Kristallen klankschalen
Kristallen klankschalen
‘Hou je maar bezig met je kristallen klankschalen in jouw persoonlijke tijd.’ Zei iemand tegen mij deze week. Ze was boos en ze dacht me te kwetsen met deze woorden. Het werd mij duidelijk dat ze mij als een soort hippie ziet die niet in de gewone wereld staat. In ieder geval niet in haar wereld. Ik was er een beetje verbouwereerd over. Meer omdat ik het niet van haar had verwacht. Ze bood me later haar excuses aan maar het komt nooit meer goed tussen ons.
Cru
Dat klinkt cru en zo bedoel ik het ook zeker niet. Natuurlijk blijf ik gewoon met haar omgaan maar waar ik haar voorheen als iemand zag waar ik mijzelf kon zijn en alles tegen kon zeggen ben ik nu toch voorzichtiger. Niet dat ik me echt iets aantrek van haar woorden. Ik zie het zelfs als een compliment, hoewel dit van haar kant niet zo bedoeld werd. Is het erg dat ik nu anders tegenover haar sta? Welnee.
Gewoonte
Ik hou me nog steeds vast aan de gewoonte dat ik graag wil dat iedereen mij aardig vind. Dat hoeft en kan ook niet. Als kind wilde ik graag vriendjes met iedereen zijn terwijl ik iedere keer weer merkte dat dit juist averechts schijnt te werken. ‘Zij is zo makkelijk, zij doet toch onze zin, enzovoort.’ ik ben daar al een tijdje klaar mee. Vandaar dat ik de opdracht die ik van deze ‘vriendin’ had gekregen op mijn eigen manier had ingevuld. Dat was niet de bedoeling, maar ik wilde het proberen. Met de woorden dat ik alles aan kon passen.
Woede
Dat viel niet in goede aarde. In tegendeel, ze werd woest. In plaats van dat haar woede mijn probleem wordt moet ik het teruggeven en het bij haar neerleggen. Maar dat is lastig. Ik had haar willen helpen. Dat viel verkeerd. Dat is jammer, maar dat is alles wat het is. Ik maak het in mijn hoofd en hart veel groter. Wij hebben die neiging. Kritiek is al lastig, maar te behappen. Als het gecombineerd wordt met woede en schelden dan willen we gelijk in de verdediging. Of, excuses maken. Dit laatste heb ik gedaan. Niet voor het project op zich maar omdat ik haar blijkbaar heb teleurgesteld.
Anders
Iedereen is anders. Dat mag. Maar laten we elkaar toch niet zo gauw proberen onderuit te halen. Nu lijkt het wellicht alsof ik me er nog niet overheen kan zetten. Dat is gelukkig wel het geval. Ik kaart het vandaag aan omdat het een uitstekend voorbeeld is van wat ik dagelijks om me heen zie en hoor. Mensen voelen zich in hun ‘recht’ en beter dan een ander. Dat is goed, dat mag. Hiermee proberen ze anderen onzeker te maken en zich te schamen of vervelend te voelen. Of het nu een belangrijk of een onbelangrijk onderwerp is doet eigenlijk niet zo ter zake.
Gedrag
Het gaat om het gedrag naar elkaar toe. Waarom altijd zo’n kort lontje? Frustratie en gelijk in de hoogste boom klimmen werkt naar mijn mening veel slechter dan met elkaar praten en elkaar proberen te begrijpen. Op die manier had ik het project aangepakt, maar de dame in kwestie was daar (nog) niet klaar voor en probeerde mij te pakken op, wat zij blijkbaar als zwakke plek ziet in mij, mijn spiritualiteit. Uiteindelijk hebben we het uitgepraat, waar zij me hartelijk voor bedankte. Omgaan met kristallen en klankschalen heeft zo zijn voordelen.
Delen
Heb jij ook zo’n voorbeeld dat je graag met ons wilt delen? Of tips hoe je met deze mensen omgaat? Heb jij medelijden of word je kwaad? Ben je soms vreselijk gefrustreerd dat de hele mensheid dom is en jij de enige bent die het begrijpt? We horen het graag! Als altijd behandelen wij alleen positieve teksten zonder schelden 🙂
