censuur

Censuur

OK, het moet niet gekker worden. Soms hoor je iets wat zo verwonderlijk is dat je het niet of nauwelijks kan geloven. En dan moet ik nu toch even reageren. Lieve mensen, we leven in Nederland. Niet in een arm land waar we onze mond moeten houden. Censuur in Nederland? Liever nooit, maar als het dan toch echt moet dan zeker alleen de lectuur die kwetsend is voor anderen.

Wanneer kwetsend

En dan kan je je natuurlijk afvragen wanneer iets kwetsend is. Voor mij zijn de grenzen helder. Maar het is ook zo helder als wat, dat we vrijheid van meningsuiting hebben hier. En het kan toch niet zo zijn dat je niet meer een onderwerp kan aansnijden zonder bedreigingen te krijgen. Bedreigingen! Hoe halen ze het in hun hoofd. Voor degenen die het nog niet hebben meegekregen: De schrijver Pim Lammers is bedreigd met de dood. Schrijvers die het voor hem opnemen worden nu ook bedreigd.

Begin

Het begint met schrijvers. Voor we het weten zijn de talkshows aan de beurt. Krijgen we bij Jinek of Beau iets te horen dat ons niet aanstaat, bedreigen die boel. In sport gebeurt het natuurlijk al. Daar lopen de gemoederen vaak al zo hoog op dat er inderdaad al bedreigingen worden geuit tegen, vooral, scheidsrechters. Wat volgt? Musicals? Films? Een tv quiz waar je het niet eens bent met wie er gewonnen of verloren heeft?

Mond houden

Moeten we daarom onze mond houden? Of eerst een soort enquête houden voor je een boek gaat schrijven of het wel kan/mag? Ik ben bezig met mijn boek ‘Leven met de deur open’, over volwassen worden in een klein bergdorpje in de USA. Betekent dit dat ik dreigementen ga krijgen van mensen die niet graag op vakantie gaan naar de USA? Of niet volwassen willen worden? Als je een onderwerp van een boek niet mooi of interessant vindt dan lees je het niet. Punt.

Uitzonderingen

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Ook ik vind sommige teksten ver over de grens gaan of echt niet kunnen. Als je als schrijver moedwillig mensen wil kwetsen door bepaalde geloofsovertuigingen, levensstijlen die niemand kwaad doen, een mening die niet de jouwe is, scherp en ruw onderuit te halen, dan ben je niet bezig als schrijver maar als rechter. Dan lees ik ze niet. Maar een boek over een relatie tussen een volwassene en een tiener is iets wat inderdaad (helaas) soms gebeurd. Moeten we dit dan stil houden of het juist bespreekbaar maken? Zodat het jouw zoon of dochter misschien niet gebeurt? Let wel, ik heb het boek (nog) niet gelezen. Maar het is ten eerste fictie en het is een boek voor volwassenen en die zijn, dacht ik altijd, toch zo wijs om juiste keuzes te maken.

Fictie

Fictie: weet je nog? Verzonnen! Ik vraag me af of de mensen die zich hier zo kwaad over maken ooit een boek lezen en zo ja, welk dan? Hou je van detectives? Daar worden vaak mensen in vermoord. Dat mag niet en is vreselijk. Verbannen die boel! Hou je van liefdesromans? Heerlijk als ze bij elkaar komen op het eind, maar vaak moeten ze eerst door diepe dalen. Soms gebeuren daar zelfs dingen in als een ruzie. Verbannen! Om over oorlog en porno maar te zwijgen. Vreselijk!

Biografie

En een biografie dan? Wat gebeurt er allemaal in een (niet altijd fictionele) biografie? Kijk, dat jij als volwassene de keuze wil maken sommige boeken wel en sommige boeken niet te lezen, prima. Dat jij sommige boeken (nog) niet geschikt vindt voor je kinderen, helemaal goed. Jouw keuze. Maar alsjeblieft probeer geen schrijver te censureren. NOOIT.

Verleden

Laten we toch alsjeblieft leren van ons verleden. Door de eeuwen heen zijn er genoeg boeken (hele bibliotheken) vernietigd uit angst dat de gewone bevolking te slim zou worden door die boeken te lezen. Nogmaals, er zijn bepaalde boeken waar ik niet nieuwsgierig naar ben. Die laat ik graag liggen. Maar ik wil die keuze graag zelf blijven maken.