• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Search results for werk. If you didn't find what you were looking for, try a new search.

Het kleine verschil dat alles verandert – mr. dr. Jan R. Lunsing
10 March 2024

Het kleine verschil dat alles verandert – mr. dr. Jan R. Lunsing

Het boek waar heel Nederland op wacht…. Op 14 maart a.s. verschijnt bij Uitgeverij Doornwater het verrassende en inspirerende boek ‘Het kleine verschil dat alles verandert’ van mr. dr. Jan R. Lunsing.

Neoliberalisme

‘Het kleine verschil dat alles verandert’ biedt het broodnodige antwoord op de uitgangspunten van het vastgelopen neoliberalisme. Lunsing snijdt veel onderwerpen aan en weet ze op inhoudelijke wijze te plaatsen in een verassende en interessante context. Wanneer je dit boek hebt gelezen dan kijk je met een andere blik naar politiek en luister je met andere oren naar economen.

Groningen

Op de dag van verschijning (14 maart a.s.) om 20.00 uur (inloop vanaf 19.30 uur) zal mr. dr. Jan R. Lunsing zijn boek bovendien ten doop houden bij Walter’s Bookshop, Oude Kijk in ‘t Jatstraat 10 in Groningen. Hij wordt geïnterviewd door Hanneke van de Water namens uitgeverij Doornwater en vanzelfsprekend kunt u, onder het genot van een drankje en een hapje, zijn boek gesigneerd aanschaffen. Natuurlijk bent u bij dit feestelijke evenement van harte welkom, doch, vanwege de beperkte ruimte, wordt u verzocht van tevoren te reserveren via: info@godertwalter.nl of 050 312 25 23.

Geld en economie

Lunsing laat in zijn boek zijn lezers nadenken, stelt hen vragen en gaat samen met hen op zoek naar antwoorden op vragen als ‘Draait alles in het leven om geld en economie?’ en ‘Waar is in de inrichting van onze samenleving de overtuiging gebleven dat de mens een sociaal wezen is?’

Macht

Het mag al wel duidelijk zijn dat de oplossingen voor de problemen uit de jaren tachtig de problemen van vandaag zijn geworden. Het verzamelen van economische macht is een doel geworden. Het “Als ik rijker wordt, wordt iedereen rijker” is geen natuurwet, maar een politieke keuze die een onrechtvaardige samenleving creëert. Lunsing geeft er in zijn verrassende boek bovendien blijk van ongelooflijk veel kennis te hebben van een breed scala aan onderwerpen. Toch weet hij al die kennis, de vragen en de antwoorden op een zeer toegankelijke wijze te presenteren.

Een verbijsterend, boeiend, leerzaam, amusant en verrijkend boek!

Wie is Jan. R. Lunsing?

Mr. dr. Jan R. Lunsing werkt als bestuurskundig onderzoeker voor gemeenten en rekenkamers. Hij heeft als gastdocent les gegeven over politiek aan basis- en middelbare schoolleerlingen en studenten op het MBO, HBO en de universiteit. Lunsing is een vrijdenker die zegt: “Het belangrijkste dat een mens kan leren is nieuwsgierigheid”.

Interventies

In 2015 promoveerde hij aan de Universiteit Twente op De Kloof. Hier onderzoekt Lunsing de effectiviteit van drie interventies (referenda, wijziging in de welstandsprocedure en buurtbudgetten) die tot doel hebben de kloof tussen burgers en de politiek te verkleinen. Lunsing is daardoor specialist in de verhouding burger en openbaar bestuur.

Referendum

Lunsing heeft met De Besluitenguillotine en De Kloof twee wetenschappelijke boeken op zijn naam. Hierin onderzoekt hij respectievelijk hoe een referendum wordt gewonnen en welke overheidsmaatregelen helpen om de afstand tussen overheid en burger te overbruggen. Daarna heeft hij samen met Priscilla Zetstra een journalistiek boek geschreven over de omstreden gemeentelijke herindeling van Haren.

Boekinformatie

‘Het kleine verschil dat alles verandert’ wordt, als paperback, uitgegeven door Uitgeverij Doornwater en is vanaf 14 maart a.s. te bestellen via www.uitgeverijdoornwater.nl of hannekevandewater@uitgeverijdoornwater.nl.

Read More
No Comment

Boeken

Galerie Sommer
7 March 2024

Galerie Sommer

Mijn zus en ik zijn opgegroeid tussen kunst en cultuur. Mijn vader, Piet Sommer, kon fantastisch goed schilderen en tekenen. Ondanks dat hij veel exposities heeft gehouden van zijn werk en ook aardig wat heeft verkocht is hij nooit echt beroemd geworden. Iets wat hij graag had willen zijn. Dat mijn zus, samen met mijn nichtje, een aantal jaren geleden een kunstgalerie heeft geopend onder de naam ‘Galerie Sommer’ zou hij met veel trots hebben mee willen maken.

Helaas

Maar helaas is hij net voor die tijd overleden. Mijn moeder leefde nog wel en heeft de galerie mogen openen. Ook zij was zeer trots en wie weet lachte mijn vader ons op die regenachtige, winderige dag toe vanuit de hemel. Ook mijn moeder is er niet meer bij nu de galerie naar een mooier plekje is verhuisd. Nog wel in Wijk bij Duurstede, gelukkig, maar nu aan de andere kant. Net links naast het kasteel, langs de Wal, vind je een gezellig pand waar de koffie en thee altijd klaar staat.

Schilderijen

Naast de prachtige surrealistische werken van mijn vader hangt er ook wat realistisch werk van mijn zeer getalenteerde zus Maaike. En wat het helemaal af maakt zijn de verrassende cadeautjes van mijn nichtje Geertje. Zij is een kunstenares op gebied van papier en creatieve ideeën voor in huis. Ik loop verwonderd door de ruimte en zie leuke beeldjes, schelpen, kaarten, vaasjes, vooral ontzettend aardige cadeaus om weg te geven als je eens iets anders mee wilt nemen dan een bosje bloemen. Vaak ook nog voor onder de 5 euro. Zeker weten dat je gastvrouw/heer dit zeer op prijs stelt.

Sfeer

De sfeer is gemoedelijk en de drempel laag. Je hoeft geen kunstenaar te zijn om hier binnen te lopen. Maar ik weet zeker dat je geïnspireerd raakt en met een blij gevoel weer naar buiten stapt. Altijd geopend op vrijdag- en zaterdagmiddag en 1 keer in de maand (op koopzondag) op de zondagmiddag, mag ik nu het team van mijn zus en nichtje gaan versterken. Dus.. tadaaaaaaa… nu ook open op, jazeker, de donderdagmiddag!

Zin in

Ik heb er ontzettend veel zin in om vandaag voor het eerst te beginnen in ‘onze’ galerie. En ik hoop (maar verwacht het ook een beetje) dat jullie me op komen zoeken vanmiddag tussen 12.00 en 17.00 uur in het ‘Kunsthuys’, Langs de Wal 12B in Wijk bij Duurstede dus. Stel me niet teleur, ok? Maar kom in grote getale gezellig langs. Ik kan met een gerust hart zeggen dat je niet eens iets hoeft te kopen wetende dat je de verleiding niet kan weerstaan om toch een klein cadeautje mee te nemen voor iemand of gewoon voor jezelf.

Koffie, thee, lekkers

Koffie en thee staan klaar, en ik beloof ook iets lekkers mee te nemen zodat het nog gezelliger wordt. Zie ik jullie vanmiddag?

Read More
No Comment

Kunst

De laatste sneeuw – Stina Jackson
3 March 2024

De laatste sneeuw – Stina Jackson

‘De laatste sneeuw’ is meesterlijk geschreven, hoewel het een duister verhaal is. Nu zijn thrillers vaak duister natuurlijk. Een moord is nooit leuk. Toch zit er veel verschil tussen de schrijfstijl en verhaallijn in thrillerboeken. Dit boek bleef mij nog enige tijd bij. Het is geen boek om te lezen als je een beetje depressief bent of graag een vrolijk boek wil lezen.

Verhaal

Het verhaal speelt zich af in het koude Lapland, ver in het noorden. Liv woont met haar zoon Simon en haar vader Vidar in een afgelegen huisje midden in het bos aan de rand van een moeras. Samen met enkele buren vormen zij een kleine gemeenschap waar niemand ooit vertrekt of makkelijk binnenkomt.
Vader Vidar is gewend zijn zin te krijgen. Hij manipuleert zijn dochter en kleinzoon, toch zijn zij niet in staat weg te gaan.

Nieuweling

Wanneer er een nieuwe man in een van de, al jaren leegstaande huisjes, komt wonen is de angst groot. Je weet nooit waar die man vandaan komt en wat hij heeft gedaan in het verleden. Als Vidar vermoord wordt aangetroffen in het bos valt dan ook de verdenking gelijk op de nieuweling. Maar Vidar heeft in zijn leven veel vijanden gemaakt en het is nog maar de vraag of deze nieuwe buurman inderdaad de dader is.

Politie

De politie tast in het duister en ondanks de vele bewijzen die zij bij de nieuwe buurman vinden blijven ze twijfelen over de werkelijke dader. Ook in dit Scandinavische boek wordt de psyche van de verschillende personages diep uitgewerkt. We krijgen een goed inzicht in hun gedachten en gevoelens. Daarmee word je in het verhaal gezogen en kan je je nauwelijks voorstellen dat een van de personages het gedaan moet hebben.

Einde

Tegen het einde van het het boek betrapte ik me erop dat ik het eigenlijk weg wilde leggen want alles leek erop dat een van de ‘lieve’ personen in het boek het gedaan zou kunnen hebben. En dat wil ik niet. De personen in dit boek zijn mijn vrienden geworden. Toch is de uiteindelijke dader nog een verrassing. Gelukkig maar, want ondanks dat het boek heel fijn is om te lezen, wil ik wel altijd verrast worden.

Duister

Een duister verhaal, maar zeer de moeite waard vanwege de gelaagdheid in het verhaal en vooral de personages. Knap geschreven, ik wil nog wel eens een boek van deze schrijfster lezen. Stina Jackson is geboren in 1983 in Zweden en heeft al veel prijzen gewonnen met haar boeken, waaronder de prestigieuze ‘Best Swedish crime writer Award.’ Als je tussen al die fantastische Zweedse schrijvers stand weet te houden dan ben je zo’n prijs meer dan waard.

 

Read More
No Comment

Boeken

Schrikkeldag
29 February 2024

Schrikkeldag

En vandaag is het schrikkeldag. Wist jij dat deze dag al heel oud is? Julius Caesar voerde dit in in het jaar 46 voor Christus. Jezus heeft in zijn leven dus ook al te maken gehad met 29 februari. Ik vraag me af of het in die tijd ook zo bijzonder was als in onze tijd.

Verjaardag

Ik en een paar mensen die op 29 februari zijn geboren. Zij vieren hun verjaardag altijd op 1 maart, behalve een keer in de 4 jaar. Het is natuurlijk best leuk om toch in ieder geval een keer in de 4 jaar je verjaardag ok echt op je geboortedag te kunnen vieren. Hoewel er in Google aangegeven wordt dat je pas echt een jaar ouder bent op de dag na je verjaardag.

Oud worden

Ach en wat maakt het allemaal uit? Wanneer je jong bent betekent je verjaardag nog iets. Allereerst is het groot feest, er komt visite en je krijgt taart en cadeautjes. Je kan niet wachten om volwassen te zijn. Oud genoeg in ieder geval om een brommer, of een auto te mogen rijden. Te gaan werken, nooit meer naar school, was voor mij een mijlpaal. Ik had het niet naar mijn zin op de middelbare school en kon niet wachten tot ik de wijde wereld in mocht.

Nooit meer

Nooit meer in de schoolbanken, dat was een ideaal waar ik als kind naar toe leefde. Om op latere leeftijd weer graag naar school te mogen gaan, ik heb nog heel veel cursussen gevolgd. Maar het Gaat me hier eigenlijk om het ergens naar toe leven. Doen we dat niet met z’n allen ons hele leven? We stellen onszelf doelen en kunnen haast niet wachten tot we ons doel hebben bereikt om gelijk weer een nieuw doel voor ogen te hebben waar we dan ons best voor gaan doen.

Schrikkeljaar

Een schrikkeljaar, en vooral de schrikkeldag van 29 februari doet me beseffen dat tijd iets heel onbelangrijks is. Het is maar net hoe belangrijk wij het maken. 46 Jaar voor Christus werd geboren besloot een of andere keizer dat we een keer in de 4 jaar een dag langer moesten leven. Dat het de kalenders gemakkelijker maakte is een goed streven. Maar wat maakt het in principe uit? Is die ene dag zoveel belangrijker dan enige andere dag in het jaar, in je leven?

Welnee

Nee, natuurlijk niet. Iedere dag is belangrijk. Dat er heel veel aandacht wordt geschonken in de media aan die ene dag is best begrijpelijk. Dat de winkeliers hierop inspringen met aanbiedingen waar wij blijkbaar al 4 jaar op zitten te wachten, is grappig maar onzin natuurlijk. Een dag in de 4 jaar wordt bijzonder gemaakt.Prima, maar laten we gewoon iedere dag van ieder jaar bijzonder maken. Doe je mee?

 

 

 

Read More
No Comment

leven

Held
27 February 2024

Held

Vroeger waren er voldoende helden waar we ons aan op konden trekken. Het vreemde van een held is dat ze vaak pas bekend worden in de geschiedenis. De boeken staan er vol van. Hoe zit het met de hedendaagse held? Bestaat die nog?

Zeker

Ik denk direct aan dhr. Navalny. Wetend wat hem te wachten staat kiest hij ervoor om zijn vrouw en kinderen achter te laten in een veilig land. Hij gaat zelf terug naar zijn geliefde Rusland. Had hij nog enige hoop dat hij zo door zou kunnen lopen bij de grens? Nee, ik denk het niet. Van tevoren had hij al aangekondigd dat ze hem ongetwijfeld zouden opwachten. En dat deden ze ook. Hij werd direct overgebracht naar de gevangenis.

Siberië

De laatste jaren van zijn leven bracht hij door in een strafkamp in Siberië. Alleen de naam van dit gebied boezemt angst in voor degenen die iets van de koude oorlog hebben meegekregen. Siberië was een gebied waar je naar toe werd verbannen wanneer men in Rusland geen raad meer met je wist. Daar zou je nooit levend vandaan komen. Het meest onherbergzame en, letterlijk en figuurlijk, het meest koude gebied van de wereld.

Schitterend

Ik heb later beelden van dit uitgestrekte sneeuwgebied gezien. Het is schitterend. Maar dat geldt alleen als je vrij bent om te gaan en staan waar je wilt. En geldt dat niet voor ieder gebied in de wereld? Vrijheid is het meest belangrijk en als dat weggenomen wordt lijkt je leven voorbij. Tenminste zo kan ik het me voorstellen. Gelukkig heb ik het nooit bij de hand gehad. Daarom, en vooral daarom, heb ik zo’n grote bewondering voor mensen als Navalny.

Vrijheid

Want door hun moed laten ze ons in vrijheid leven. Meneer Navalny heeft er letterlijk zijn leven voor gegeven. Is zijn leven nu voor niets geweest? Rusland is nog steeds in oorlog, mensen zijn er nog steeds niet vrij. Zelfs de mensen die bloemen leggen ter nagedachtenis aan zijn leven worden in de gevangenis gezet. Huilend zag ik beelden van mensen die hardhandig worden meegesleurd en met hun gezicht in de ijskoude sneeuw worden geduwd, zodat ze bijna stikken. Om vervolgens in een politiebusje te worden weggevoerd, op weg naar een gevangenis. Alleen omdat ze een mooi bosje bloemen achterlieten voor hun held.

Angst

Weten die politiemensen en bewakers van het regime wat ze doen? Zijn ze het ermee eens om mensen te mishandelen en zelfs te doden omdat ze daartoe opdracht hebben gekregen? Of kunnen ze slecht slapen die nacht nadat Navalny werd gedood? Ik heb het idee dat Poetin er geen seconde minder om heeft geslapen. Maar ik ken de man niet persoonlijk en wie weet, ik geef hem nog steeds een heel klein beetje twijfel. Ondanks alles wat hij doet en gedaan heeft. Ook hij is mens en zijn gewelddadige acties komen ergens vandaan. Ik durf te wedden dat alle geweld uit angst geboren wordt.

Held

En dan noem ik nogmaals de held die daar naast kan gaan staan. Die angst zover weet te overwinnen om zichzelf en zijn geliefden in de strijd te willen en kunnen gooien voor de vrijheid. Het is een keuze. Mar wel een heel moeilijke. Ik zag in een praatprogramma een discussie op gang komen die de gemoederen en spanningen hoog deed oplopen. Een meneer voegde toe dat Navalny alle Russen heeft opgeroepen tot verzet tegen het regime. Hij heeft de aanzet gegeven, nu is het wel aardig om bloemen neer te leggen maar daar heeft de man niets aan en Rusland ook niet. Er werd fel gereageerd door een mevrouw die veel in Rusland is geweest.

Verzet

Want ga er maar aan staan. Ja, Navalny was en blijft altijd een held. Een zeer moedig man. En hij heeft een voorbeeld gegeven. Maar wie doet het hem na? Ik vind iedereen die bloemen legt in Rusland nu een held. Iedereen die naar buiten gaat en hem op een of andere manier steun betuigt is een held. Zou ik dit kunnen als ik daar zou wonen? Ik vraag het me af. Oh, zeker, ik teken petities en ik wil ook best mijn naam en woonplaats vermelden bij het aanvragen van de verandering van de straatnaam waar de Russische ambassade staat in Den Haag. Iemand kwam op het lumineuze idee om de straatnaam te veranderen in Navalnystraat. Hoe heerlijk om al je postadressen te moeten veranderen als je bij de Russische ambassade werkt in de naam van iemand die je vreest. Heeft het enige zin? Geen idee, de ambassade kan verhuizen en heeft dan niets meer met die naam te maken.

Toch

En toch, alle kleine beetjes helpen. Daar wil en moet ik in geloven. Mijn oud-oom is gefusilleerd tijdens WO II, omdat hij in het verzet zat. Hij was net 20 jaar. Heeft hij zijn leven voor niets geleefd? Heeft mijn opoe zich voor niets hard huilend op de grond laten zakken toen zij de schoten hoorde? Niet in staat om te leven de eerste weken na zijn dood? Of is er een zaadje ontstaan waar de hoop voor vrede uit kan groeien. Hebben wij helden nodig in ons leven om als voorbeeld te dienen? Ik zeg JA. DANK meneer Navalny, voor uw moed, voor uw levenswerk en voor de hoop op een vredig Rusland.

Read More
No Comment

actualiteit

Grensoverschrijdend gedrag
20 February 2024

Grensoverschrijdend gedrag

We kunnen er tegenwoordig niet meer omheen. We horen het in de media en hebben het er onderling over. Wat is grensoverschrijdend gedrag en wat kunnen we eraan doen? Begrijp me niet verkeerd ik ben er helemaal voor dat dit aangepakt wordt. Het heeft te lang geduurd dat er om gelachen werd en dat er mensen misbruikt werden.

Grens

Maar waar ligt nu eigenlijk die grens? Dat zal voor iedereen anders zijn. Duidelijk is het dat een verkrachting alle grenzen te buiten gaat. Dat mag niet, dit mag nooit, onder geen enkele voorwaarde. Fysiek geweld is nooit nodig en altijd grensoverschrijdend. Het is het verbale misbruik dat ingewikkeld wordt. Daar liggen de grenzen niet zo duidelijk aangegeven.

Gevoelig

De een is gevoeliger dan de ander en zal zich bepaalde uitspraken meer aantrekken dan iemand die zijn/haar schouders ophaalt. Want ja, ook mannen worden verbaal aangepakt en hebben last van grensoverschrijdend gedrag. Wanneer ik programma’s zie waarin dit onderwerp ter sprake komt, en dat zijn er veel tegenwoordig, dan zet ik voor mezelf weleens vraagtekens bij de uitspraken die als grensoverschrijdend zijn ervaren.

Kapot

Er zijn carrières en levens kapot gemaakt door woorden van iemand die daar misschien helemaal niets mee bedoelde. Toch kan dit niet natuurlijk. En ik heb medelijden met die mensen die daar zo’n last van hebben (gehad). Nogmaals, het is goed dat dit aan het licht komt zodat er iets aan gedaan kan worden. Ik heb ook te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag, in een baan in een, toen, typische mannenwereld.

Te ver

Dat ging vaak veel te ver en stond een fijne werksfeer in de weg, en dus een goede productieve samenwerking. Ik moest me echter niet aanstellen, niet te gevoelig zijn, daar moest ik maar tegen kunnen en anders zoek je toch gewoon een andere baan? Iets wat meer geschikt is voor vrouwen? Op mijn vraag wat voor soort baan dat zou moeten zijn werd er in de richting van kinderopvang of schoonmaak gedacht. Maar daar had ik geen universiteit voor gedaan!

Anders

Gelukkig is alles nu anders. Deze heren die mijn chefs waren hadden in deze tijd heel anders gepiept en zo niet waren ze er allang uitgeknikkerd. En toch vraag ik me weleens af of we niet teveel verzanden in het alles/nietes spelletje en elkaar gaan aankijken en beschuldigen voor er iets daadwerkelijk aan de hand is. Vooral omdat de heren (in dit geval) geen tegenwoord kunnen geven. Er komen gesprekken aan het licht van jaren geleden die nu ineens heel belangrijk waren. Op de vraag of er indertijd over is gesproken wordt vaak ontkennend geantwoord omdat dit niet mogelijk was.

Verdediging

Dan is het heel lastig om jezelf te verdedigen. Het enige wat je kunt doen is hopen dat het overwaait en mensen je nog steeds geloven wanneer je zegt dit niet te hebben gezegd of het in ieder geval niet zo hebt bedoeld. Ik weet niet wat er precies aan de hand is geweest en misschien is dhr. Matthijs van Nieuwkerk wel een hele domme idioot geweest. Het enige wat ik weet is dat ik persoonlijk een heel andere mening kreeg over de man. Hij was uiterst beleefd, ja hoffelijk zelfs, toen ik hem een keer ontmoette en aansprak.

Fijn gesprek

Ik had een heel fijn gesprek met hem, als gelijkwaardige partners. Er was niets, nog geen heel klein twijfeltje, dat hij misschien in andere omstandigheden iets van grensoverschrijdend gedrag zou kunnen tonen. Maar misschien heeft hij weleens een andere bui dan wanneer ik hem aantrof. Ik zeg niet dat de mensen die hem ‘veroordelen’ liegen. Ik was er niet bij. Een ander verhaal is dat van dhr. Mart Smeets. Een allervriendelijkste, het woord hoffelijk dient zich weer aan, heer die weleens een grapje kan maken. Dat kan verkeerd uitpakken. Maar ik ken hem goed genoeg om te weten dat dit zeker niet vrouw onvriendelijk bedoeld is. Hij is zelfs nog een beetje ‘ouderwets’ wat betreft zijn gedrag, lees hier ook weer ‘hoffelijk’ dat hij een vrouw eerder met een handkus zal begroeten dan met een omhelzing.

Leugen

Maar ook hier geldt weer dat ik er niet ben geweest als hij al iemand onjuist heeft behandeld. Dus zal er voor die persoon zeker iets van waarheid in schuilen. Het enige wat ik aan wil geven is dat de betrokken schuldigen zich niet kunnen of mogen verweren. En dat we soms die grenzen zelf wat vaag aangeven. De een vindt een beetje flirten leuk, de ander is er totaal niet van gediend. En bij flirten gaat het misschien iets verder dan jouw bedoeling was. Laten we gewoon eerlijk zijn tegenover elkaar. We zijn nu hoop ik in een tijd beland waarin we mogen zeggen wanneer iemand te ver gaat, naar onze zin. Met respect en een luisterend oor komen we een heel eind.

Read More
No Comment

actualiteit

De filosofie van de heuvel – Ilja Leonard Pfeijffer
18 February 2024

De filosofie van de heuvel – Ilja Leonard Pfeijffer

Sinds Ilja het boek ‘De filosofie van de heuvel’ heeft uitgegeven heeft hij nog veel meer meesterwerken geschreven. Allen zeer de moeite waard. Toch was ik verguld met dit werk. Misschien omdat ik mezelf er zo in herken. Het boek gaat, zoals de titel al verklapt, over hoe wij de heuvels in ons leven nemen.

Letterlijk

Ilja had een relatie met een Russische vrouw die graag onverwachte ‘toevalligheden’ ontmoette in haar leven. Zo sprak zij, na de nodige alcoholische consumpties in de kroeg, af met Ilja om de volgende dag naar Rome te vertrekken.  En wel op de fiets. Dat Ilja geen fiets bezat was een bijkomstigheid die snel opgelost kon worden.

Fiets

Hij kocht een hele oude Batavus racefiets en liet die opknappen. Alles bij elkaar kostte het hem 90 gulden. Hij zou wel zien hoever dit beestje hem zou brengen op weg naar Rome. Er bestond geen twijfel, ze vertrokken die middag rond een uur of 4 naar het zuiden. Een route hadden ze niet in het hoofd. Zolang ze maar richting Italië zouden fietsen kwam alles wel goed.

Humor

Met zijn heerlijk droge humor beschrijft hij de reis, die zonder enige training vooraf, niet altijd vlekkeloos verloopt. Maar, en hier komt voor mij het interessante gedeelte van het boek, zijn Aikido training helpt hem door de zwaarste stormen heen. Ai(harmonie)-ki(energie)-do(de weg). Letterlijk en figuurlijk sloeg hij de harmonieuze weg in gesteund en geleid door zijn energie. Boos worden had geen zin, chagrijnig ook niet.

Doel

Het doel van de reis is namelijk niet belangrijk. De reis op zich is waar het allemaal om gaat. Als Ilja dan de Taoïstische spreuk aanhaalt die bij mij in de woonkamer op de deur hangt: ‘the journey is the reward’, weet ik precies wat hij bedoelt. Dat dit zo eenvoudig is als het lijkt wordt zelfs door Aikidomeesters weleens vergeten. En zo raak je soms van je weg af en moet je een omweggetje maken om weer bij je zelf uit te komen.

Knap

Ik vind het altijd ontzettend knap dat mensen hun trainingen zo verwoorden dat het heel simpel is te begrijpen. Ook roep ik steeds; ‘Ahhh, ja natuurlijk,’ wanneer ik de tekst lees. Mijn goede vriend en Aikido meester Tom Crum kan dit ook als geen ander. Vol humor en in eenvoudige taal leren ze ons dat het leven helemaal niet zo moeilijk is als wij vaak geloven. Integendeel. Alles is een spel. Of een fietstocht.

Trots

Wanneer ze eindelijk in Rome aankomen zijn ze in eerste instantie trots dat ze het doel hebben behaald. We leven nu eenmaal van doel tot doel. Om er vervolgens achter te komen dat het eigenlijk helemaal niet zo belangrijk is als ze hadden gedacht. Een soort anti-climax volgt. Ze hadden liever al eerder onderweg gestopt, in hun geliefde Genua, de stad die ze niet wilden verlaten en hebben gemist sinds ze het verlieten.

Anders

Om maar aan te geven dat je werkelijke doel vaak, zo niet altijd, anders is dan het doel dat je in eerste instantie voor ogen had. En precies daar ligt de uitdaging en de reden van ons bestaan, naar mijn bescheiden mening. Een doel hebben in je leven is prima, als je maar onderweg naar dat doel niet vergeet dat de reis ernaar toe het allerbelangrijkste is en altijd het doel voorbijstreeft.

Read More
No Comment

Boeken  / spiritualiteit

De minnares – Camilla Grebe
11 February 2024

De minnares – Camilla Grebe

In ‘De minnares’ is Emma verkoopster in een nieuwe winkel met luxe dameskleding. Haar baas is de knappe zakenman Jesper. Emma heeft Jesper al een keer ontmoet in haar winkel en is heimelijk een beetje verliefd op hem. Jesper komt nogal vaak voor in het nieuws omdat hij zijn zaken goed op orde heeft, zeer streng en, vaak, onrechtvaardig met zijn personeel omgaat maar vooral ook erg rijk en charmant is.

Jaloezie

Geen wonder dat de helft van de vrouwelijke Zweedse bevolking op hem valt en de andere helft hem verguist. In de wereld van macht en geld is jaloezie altijd aanwezig. Zo ook in het leven van Jesper. Dat Jesper nu juist Emma heeft uitgekozen als zijn vriendin is voor Emma nog steeds een droom die waar wordt.

Stiekem

Dat Jesper hun relatie geheim wil houden is best begrijpelijk, vooral in het begin van hun relatie. Ze werkt tenslotte in een van zijn winkels en haar collega’s zouden het niet begrijpen, laat staan de rest van het land. Ze doet dan ook haar uiterste best om de relatie geheim te houden, zoals Jesper verzocht heeft. Niets zal Emma weerhouden van die geheimhouding. Vooral omdat zij niet nog eens de grote fout wil maken die zij als tiener heeft gemaakt door verliefd te worden op haar handarbeidleraar op de middelbare school.

Kans

Emma voelt dat ze nu de kans heeft gekregen echt gelukkig te worden en beschermt haar vriend met alles wat ze heeft. Maar wanneer er een dode vrouw gevonden wordt in het huis waar Jesper woont en hij zelf van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen wordt het haar erg moeilijk gemaakt over hem te zwijgen. Ze heeft tenslotte pas van hem een verlovingsring gekregen en nu is hij ineens verdwenen, zonder haar iets te zeggen. Is hij dan toch de vrouwenversierder en eventuele moordenaar waarover de geruchten de ronde doen?

Politie

De politie vindt hem in ieder geval heel verdacht en is op zoek naar Jesper, zonder veel resultaat. Zij zijn niet op de hoogte van zijn relatie met Emma. Totdat Emma in de geldproblemen komt en uit noodzaak haar verlovingsring moet verpanden om eten te kunnen kopen. Nu komt de politie aan haar deur om haar te vragen naar de ring, die gestolen blijkt te zijn.

Begrip

Emma snapt er inmiddels helemaal niets meer van. Heeft ze zich dan zo vergist in Jesper? Met al zijn geld hoefde hij haar ring toch niet te stelen? En waarom neemt hij geen contact meer met haar op? De politie moet het helemaal bij het verkeerde eind hebben. Die vermoorde vrouw in zijn huis heeft niets met Jesper te maken. Dat is onmogelijk. Een huis nota bene, waar Jesper haar nooit mee naar toe heeft genomen. Hij bracht haar altijd naar een flatje in de stad. Had hij meerdere relaties, was hij getrouwd, wat is het geheim van Jesper?

Raadsel

Tot op het allerlaatst blijft het een raadsel. En als dan de waarheid naar boven komt is dat zo totaal onverwacht dat je het eerst niet kan of wil geloven. Wat een knap geschreven verhaal. Niets is wat het in eerste instantie lijkt. De ontknoping is zo’n pure verrassing dat het boek me nog een tijd, nadat ik het uitgelezen had, achtervolgd heeft.

Camilla Grebe

De Zweedse schrijfster Camilla Grebe is jarenlang onderneemster geweest en heeft topfuncties bekleed in de zakenwereld. Ook is zij zeer succesvol als schrijver en heeft al meerdere prestigieuze prijzen ontvangen. Dit verbaast me niets als ik afga op ‘De Minnares’ dat het eerste boek is wat ik van haar gelezen heb. Wat een bijzonder verhaal. Een ‘must read’.

Read More
No Comment

Boeken

Februari
8 February 2024

Februari

Overal hoor ik om me heen dat men zo blij is dat eindelijk die januarimaand achter de rug is. Alsof februari veel verschil maakt, maar blijkbaar is de gedachte aan het komend voorjaar sterker in februari dan die in januari is. Het schijnt zelfs zo sterk te zijn dat mensen serieus depressief worden in de maand januari. Dat heeft iets te maken met het licht dat we te weinig zien in die maand.

Idee

Daarom heb ik een idee: Als we nu in plaats van de kerstverlichting na oud en nieuw opruimen, de boel nog een maandje laten staan. Het staat zo gezellig en de enige tijd dat ik me al ietsje minder goed voel dan de rest van het jaar is als ik de kerstboom op ga ruimen. Dat gaat vrij snel weer over, want gelukkig heb ik niet zoveel last van depressies.

Vakantie

Tijdens mijn werk op het reisbureau kreeg ik steevast de overwinteraars begin januari. ‘We moeten de maand januari ontvluchten en willen naar de zon.’ Prima, hartstikke lekker en goed voor de zaak. Maar als we nu allemaal een maandje langer de lichtjes aan laten dan scheelt dat een heleboel geld. Oké, het is nog steeds niet warm buiten maar je kunt een hoop met een kachel, een deken en warme chocomel. Gewoon nog even binnen blijven en het knus maken.

Terras

Ik snap het hoor, ik kijk ook weer uit naar terrassen en ijsjes. En ik wil niet pessimistisch doen maar die zal je ook nog niet treffen in de maand februari. Misschien een dag of twee in maart, maar pas in april wordt het lente. We moeten dus nog even volhouden. Dan kan je er maar beter iets leuks van maken, toch? Of je gaat inderdaad een paar weken naar de zon, of je wacht en laat de kerstverlichting aan.

Juni

In Aspen gaan de kerstbomen en verlichting pas in juni weg. Dat komt vanwege de toeristen. Zolang er sneeuw ligt willen ze kerstlampjes. Ik snap dat. En omdat de sneeuw pas in juni verdwenen is, blijven de lampjes tot die tijd in de bomen. Daarbij hebben we Wintersköl, een winterfeest halverwege januari om de moed erin te houden.

Carnaval

Nu hebben we hier wel carnaval, maar daar moet je een mens voor zijn. Alles voor een feestje, dacht ik vroeger en hoste vrolijk mee hier in de stad boven de rivieren. Het heeft me nooit zo aangetrokken. Al dat drinken omdat het ‘moet’ of er tenminste bij hoort. Gemaakt vrolijk zijn omdat het zo hoort op die paar dagen in februari. Ik sla hem over nu. En ga gezellig onder mijn kerstboomlampjes zitten dromen over de volgende kerst.

Narcissen

Een voordeel heeft het wel dat iedereen zo verlangt naar het voorjaar en niet kan wachten: Mijn aller-favoriete bloem is nu alweer te koop. Tot nu toe alleen nog in een bolletje, maar het zal niet zo lang meer duren voordat ze ook los te verkrijgen zijn. En die heb ik het liefst. Mijn narcis. Mijn zonnetjes in huis. Zodra ze op mijn tafel (en kast en aanrecht en nachtkastje en plank in de badkamer en de wc en overal waar nog ene plekje is te vinden) staan laat dan de lente maar komen. Dan ben ik er ook klaar voor.

Read More
No Comment

leven

Geneesmiddelen
6 February 2024

Geneesmiddelen

Mijn arts is antroposofisch. Dit betekent dat zij eerst naar alternatieve geneesmiddelen zoekt voordat ze mij chemische middelen voorschrijft. Ik heb haar speciaal uitgezocht voor die reden. Alleen als ik de bijsluiter al lees van chemische middelen schrik ik me rot wat je er allemaal aan bijwerkingen van kan krijgen. Toch snap ik dat het af en toe nodig is om iets sterkers in te nemen. En er zal ongetwijfeld een intensief geneesmiddelenonderzoek aan vooraf zijn gegaan.

Meedoen

Zo zie ik nog wel eens een verzoek om mee te doen aan een onderzoek naar gebruik van een (nieuw) geneesmiddel. Ik zeg eerlijk dat ik die direct opzij leg. Nou.. direct.. Eerlijk gezegd is het best wel eens aantrekkelijk om veel geld te verdienen en daarmee iets te betekenen voor de wetenschap. En dus voor de mensheid. Ik begrijp dat zo’n onderzoek heel streng gecontroleerd wordt. Eerst krijg je een uitgebreide medische keuring en word je eenmaal uitgekozen om mee te doen dan is er zeer strenge controle op hoe je reageert op het toegediende medicijn.

Proefpersoon

‘Maar,’ denk ik ook gelijk, ‘ik ben dan wel proefpersoon en wie weet wat je er allemaal van kan krijgen. Straks krijg ik een paarse huidskleur en vallen al mijn haren uit, krijg ik bulten en gaat mijn neus scheef staan.’ Je weet het maar nooit met al die chemische rommel. Waarom zou ik me daaraan bloot stellen? Ik vind het heel moedig van mensen die besluiten dit wel te willen doen, maar mij niet gezien.

Informatie

Dat zijn zo de eerste gedachten die opkomen zonder dat ik me er ooit in heb verdiept. Na het lezen van een artikel over geneesmiddelenonderzoek bij Medians moet ik mijn mening iets bijstellen. De behandeling is goed onderbouwt, je wordt volledig op de hoogte gesteld en er wordt zeer zorgvuldig met je gezondheid omgegaan. De klanten die een onderzoek hebben ondergaan zijn dik tevreden. Toch blijft er enige twijfel.

Twijfel

Want ze laten natuurlijk geen mensen aan het woord waarbij het totaal ‘mis’ is gegaan. Wel wordt er een verzekering afgesloten voor iedere medewerker. Mocht er iets niet helemaal naar wens zijn gegaan kan je de verzekering gebruiken voor schadevergoeding. Buikpijn. Nee, niet van het onderzoek maar alleen al aan de gedachte. Toch is een groot voordeel dat het onderzoek naar het betreffende medicijn al in de afrondingsfase zit.

Bijwerkingen

Ik stel me zo voor dat de bijsluiter bij mijn medicatie, waarin staat dat er zoveel procent klachten waren, van mensen afkomstig zijn uit deze onderzoeken. En die klachten vallen over het algemeen mee. Maar ook hier heb ik weer twijfels over. Deze bijsluiter zit immers al bij een medicijn wat goedgekeurd is. De klachten die opkwamen bij medicijnen die afgekeurd worden in die laatste fase wil ik niet echt weten.

Risico

Kortom, er bestaat een risico. Hoe beperkt ook, ze moeten dit natuurlijk wel melden. Ik loop er in een grote boog omheen maar al die mensen die het wel willen proberen wens ik heel veel succes. En als ik zie dat er op dit moment ook een onderzoek naar dementie loopt, waar mijn vader de laatste jaren van zijn leven last van had, hoop ik dat er mensen zijn die niet zo bang zijn als ik en zich willen inzetten voor goede gezondheid.

Read More
No Comment

Gezondheid

Onderhuids- Nicci French
4 February 2024

Onderhuids – Nicci French

Het was alweer een tijdje geleden dat ik een boek las van dit echtpaar, maar ik zat er direct weer in. ‘Onderhuids’ is een vreselijk spannend boek en ondanks dat de schrijvers ons al vrij vroeg laten weten wie het gedaan zou kunnen hebben blijft het tot de laatste bladzijde spannend met een onverwachte twist. Dit is, zoals veel van hun boeken, een echte psychologische thriller.

Verhaal

Het verhaal gaat over drie hoofdpersonen: Zoë, Jenny en Nadia. Op het eerste gezicht hebben ze niets met elkaar gemeen. Behalve dat ze toevallig in dezelfde buurt wonen van Londen. En dat ze alle drie dreigbrieven krijgen van een onbekende persoon. In eerste instantie denken ze alle drie aan een grap, maar de teksten worden explicieter en het wordt duidelijk dat de brievenschrijver de vrouwen in de gaten houdt. Hij/zij weet steeds persoonlijke dingen te vertellen in de briefjes die almaar gewelddadiger taal laten zien.

Angst

De angst van de vrouwen wordt zo goed omschreven dat je bijna zou denken dat de schrijvers dit persoonlijk hebben meegemaakt. Daarbij laten ze de politie hun werk doen maar, zoals vaak gebeurd, gaat dit niet altijd zoals het hoort te gaan. De psychologe die in de zaak aangetrokken is om de vrouwen bij te staan, doet dit ook vanuit haar ervaringen en leerboeken. Kortom, de vrouwen kunnen nergens terecht met hun terechte angsten.

Uitkomst

Wat doet dat uiteindelijk met de mentale en fysieke kracht van de vrouwen? Er wordt uitgebreid op ingegaan, zonder dat het saai of vervelend wordt. Is het dan uiteindelijk de politie die de dader weet op te pakken? Of hebben ze (wederom) de verkeerde gearresteerd? Het wordt pas op het allerlaatst duidelijk. Ik kon het boek niet wegleggen hoewel ik wel de neiging had om onder mijn bed te kijken of ik alleen was voor ik naar bed ging.

Tijd

Het was dan een tijd geleden dat ik een boek heb gelezen van dit tweetal maar het zal zeker niet zo lang meer duren voor ik weer naar een volgende grijp. Ik was even vergeten hoe goed ze zijn.

Nicci French

Het echtpaar Nicci Gerard en Sean French heeft al heel wat bestsellers op hun naam staan. Wat ik uitzonderlijk knap vind is dat je geen moment afgeleid wordt in het lezen van het boek doordat het door twee verschillende mensen is geschreven. Iets wat, naar mijn mening, te vaak gebeurt wanneer twee schrijvers een samenwerking aangaan. Ik heb ooit van ze gehoord dat ieder afzonderlijk een aantal scenes schrijft die ze later aan elkaar ‘plakken’. Dat doen ze dan geweldig want de schrijfstijl blijft het gehele boek door dezelfde. Alsof het door een persoon is neergepend.

 

Read More
No Comment

Boeken