Recensie De klank van sneeuw – Arthur Japin

Ik durf het haast niet te bekennen, maar ik had eerder nooit iets gelezen van de schrijver Arthur Japin. Dus ik begin met een makkelijke. Twee novellen in een klein boekje. Maar wat een boekje. Ik zat er direct in. Het leuke is dat de twee verhalen helemaal los staan van elkaar maar toch hetzelfde thema hebben.

Dooi

Het eerste verhaal heet ‘Dooi’ en gaat over een zangeres. Zij heeft jaren niet opgetreden en heeft nu weer een kans gekregen. Zenuwachtig maar ook zelfbewust, alsmaar oefenend maar ook loslatend. Een verhaal over hoe een vrouw zichzelf ziet en hoe ze zichzelf wil laten zien.

Zeep

Het tweede verhaal, ‘Zeep’, heeft hetzelfde thema. De vrouwelijke hoofdpersoon is teruggevallen van gevierde actrice naar de twijfelachtige eer mee te mogen spelen in de productie van haar geliefde. Doet zij het voor hem, of voor zichzelf? En wie is ze eigenlijk? En wat wil zij van zichzelf laten zien?

Arthur Valentijn Japin

Alleen de naam is al interessant. Want waarom ‘Valentijn’ als hij in juli is geboren. En hoe spreek je ‘Japin’ uit, als het een Nederlandse schrijver is. Gaan we voor het Frans? Het Engels, of toch gewoon Nederlands? Arthur Japin is geboren in Haarlem en is naast bekend auteur, ook acteur.

Combinatie

Dat deze twee heel goed te combineren zijn bewijst hij iedere keer. Begonnen als toneelspeler en operazanger, weet hij die ervaringen heel aardig mee te nemen  in dit boek. Ook heeft hij later eerst boeken geschreven die voor het toneel gebruikt zijn.

Talent

Een zeer talentvolle man, dus. En een harde werker want hij heeft veel boeken geschreven. Voor mij was dit de eerste kennismaking, maar zeker niet de laatste keer dat ik iets van hem wil lezen. Ik kan voorlopig vooruit!