Recensie Hoe alles moest beginnen – Thomas Verbogt
Recensie Hoe alles moest beginnen – Thomas Verbogt
Thomas Verbogt heeft zo’n unieke schrijfstijl, dat ik er even in moest komen. Je zou denken dat dit voor iedere schrijver geldt, maar helaas is dat niet zo. De meesten werken volgens een standaard ‘formule’. Alleen de woorden zijn anders. Maar ‘Hoe alles moest beginnen’ is van het begin tot het eind een uniek boek.
Diepte aan het verhaal
Dat komt niet op de laatste plaats door de manier van schrijven. Iedere regel is een gedicht. Het is niet vaag of ‘moeilijk’, maar geeft juist heel veel inzicht en diepte aan het verhaal.
Verhuizing
Het verhaal bestaat uit vier delen. Het eerste deel is de introductie in het leven van twee tienjarigen. Een jongen en een meisje die tegenover elkaar wonen. Ze vormen een heel hechte vriendschap waar niemand of niets tussen kan komen. Totdat Licia haar vader besluit te verhuizen naar Italië.
Het tweede deel
In het tweede deel zien we het tweetal als ze begin 20 zijn. Volwassen, maar toch ook nog kind. Met veel herinneringen aan de tijd van vroeger. Kunnen of willen ze die herinneringen vasthouden of is het tijd om opnieuw te beginnen?
Verlangen
Weer 20 jaar later hebben ze allebei een carrière, zijn ze ‘gesetteld’, iets dat ze niet voor mogelijk hadden gehouden toen ze jong waren sluipt er toch in. Het gewone, dagelijkse leven lijkt soms te winnen. Gelukkig zijn daar toch nog die momenten van terugblik, van een verlangen naar de kinderen die ze ooit waren.
Wat is worden?
Het laatste deel speelt zich af als ze allebei in de 60 zijn. Ze kijken terug op wie ze zijn geworden. ‘Wat is worden? Worden is iets dat moet gebeuren. Het is niet dramatisch. Dramatisch is het pas als het anders had kunnen zijn, maar het had niet anders kunnen zijn.’
Ontroerend mooi
Ademloos las ik het laatste gedeelte om kwart over 5 vannacht uit. Wat een geweldig boek. Ontroerend mooi. Het stond al even in de boekenkast te wachten tot de tijd daar was. En nu is het jammer genoeg uit. Maar hij heeft meer boeken geschreven en ik kan niet wachten ze te lezen.
Thomas Verbogt
De schrijver ontmoette ik een paar keer, tijdens literaire bijeenkomsten. Ik mocht hem direct, hij is bescheiden en vol humor. Ik schreef mijn notitieblok vol met alle zeer waardevolle tips die hij gaf. Hij ging snel. Enthousiast en vol verhalen gaf hij zoveel inspiratie dat ik het niet allemaal kon opschrijven. Hij heeft gelukkig nog een heleboel boeken geschreven, want ik ben fan.
