inbreng

Eline de Moor (51) is nu ruim een jaar single. De derde date met Mick is een feit, en de vlinders beginnen te fladderen. En het is Eline gelukt om nog niet met hem te zoenen. Nu afwachten of dat het gewenste effect heeft: een beginnende relatie.

Over de grens

De cursor blijft irritant knipperen op het lege vel op mijn laptop. Er komt geen zinnig woord uit mijn toetsenbord. Dit keer is dat niet omdat ik elke vijf minuten op mijn telefoon kijk, maar omdat mijn gedachten steeds afdwalen naar de heerlijke date van gisteravond. Zo vanzelf ging het allemaal. Ik zie nog zijn leuke lach voor me, moet weer grinniken om de grapjes die over en weer vlogen. En die zoen die ik hem per ongeluk gaf… 

Fladderende vlinders

De dagen erna gaat het langzaam beter. Af en toe komt er een appje van Mick, een kleinigheidje over wat hij aan het doen is bijvoorbeeld. Soms een foto, een grapje. Mijn vlinders fladderen bij elk pingeltje weer op. Nog geen sprake van een volgende date, en ik zit te broeden of ik iets voor zal stellen. Of ben ik dan weer te gretig?

Zussen …

Mijn telefoon pingelt weer, maar nu met een ander geluidje. Het is Ilse, mijn zus. ‘Hai El, mam is binnenkort jarig. Ik heb voor 50 euro rozen besteld, wil je mij 25 euro betalen? Dank je’. Ik zucht. Typisch Ilse, niks overleggen, gewoon doen en niet eens informeren of ik wel 25 euro kan missen. Net als vroeger, als we schooltje speelden en ik altijd de leerling was die het fout deed. Ik zie me nog in de kamer zitten op dat stoeltje, Ilse met geheven vinger: ‘Neehee, dat is fout. Tien strafregels!’ 

Als je nou eens nee zegt?

‘Wat als je eens nee zegt?’, oppert Pia als ik haar over Ilses berichtje vertel. ‘Je hoeft hier niet mee akkoord te gaan.’ Nou… dat weet ik zo net nog niet. Ik heb nog nooit ‘nee’ tegen Ilse gezegd, ze zal niet weten wat haar overkomt. ‘Ja en?’ zegt Pia. ‘Wat maakt dat uit? Je hoeft niet je hele leven lang ja en amen tegen haar te zeggen, toch? Want zeg eens eerlijk, wat vind je van haar appje?’ Ik mopper wat over geen overleg, betutteling en voldongen feiten. ‘Nee, ik word er niet blij van,’ besluit ik. ‘Het is net als vroeger, toen we klein waren. Zij was altijd degene die alles bepaalde.’ 

Kom op voor jezelf

‘En wanneer denk je dat dat ophoudt?’ wil Pia weten. ‘Ja niet,’ zeg ik. ‘Dit is altijd zo geweest en dat zal nooit veranderen.’ Pia knikt. ‘Precies, omdat jij er niets van zegt. Maar je baalt er wel van, je zou het anders willen. Hoog tijd om daar eens actie op te ondernemen.’ Ik word een beetje kriegel. Dat heeft ze me al eens gezegd, maar ik vind het zo ongemakkelijk. Pia legt een hand op mijn arm. ‘Wat wil je liever, dat Ilse je blijft koeioneren, of dat je opkomt voor jezelf? Dat je zorgt dat je gezien en gehoord wordt? Zodat je niet meer dat gevoel hebt dat jij eeuwig het kleine zusje bent?’ 

Maar Hoe?

Haar stem klinkt zacht en warm, met een besliste ondertoon. De tranen springen in mijn ogen. Eeuwig het kleine zusje, dat is precies hoe ik me voel bij Ilse. Altijd kritiek, altijd commentaar. Geen ruimte voor mijn inbreng. Nee, dat is niet wat ik wil. Maar ik heb geen idee hoe ik dat moet aanpakken.

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Je grenzen aangeven is niet altijd makkelijk, maar wel erg belangrijk. Gelukkig kun je altijd ergens op terugkomen en op een volwassen en vriendelijke manier je grens aangeven.  

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.

Of lees je liever eerst het gratis eerste hoofdstuk? Dat kan, klik dan hier.