• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow

klein

Stille wateren – Viveca Sten
20 October 2024

Stille wateren – Viveca Sten

Stille wateren is een literaire thriller die zich afspeStockholmseelt op het eiland Sandhamm, voor de kust van Stockholm. Het kwam me bekend voor toen ik de eerste bladzijden had gelezen. De hoofdpersoon Nora is getrouwd met Henrik en ze hebben twee jongens. Dat lijkt wel heel veel op de televisie serie ‘Sandhamm murders’ die op BBC first te zien is.

Verschillen

Toch zijn er ook verschillen. In het boek heeft Nora last van diabetes en moet regelmatig insuline spuiten. Ook is ze (nog) getrouwd met Henrik ook al is hun relatie niet zo sterk meer. Henrik heeft meer interesse in zeilen dan in zijn familie. En Nora voelt zich vaak alleen tussen de 120 bewoners van het eiland. Gelukkig heeft ze een goede vriend Thomas. Hij werkt bij de politie, maar heeft over het algemeen niet zoveel te doen op dit vredige eiland.

Dood

Dan wordt er een dode man gevonden op het strand. Is hij per ongeluk verdronken of speelt er meer? Het lijkt er in eerste instantie op dat hij zelfmoord heeft gepleegd maar als er een week later een dode vrouw wordt gevonden op het eiland gaat Thomas op onderzoek uit. Vooral als blijkt dat de vrouw een nicht is van de overleden man lijken de twee doden verband te houden met elkaar. Toch moord en waarom?

Bewoners

De bewoners van Sandhamm zijn er niet gerust op. Er gebeurt nooit iets op het eiland behalve eens een keer een diefstal. Maar nu er twee mensen vermoord zijn, vlak na elkaar is de onrust groot. Nora zoekt bescherming bij Henrik, maar die is als altijd veel te druk met zijn eigen club en sport. Ze kan gelukkig troost en veiligheid zoeken bij Thomas en bij haar oude buurvrouw Signe, die al jaren op het eiland woont.

Signe

Signe ontfermt zich een beetje over het gezin. De jongens zijn gek op haar en haar koekjes en Nora kan haar verhalen kwijt. Thomas komt ook regelmatig op bezoek. Ze maken samen uitjes met de boot en hebben het best gezellig samen. Maar dan is er ook Marit, de collega van Thomas die heimelijk stapelgek op hem is. Thomas heeft echter geen oog voor de liefde. Hij is te druk met het oplossen van deze vreemde zaak.

Viveca Sten

Viveca Sten (1959) woont met haar man en 3 kinderen in Stockholm. Haar familie heeft al sinds 1917 een zomerhuis op Sandhamm en ze komt er graag. Vandaar dat ze een serie boeken heeft geschreven over deze streek en de moorden die er gepleegd worden. Ook heeft ze een andere beroemde serie op haar naam staan over een ski-oord ‘Are’.

Read More
No Comment

Boeken

De sleutel
9 June 2022

De sleutel

Eline de Moor (52) blijft zich onzeker voelen door Vivienne, de jeugdvriendin van Ronald. Zij weet feilloos de knopjes bij Eline in te duwen waardoor ze wegzakt in een bedeesd, klein meisje.

Aan gewend

‘Ach welnee,’ vindt Ronald, ‘dat zie je echt verkeerd, hoor. Vivienne is nu eenmaal wie ze is, ik ken haar niet anders. Ja, ze kan overdreven doen, maar daar ben ik wel aan gewend.’ ‘Nou ik niet,’ bries ik bijna. De tranen prikken in mijn ogen. Ik weet wat ik heb gezien, Vivienne die heel anders is als Ronald er niet bij is. Zoals ze me afkeurend bekeek met een superieur lachje om haar mond. Ik kan haar wel wurgen.

Irritatie

‘Wat wil je dan van me?’ Ronald klinkt geïrriteerd. ‘Moet ik haar soms uit mijn leven bannen?’ Heel even borrelt er een ‘o ja, alsjeblieft, nu meteen graag’ in me op, maar ik hou me in. Mijn stilte heeft blijkbaar een averechts effect, want ik zie zijn gezicht verstrakken. ‘Ik hou heel veel van je, Eline, maar dat ga ik niet doen. Jij gaat niet bepalen met wie ik wel of niet omga.’ 

Barse houding

Ik weet niet wat me harder raakt. De woorden die hij zegt, of het feit dat hij het verpakt in een ‘ik hou van je, maar…’ Alsof zijn liefde voor mij afhangt van hoe ik hiermee omga. ‘I-ik weet het niet,’ hakkel ik. Het voelt nog steeds alsof ik heel klein ben, en Ronalds barse houding helpt niet bepaald.

Tranen

Ik pak mijn sleutel en loop naar de deur. ‘Ik ga naar huis, douchen.’ Ronald knikt en laat me gaan. Geen kus, geen knuffel, maar een kort ‘dag, tot snel.’ Ik steek nog even een hand op voor ik me omdraai en naar buiten loop. Daar kan ik mijn tranen niet meer tegenhouden, ik loop het hele eind naar huis te snikken. Pas als ik onder de douche sta, word ik weer rustig. Wat is er nou in hemelsnaam gebeurd? Waarom voelt het alsof alles ineens in kan storten?

Steun

Op de automatische piloot maak ik het eten klaar en luister naar de verhalen van Julie en Kas aan tafel. Ik knik en glimlach, meer kan ik even niet opbrengen. Als ze naar boven zijn vertrokken, pak ik mijn sleutels en ga een eindje wandelen. In huis word ik gek van mijn gedachten, ik hoop dat de afgekoelde buitenlucht me wat helderheid brengt. Het was me ook een middag wel, eerst Lianne, die duidelijk moeite heeft met het feit dat haar vader een nieuwe relatie heeft. Het voelde fijn toen Ronald me met een kneepje in mijn hand geruststelde. Misschien dat het daarom extra hard aankwam toen hij me niet steunde in mijn gevoel bij Vivienne. 

De sleutel

Ineens moet ik denken aan mijn gesprek met Pia hierover. Waarom laat ik me zo raken? Ik sta prompt stil in het park waar ik wandel. In die vraag zit ergens een sleutel, voel ik. Want Vivienne laat me net zo klein voelen zoals mijn zus Ilse vroeger deed. Nu gebeurt dat niet meer, omdat ik kon zien wat er bij haar achter zat. Ze wilde zo graag alles perfect doen, dat ze heel kritisch was geworden. Als ik dat bij Vivienne toepas, wat zou ik dan kunnen zien?

Aandacht

Zou ze mij als bedreiging zien? Wat doet ze eigenlijk, als ik er neutraal naar kijk? Aandacht, bedenk ik meteen. Ze wil exclusieve aandacht, en ik ben daarom een gevaar voor haar, want ze is bang dat ik Ronald van haar af ga pakken. En als ik eerlijk ben, is dat precies wat ik vanmiddag het liefste wilde. Zou dat de situatie helpen? Ook dat antwoord komt gelijk: Nee. Dan blijft er wrijving, want Vivienne is niet het type dat het zomaar opgeeft.

Me niet laten raken

Oké, wat kan ik dan doen? Er komt vrijwel meteen een rustig gevoel over me heen. Me niet laten raken, want dit gaat niet over mij. Dit heeft alles met Vivienne zelf te maken, en zolang ik dat in gedachten hou, kan ik haar wel aan. Denk ik. 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Het helpt als je naar een gebeurtenis kunt kijken zonder je emoties erbij te betrekken. De neutrale gebeurtenis, dus. Wat doet dat met je? Wat wordt er geraakt? En hoe zou je erop kunnen reageren als je weet dat de neutrale gebeurtenis lang niet zoveel lading heeft als je er eerst bij voelde?

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman. Wil je graag eerst een gratis hoofdstuk lezen? Dat kan : https://www.laatsteliefde.nl/gratis-eerste-hoofdstuk-boek/.

Read More
No Comment

Liefde  / Relaties

De gouden jas
26 May 2022

De gouden jas

Eline de Moor (52) lijkt er klaar voor om de buitenwereld te laten zien dat ze iets met Ronald heeft. Julie en Kas hebben al kennisgemaakt, en dat ging goed. De volgende stap dient zich aan.

Proost!

‘Proost,’ zegt Pia, en klinkt haar latte tegen mijn theekopje. ‘Trots op je, hoor, dat je dit hebt aangedurfd.’ Ik knik blij. Het voelt ook alsof ik een enorme horde heb genomen, alsof ik nu ergens in ben gezakt. Alsof ik nu alles aankan, nu Julie en Kas zo makkelijk met Ronald omgaan.

Lianne

‘Kun je ook een ontmoeting met Lianne aan?’ vraagt Pia met een bezorgde ondertoon. Ik denk terug aan het moment dat ik haar spontaan tegenkwam op straat. Een bijzonder ongemakkelijke ontmoeting was dat, het leek of Lianne me het liefste uit de weg ging. Ik zucht zonder dat ik er erg in heb. ‘Ronald heeft er nog niet op gehint,’ zeg ik. Bijna voeg ik eraan toe: gelukkig. 

Warm

Een paar dagen later zit ik bij Ronald in de tuin, uit te puffen na een rondje hardlopen. Het is warm buiten, echt afkoelen is er niet bij. Ik loop naar binnen om twee glazen water te halen. Fijn dat ik me inmiddels zo vertrouwd voel in zijn huis, bedenk ik me, terwijl ik in de vriezer duik voor wat ijsblokjes.

Normaal

Op de achtergrond hoor ik twee stemmen, een van Ronald en een van iemand die ik niet 1-2-3 herken. Maar als ik met de glazen naar buiten loop, zie ik direct dat het Lianne is, die door de achterpoort naar binnen is gekomen. Heel even hou ik mijn pas in, maar besluit dan gewoon normaal te doen. 

Verbeelding?

Ik zet de glazen neer en steek mijn hand uit. ‘Hai Lianne, wat leuk je weer te zien.’ Ze aarzelt even, maar schudt dan heel kort mijn hand. ‘Dag.’ Ronald en zij kletsen wat, en Lianne draait zich zo dat ze mij niet aan hoeft te kijken. Of verbeeld ik me dat?

Ongemakkelijk

Ronald doet een paar keer zijn best om me in het gesprek te betrekken, maar Lianne heeft er zichtbaar moeite mee. Na een paar minuten weet ik het zeker: ze vindt het ongemakkelijk. Gek genoeg voel ik me er niet onzeker door, want Ronald pakt mijn hand en knijpt er heel even in. Hij merkt het ook. 

Opluchting

Als Lianne een paar minuten later opstaat om afscheid te nemen, slaak ik inwendig een zucht van opluchting. Dit ging niet eens heel erg verkeerd. ‘Geef haar maar wat tijd,’ zegt Ronald, terwijl hij een arm om me heen slaat. ‘Ze went er wel aan.’ Ik glimlach warm naar hem. Net als ik wat terug wil zeggen, gaat de voordeurbel. ‘Wat een drukte,’ lacht Ronald, en loopt naar binnen.

Vivienne

Ik ga zitten en drink mijn water op. De stem die ik nu dichterbij hoor komen, herken ik direct. ‘Dàg Eline! Wat enig dat je er ook bent.’ Vivienne stapt in al haar perfectie de tuin in. Ondanks het warme weer is er geen zweetdruppeltje te bekennen, ze zit strak in de lak en met een iets te brede glimlach reikt ze me de hand.

Dezelfde tactiek

Welja, laat ik hier dezelfde tactiek maar toepassen, bedenk ik, en begroet haar hartelijk. Zodra ze zit, legt ze haar hand op Ronalds arm en zegt: ‘Och lieverd, heb je ook zo’n heerlijk koel drankje voor me?’ De goeierd staat op en loopt naar de keuken.

Houding

Bijna meteen verandert haar houding. Ze steekt een sigaret op zonder te vragen of ik er bezwaar tegen heb, en laat haar ogen van boven naar beneden over me heen glijden. Een klein glimlachje speelt rond haar mond, maar ze zegt niets. Ik ben me ineens veel bewuster van mijn bezwete kleding, verwaaide haar en rode hoofd.

Klein

Verdorie, hoe doet ze dat toch? Gelukkig blijft Ronald niet lang weg, en onmiddellijk breekt die lach weer door op haar gezicht. Dit keer krijgt Ronald geen gelegenheid om mijn hand te pakken voor een bevestigend kneepje, daar zorgt Vivienne wel voor. Ik zit haar bezoek uit en voel me steeds kleiner worden. 

Gouden jas

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Altijd lastig, als familie of vrienden je nieuwe relatie af lijken te keuren. Geef je saboteurs geen kans om hiermee aan de haal te gaan, want dit is iets waar ze graag op aan slaan. De buitenogen, oftewel de meningen van anderen, kunnen voor onzekerheid zorgen. Mijn tip: trek in gedachten een gouden jas aan, waar geen kritiek doorheen kan, zodat je uitstraalt hoe blij je bent met je nieuwe lief. 

Wil je meer weten over de valkuilen bij het daten en gezonde relaties? Doe dan zondagochtend 29 mei om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt’.

Wil je nog meer informatie kijk dan op haar website www.laatsteliefde.nl.

Read More
No Comment

Liefde

Nee
17 December 2020

Nee

Eline de Moor (51) is nu ruim een jaar single. Haar zus Ilse heeft al van alles bedacht voor de Kerstdagen, maar Eline denkt daar anders over.  

Het plan

Ja hoor, daar gaan we weer. Kerstmis is in zicht, en dus komt Ilse met een plan. Mijn zus heeft alles al helemaal bedacht. ‘Ik doe het hoofdgerecht, als jij het toetje meeneemt en mama ophaalt, komt het helemaal in orde.’ Het komt niet eens in haar op om te vragen of ik überhaupt Kerstmis wel bij haar wil vieren, want ze heeft totaal geen idee dat ik een eigen leven heb.

Nee

Er kolkt van alles binnenin me als ik haar appje lees, een woeste golf die aanzwelt tot ik mijn telefoon boos op de bank smijt. Wat denkt ze wel. En ineens pak ik mijn telefoon weer op, en app één woord terug. ‘Nee.’ 

Nee, ik heb andere plannen

Binnen twee minuten hangt Ilse aan de telefoon. ‘Hoezo, nee?’ wil ze weten. ‘Wat bedoel je daarmee? Wil je geen toetje maken, mama niet halen of wat?’ Het klinkt bits, maar ook met een ongelovige ondertoon. Ik haal diep adem en herhaal: ‘Nee. Ik heb hier geen zin in, Ilse. Ik heb dit jaar andere plannen.’ Wat compleet uit m’n duim is gezogen, maar dat hoeft zij even niet te weten.

Hoezo, dan?

Het blijft drie tellen stil aan de andere kant. ‘Andere plannen?’ Haar stem schiet de hoogte in, de irritatie knettert haast in mijn oor. ‘Hoezo dan? Wat dan? En met wie?’ Ik heb de smaak te pakken. ‘Gaat je niks aan,’ zeg ik, en mijn stem klinkt triomfantelijker dan ik bedoel. De stilte duurt nu nog langer, tot ze uiteindelijk zegt: ‘Oh. Nou. Veel plezier dan maar.’ En ze hangt op.

Was dit slim?

Alle lucht loopt uit me weg, alsof iemand de stop eruit heeft getrokken. Was dit nou wel zo slim? Ik stel me voor hoe Ilse in haar perfecte keuken staat, met de telefoon in haar handen, niet wetend wat te doen, want haar kleine zusje zegt nee tegen haar. Wat zal ze zich beroerd voelen, ze had alles zo goed gepland, en nu gooi ik roet in het eten.

Het eeuwige kleine zusje

Heel even prikken de tranen achter mijn ogen, wat heb ik gedaan? Ik pak mijn telefoon weer op om Ilse te bellen, maar halverwege het intoetsen van haar nummer stop ik. Ineens komt het gesprek met Pia weer op. Wil ik eeuwig het kleine zusje blijven? Wil ik me echt weer klein en nietig voelen aan de kersttafel, met mama die geen goed woord over heeft over mijn single bestaan, en Ilse die zit te vissen of ik al iemand heb gevonden om vervolgens misprijzend te kijken? 

Nog een keer: Nee

‘Nee.’ Ik zeg het nog een keer, maar nu hardop tegen mezelf. Nee, dat wil ik niet meer, ook al laat dat beeld van een verbijsterde Ilse me niet snel los. Ik loop er een paar uur op de broeden, en stuur haar dan een appje terug: ‘Lieverd, ik waardeer het heel erg dat je me erbij wil hebben met Kerstmis, heel erg bedankt daarvoor. Toch sla ik dit keer even over. Heel veel plezier samen en ik spreek je gauw. Kus!’

Trots en bang

Het voelt al iets beter, maar toch wringt het behoorlijk van binnen. Hoe zou ze reageren? Boos, teleurgesteld, gelaten? Of helemaal niet? Ik heb geen idee, want ik kan me niet herinneren dat ik ooit eerder nee tegen haar heb gezegd. Ik ben trots op mezelf, maar tegelijkertijd ook bang voor haar reactie. 

Wat goed!

Mijn telefoon zoemt. ‘Oké,’ appt Ilse. ‘Jij ook veel plezier.’ Een reactie die me rust zou kunnen geven, maar gek genoeg gebeurt dat niet. Want bedoelt ze dit nou sarcastisch, hartelijk of is ze eigenlijk witheet? Pia, mijn trouwe spiegel en bondgenoot roept gelijk: ‘Wat goed!’ als ik haar bel.

Was dit de juiste beslissing?

‘Mooi hoor, zoals je dat naar haar hebt geappt. Goed gedaan. En weet je, zij moet ook wennen aan jouw ‘nee’. Laat haar maar even, ze komt vanzelf wel een keer. En dan kun je het er misschien wel rustig over hebben.’ Poeh, ik hoop het. Ik ben blij met Pia’s woorden, maar ik ben er nog lang niet van overtuigd dat dit de juiste beslissing was. 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Het is niet makkelijk om voor jezelf op te komen als je dat niet gewend bent. De eerste keer is het moeilijkste, en als je dit vaker gaat doen, zul je de ruimte gaan voelen die je zo voor jezelf creëert.  

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.

Wil je graag eerst een gratis hoofdstuk lezen? Lees het hier.

Read More
No Comment

Liefde

Over de grens
13 August 2020

Eline de Moor (51) is nu ruim een jaar single. De derde date met Mick is een feit, en de vlinders beginnen te fladderen. En het is Eline gelukt om nog niet met hem te zoenen. Nu afwachten of dat het gewenste effect heeft: een beginnende relatie.

Over de grens

De cursor blijft irritant knipperen op het lege vel op mijn laptop. Er komt geen zinnig woord uit mijn toetsenbord. Dit keer is dat niet omdat ik elke vijf minuten op mijn telefoon kijk, maar omdat mijn gedachten steeds afdwalen naar de heerlijke date van gisteravond. Zo vanzelf ging het allemaal. Ik zie nog zijn leuke lach voor me, moet weer grinniken om de grapjes die over en weer vlogen. En die zoen die ik hem per ongeluk gaf… 

Fladderende vlinders

De dagen erna gaat het langzaam beter. Af en toe komt er een appje van Mick, een kleinigheidje over wat hij aan het doen is bijvoorbeeld. Soms een foto, een grapje. Mijn vlinders fladderen bij elk pingeltje weer op. Nog geen sprake van een volgende date, en ik zit te broeden of ik iets voor zal stellen. Of ben ik dan weer te gretig?

Zussen …

Mijn telefoon pingelt weer, maar nu met een ander geluidje. Het is Ilse, mijn zus. ‘Hai El, mam is binnenkort jarig. Ik heb voor 50 euro rozen besteld, wil je mij 25 euro betalen? Dank je’. Ik zucht. Typisch Ilse, niks overleggen, gewoon doen en niet eens informeren of ik wel 25 euro kan missen. Net als vroeger, als we schooltje speelden en ik altijd de leerling was die het fout deed. Ik zie me nog in de kamer zitten op dat stoeltje, Ilse met geheven vinger: ‘Neehee, dat is fout. Tien strafregels!’ 

Als je nou eens nee zegt?

‘Wat als je eens nee zegt?’, oppert Pia als ik haar over Ilses berichtje vertel. ‘Je hoeft hier niet mee akkoord te gaan.’ Nou… dat weet ik zo net nog niet. Ik heb nog nooit ‘nee’ tegen Ilse gezegd, ze zal niet weten wat haar overkomt. ‘Ja en?’ zegt Pia. ‘Wat maakt dat uit? Je hoeft niet je hele leven lang ja en amen tegen haar te zeggen, toch? Want zeg eens eerlijk, wat vind je van haar appje?’ Ik mopper wat over geen overleg, betutteling en voldongen feiten. ‘Nee, ik word er niet blij van,’ besluit ik. ‘Het is net als vroeger, toen we klein waren. Zij was altijd degene die alles bepaalde.’ 

Kom op voor jezelf

‘En wanneer denk je dat dat ophoudt?’ wil Pia weten. ‘Ja niet,’ zeg ik. ‘Dit is altijd zo geweest en dat zal nooit veranderen.’ Pia knikt. ‘Precies, omdat jij er niets van zegt. Maar je baalt er wel van, je zou het anders willen. Hoog tijd om daar eens actie op te ondernemen.’ Ik word een beetje kriegel. Dat heeft ze me al eens gezegd, maar ik vind het zo ongemakkelijk. Pia legt een hand op mijn arm. ‘Wat wil je liever, dat Ilse je blijft koeioneren, of dat je opkomt voor jezelf? Dat je zorgt dat je gezien en gehoord wordt? Zodat je niet meer dat gevoel hebt dat jij eeuwig het kleine zusje bent?’ 

Maar Hoe?

Haar stem klinkt zacht en warm, met een besliste ondertoon. De tranen springen in mijn ogen. Eeuwig het kleine zusje, dat is precies hoe ik me voel bij Ilse. Altijd kritiek, altijd commentaar. Geen ruimte voor mijn inbreng. Nee, dat is niet wat ik wil. Maar ik heb geen idee hoe ik dat moet aanpakken.

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Je grenzen aangeven is niet altijd makkelijk, maar wel erg belangrijk. Gelukkig kun je altijd ergens op terugkomen en op een volwassen en vriendelijke manier je grens aangeven.  

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.

Of lees je liever eerst het gratis eerste hoofdstuk? Dat kan, klik dan hier.

Read More
No Comment

Liefde