Date die je nooit vergeet: ‘Hey, ben jij ook een Indo?’
Mijn eerste schuchtere poging tot een date was via Lexa. Klonk betrouwbaar en in hun reclamespotjes zag ik veel leuke mannen voorbij komen. Dus daar moest ik zijn, dacht ik toen nog heel naïef. Maar alleen het inschrijven was al een beproeving op zich… Maar eindelijk, heel veel vragenlijsten verder, was ik dan ingeschreven. En dan nu maar wachten op de ware! Nou dat bleek een fikse tegenvaller. Ik kreeg wel berichten, maar als niet-betalend lid kon ik ze niet helemaal lezen, zag ik de bijbehorende foto van mijn aanbidder niet én kon ik ook niet antwoorden. Dat was niet hoe ik het mij had voorgesteld. Gelukkig kreeg ik op de een of andere manier van een man wel een mailtje rechtstreeks in mijn eigen mailbox. Ik had prachtige, romantische epistels verwacht, want van ‘De Ware’ mag je dat toch verwachten? Wat ik kreeg was: ‘Hey, ben jij ook een Indo?’ Omdat ik (toen nog) niet te kieskeurig wilde zijn en hij op dat moment mijn enige optie was, besloot ik te antwoorden. Er volgde een leuk appverkeer tussen ons. Ik kreeg ook een foto en gelukkig deed meneer geen pijn aan mijn ogen.
