Merel is 42 jaar, ze heeft twee puberende kinderen en een man die lange dagen maakt. Vier maanden geleden is ze ontslagen bij een reorganisatie. Toen heeft ze besloten om een jaartje voor zichzelf te nemen. Maar dat valt bitter tegen, ze weet niet hoe ze haar dagen door moet komen. Ze dacht dat het ontslag haar diep geraakt had, maar eigenlijk valt dat best mee. Ze heeft nog contact met oud-collega’s en als ze de verhalen hoort over de nieuwe directeur en de nieuwe koers, is ze alleen maar dankbaar dat zij daar niet meer zit. Haar man en kinderen vinden het gezellig dat ze thuis is, maar gaan gewoon hun eigen gang. Ook daar is ze heel blij mee, want ze wil niet dat zij afhankelijk van haar zijn of andersom, zij van hen. Ze is geen type om rond te hangen in een sportschool of eindeloos te lunchen en te koffiedrinken met vriendinnen. Maar wat voor nieuwe baan wil ze dan wel?
