedoelt. Hij is happy met zijn leven, en ik doe daar moeilijk over. ‘Moet ik me dan aan hem aan gaan passen? Alles negeren en gewoon doormodderen?’ Ik weet het echt niet meer.
Belangrijk
‘Dat lijkt me ook niet de juiste stap,’ zegt Pia. ‘Maar misschien kun je bij jezelf eens nagaan waarom je dat nu ineens zo belangrijk vindt. Hij lacht waarschijnlijk zijn hele leven al op dezelfde manier, dus ook in het afgelopen jaar. Sporten idem dito, dat is niet ineens veranderd, toch? Zou het kunnen zijn dat het spannend begint te worden dat deze man misschien blijft hangen, en dat je onbewust dingen zoekt die je minder leuk vindt? Als je daar eenmaal op gaat letten, dan worden het heel belangrijke dingen, terwijl het daar niet om gaat. Weet je nog, dat we het hadden over het karakter van je droomman? Stond daar iets tussen over lachen, sporten en continu happy zijn?’
Ze heeft een punt
Shit, ze heeft alweer een punt. Hoewel dat happy zijn eigenlijk helemaal niet zo gek is. Waarom vind ik het dan nu zo irritant? Toch onbewust bang om me te binden? Kanonne, heb ik bindingsangst? Ik, Eline de Moor, die altijd met iedereen een praatje weet aan te knopen, nooit verlegen zit om een grapje? Ik ben best gezellig, al zeg ik het zelf.
Mijn binnenkant
Maar dat is de buitenkant, de binnenkant ziet er dus anders uit. Als ik heel eerlijk ben, dan klopt het best aardig wat Pia net zegt. Wat als deze man blijft? Dan kan hij mijn hart breken. En daarom hou ik hem op afstand door deze dingen onder een vergrootglas te leggen. Goed om te weten, nu nog verzinnen hoe ik dat anders kan gaan doen. Zucht. Houdt het ooit op?
Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Saboteurs zijn er heel goed in om kleine irritaties uit te vergroten, zodat je ernstig gaat twijfelen of dit hem wel is. In elke relatie zijn er dingen die je minder vindt van de ander. Is de balans 80/20 procent? Dus 80 procent is prima? Kijk dan of je die kleine irritaties in de 20 procent kunt laten vallen. Niemand is perfect.
Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.
Liever eerst een gratis hoofdstuk lezen? Dat kan, klik hier voor het eerste hoofdstuk van mijn boek.
