Schrijver…Vertel eens?

1- Waarom heb jij gekozen voor het beroep als schrijver?

Ik zou het graag willen omdraaien. Ik heb niet bewust gekozen voor dit beroep. Het beroep heeft mij gekozen.

2- Hoe ben jij begonnen in je vak?

Ik las boeken toen ik drie jaar oud was. Op mijn manier begon ik ook al te schrijven. Het leek wel Russisch, maar ik verzon wel allerlei verhalen en ‘schreef die op’. Tot ik volwassen werd en iedereen mij overtuigd had dat je van verhaaltjes schrijven geen beroep kon maken. Het was een hobby en geen vak. Pas veel later, na jaren in loondienst, werd ik me ervan bewust dat dit helemaal niet waar was. Met heel veel hulp mocht ik mijn droom, mijn passie en hobby, mijn vak gaan noemen.

3- Kan iedereen dit vak uitoefenen? (man/vrouw/speciaal talent)

Ja! Het is een sprookje dat je heel veel talent zou moeten hebben om te schrijven. Veel belangrijker is dat je het leuk vindt. En niet zomaar ‘wel aardig om te doen’, maar het moet net zo belangrijk voor je zijn als eten en slapen. Het moet een deel van je leven zijn.

4- Wat heb je nodig om als schrijver te beginnen – wat is je achtergrond/scholing/omscholing?

Pen en papier. Een computer is handig, maar niet noodzakelijk. Wel ben ik heel erg blij dat ik de Schrijversacademie heb gevolgd. Bij het schrijven van een artikel, een boek, een script noem maar op, komt namelijk nog zoveel meer kijken dan het schrijven op zich. Schrijven kunnen ze je niet leren op de academie, maar je krijgt wel een bak tips en handleidingen mee waar je eigenlijk niet buiten kunt. Daarbij is netwerken een van de belangrijkste eisen van dit beroep. En je krijgt een ruim netwerk via de academie.

5- Hoe ziet voor jou een gemiddelde werkdag eruit?

Je zou misschien denken dat ik gelijk ‘morgens achter mijn bureau kruip om de hele dag aan mijn boek te werken. Was het maar waar! Ik heb ook die vergissing gemaakt als ik droomde over ‘schrijver zijn’. Het in een flow schrijven van een pagina gebeurt maar heel zelden. De meeste tijd ben ik bezig met herschrijven. Met administratie, met opdrachten (heel leuk en er moet ook wat verdiend worden). Dus ik begin met alle e-mails te behandelen. Dat neemt ongeveer een uur tijd in beslag iedere dag. Dan begin ik met een opdracht. Als dit klaar is dan moet het nagekeken en herschreven worden. Na de lunch werk ik social media bij. Ik werk aan Sophia Magazine en heb telefonisch contact met Joke. Dan probeer ik even een half uurtje te gaan lopen buiten. Om daarna verder te gaan met mijn cursus en het opzetten van mijn praktijk als ‘Schrijftherapeut.’ Omdat ik zo ontzettend veel plezier en energie vind in het schrijven van emoties en gevoelens, wil ik dit graag doorgeven aan anderen. Vandaar dat ik met de cursus ‘Schrijftherapeut’ bezig ben en dit binnenkort hoop af te ronden.

6- Kan/Wil je een leuke of fijne herinnering delen over je vak?

Ik was (ben) van nature heel onrustig. Ik wil het liefst minstens tien levens in eentje stoppen. Als kind kon ik me vreselijk verdrietig voelen als ik me realiseerde dat ik alleen mijn eigen leven mocht leven. Dat was lang niet genoeg, hoe fijn en leuk ook. Wat liet ik liggen als ik in dit leventje bleef doorsudderen? Hoe zou mijn leven eruit zien als ik naar een andere plaats/school zou verhuizen? Wat mis ik allemaal? Door te schrijven is die onrust vrijwel verdwenen. Ik kan door verschillende levens op papier te verzinnen ze zelf beleven.

7- Kan/wil je een niet zo leuke/niet zo fijne herinnering delen uit je loopbaan?

Hier heb ik een tijd over na moeten denken. Omdat het een deel van mij is probeer ik direct minder leuke dingen te veranderen. Ik heb niet zozeer nare herinneringen, maar wel een vervelende bijkomstigheid in dit vak. Ik ben een chaoot. Wel twaalf verschillende dingen tegelijk vragen om mijn aandacht. En ik kan niet kiezen dus doe ik ze allemaal tegelijk. Daardoor raak ik gauw dingen kwijt. Ook in mijn hoofd. Daarom heb ik overal notitieboekjes liggen. Echt overal. Ik zou wel een beetje meer discipline willen hebben. Dat zou me een heleboel tijd besparen

Ook heb ik me lange tijd een beetje schuldig gevoeld dat ik pas op latere leeftijd begonnen ben met het vak van schrijver. Om er achter te komen dat geen minuut verloren tijd is geweest. Het komt wanneer het komt en alles is wat het is.

8- Hoe ga jij om met de corona beperkingen?

Die hebben totaal geen invloed op mijn werk. Ik werkte al thuis. Dat doe ik nog. Sterker nog, doordat de winkels nu gesloten zijn en ondernemers veel meer online gaan verkopen, krijg ik meer opdrachten dan ooit tevoren. Het enige nadeeltje wat ik ervaar is dat ik graag in de trein/bus/op straat of in een restaurantje inspiratie opdoe. Het gedrag en de eigenaardigheden van mensen zijn zo ontzettend interessant. Dat moet ik nu even ergens anders vandaan plukken, hoewel er nog genoeg om me heen gebeurt voor heel veel verhalen.

9- Heb jij het juiste vak gekozen en waarom?

Absoluut. Schrijven heeft altijd naast mij gestaan en nu zijn we eindelijk in elkaar gesmolten. Ik ga een beetje een zweverig verhaaltje vertellen, nu, maar het is echt gebeurd. Ik was jaren geleden uitgenodigd bij een mevrouw die met ‘spirit guides’ sprak. Dat was iets anders dan iemand die ‘dode mensen’ spreekt. Zij sprak met alles en iedereen uit een andere dimensie. Het leek mij grappig toen ze mij uitnodigde. Zodra ik voor haar zat begon ze heel snel te praten. Ze legde uit dat mijn gidsen zoveel haast hadden om mij te vertellen dat ik van schrijven mijn beroep moest maken. Ze spraken allemaal door elkaar heen. Ik lachte en had toen zoals altijd veel excuses en was daarbij ook erg sceptisch. Maar ze bleef heel serieus en vertelde mij dingen die niemand wist of kon weten. Ik heb het naast me neergelegd. Pas nu (zo’n 20 jaar later) denk ik er af en toe weer aan. Precies wat zij toen ‘overbracht’ is woord voor woord uitgekomen.

10- Wil je nog iets delen, iets kwijt of heb je nog tips voor degenen die ook graag schrijver willen worden? Of die hun huidige baan willen opzeggen om om te scholen naar een baan in het schrijversvak?

Neem de tijd. Laat je niet opjutten door wie of wat dan ook. Probeer verschillende manieren uit. Laat je creativiteit aan het woord. En stuur gedachten dat het toch niet lukt, dat jij dit toch niet kan, dat je geen talent hebt enz.enz. heel ver weg. Probeer een opleiding te volgen. Ik raad de Schrijversacademie sterk aan. Schrijven is een eenzaam beroep. En een kwetsbaar beroep. Je moet heel diep gaan. Je moet het meer dan wat ook willen en er alles voor over hebben. Alles. En dan: Ga ervoor. Ga er 100% voor. Minder is niet genoeg. Dan is het het allermooiste beroep wat iemand zich kan wensen.

Voor opdrachten meer informatie schrijf alsjeblieft naar:

tekstbureauellensommer@gmail.com of bezoek mijn website:

www.ellensommer.com