Recensie Het Zoutpad

Een vriendin vroeg of ik het boek ‘Het Zoutpad’ al had gelezen. Ik moest bekennen dat dit (nog) niet het geval was. Ik had er veel over gehoord en het stond op mijn lijstje van ‘ooit’, wanneer ik tijd zou hebben.

Weekend

Dit weekend was het dan zo ver. Ja, ik heb het in een keer uitgelezen. En ik heb ze iedere bladzijde aangemoedigd. ‘Ze’ zijn Raynor (de schrijfster) en haar man Moth. Soms gebeurt er iets in je leven wat je niet kunt stoppen, hoe je het ook probeert. Het lijkt enorm oneerlijk dat sommige mensen zoveel, tegelijk, voor hun kiezen krijgen.

Droom

Zoals veel jonge mensen hadden Ray en Moth dromen. Maar zoals minder vaak gebeurt zijn zij niet eerder gestopt dan toen ze hun droom waar hadden gemaakt. Twee lieve, goede en inmiddels volwassen, kinderen. Een jongen en een meisje. En hun droomhuis. Een boerderij met genoeg land voor een schaap en een paar kippen.

Werken

Gingen hun vrienden met vakantie dan bleven zij op de boerderij. Er was altijd wel iets te doen en geld was er net genoeg om hun droom te verwezenlijken. Toen het huis klaar was investeerden ze het kleine beetje spaargeld dat ze hadden in een bedrijf van een goede vriend.

Failliet

Maar het bedrijf ging failliet en ze konden naar hun centen fluiten. De vriend bleek niet zo’n goede vriend als altijd gedacht. Rechtszaak na rechtszaak leerde Ray en Moth dat bureaucratie de overhand heeft en dat zij de zaken verloren omdat ze of iets niet wisten, of er was iets per ongeluk verkeerd ingevuld, en/of te laat ingeleverd. Een goede advocaat konden ze niet betalen en werd ook niet door de overheid geregeld.

Zwarte dag

Dan komt de zwartste dag in hun leven. De boerderij wordt verkocht, je hebt geen huis, geen geld, en ‘last but not least’, Moth blijkt een ziekte te hebben die niet meer over kan gaan. Hij is terminaal en zal alleen zwakker worden. De artsen zeggen het en zo zal het zijn. Hij moet het vanaf nu heel rustig aan gaan doen en mag zich totaal niet inspannen.

Hoe dan?

Maar hoe doe je zoiets, als je letterlijk op straat staat? Nee, er is geen hoop op een woonruimte van de gemeente. In ieder geval niet de eerste paar jaar. Op straat. Van het ene moment op het andere zijn ze thuisloos, en dus (volgens de omgeving en de maatschappij) zwervers, dieven, alcoholisten en drugsverslaafden.

Geen idee

Omdat ze letterlijk geen idee hebben waar ze moeten overnachten, kopen ze van hun allerlaatste centen een klein tentje en twee lichte rugzakken. Ze gaan wandelen. En wel de South West Coastline in Engeland. Een pad van 650 mijl, een klein duizend kilometer. Ze hebben geen haast, ze hoeven nergens heen. Ze kunnen er de rest van de zomer over doen.

Verklappen

Ik ga niet alles verklappen want dan hoef je zelf het boek niet meer te lezen. Wel kan ik zeggen dat ik het een enorme inspiratie vond om te lezen hoe zij met veel tegenslagen, ook onderweg, omgaan. En hoe zij uiteindelijk de strijd niet alleen overwinnen maar omarmen en als twee heel gelukkige mensen aan de andere kant van hun strijd uitkomen.

Liefde

Ook nu weer lees ik hoe liefde alles overwint. ALLES. Hoe slecht het met je lijkt te gaan. Hoe zwaar je het hebt, je kunt veel meer aan dan je in eerste instantie denkt. Ik ben ontzettend blij met dit boek. Ik ga haar volgende boek zeker niet zo lang laten liggen.