Gamen
Gamen
Met moeite heb ik me losgerukt van het gamen. Wat is het toch dat gamen zo verslavend maakt? Het is ontspannend maar dat is tv kijken en lezen ook. Toch kies ik meer en meer om mijn vrije tijd door te brengen met het doen van domme spelletjes op de computer.
Elementen
Er zitten elementen in gamen die ik niet kan weerstaan. Zoals de gratis cadeautjes die je krijgt wanneer je een gedeelte goed hebt afgesloten. Cadeautjes waar je in het werkelijke leven helemaal niets aan hebt maar die in het spelletje onontbeerlijk zijn. Met die speciale giften kun je namelijk weer 5 minuten langer spelen.
Jeugd en gamen
Dat de jeugd eraan verslingerd is vond ik altijd een beetje zonde van hun tijd. Ga toch lekker buiten spelen of iets ‘nuttigers’ doen met je tijd, dacht ik vaak. Mijn neefjes groeien op met computerspelletjes. Gelukkig zijn hun ouders zo verstandig om een tijdlimiet in te stellen. Niet langer dan een uur voor het eten. Dat betekent van half 5 tot half 6. Vaak wordt er al om 5 voor half 5 gevraagd of ze al mogen beginnen.
Tijdslimiet
Het is lastig om je aan een tijdlimiet te houden. Zelf heb ik het noodgedwongen ook ingesteld. Ik zet de timer en mag niet langer dan een half uur gamen, voordat ik weer iets nuttigs moet gaan doen. Want voor ik het weet is de dag om en heb ik niets tot weinig gedaan van wat er op mijn lijstje stond. Je snapt dat gamen niet op mijn lijstje staat.
Zonde
Want na zo’n dag kan ik mezelf wel voor m’n kop slaan dat ik de halve dag niets anders heb gedaan als objecten bij elkaar zoeken in merge mansion, merge garden, merge hotel en ga zo maar door. Voorheen stopte ik als mijn energie op was. Nu heb ik inmiddels zoveel games gedownload dat ik makkelijk verder kan gaan met een andere. En zodra ik daar geen energie meer heb ga ik weer terug naar mijn vorige spel, totdat daar de energie weer op is. Zo kan ik mezelf uren vermaken.
Excuus
Het enige excuus dat ik kan bedenken is dat zogenaamde artsen reclame maken tussen de games door dat je toch zeker dit of dat spelletje moet spelen wil je niet later Alzheimer krijgen. Met andere woorden: het doen van deze spelletjes houdt je brein scherp. Ik geloof er niets van, maar het excuus is aardig en geeft me de moed om door te gaan.
Woordspel
Met het brein in het achterhoofd (of zit ons brein voor in het hoofd?) heb ik nu ook enige woordspellen gedownload. Daar moet je nog een klein beetje bij nadenken. ‘Zoek de verschillen’ is ook zo’n spel dat soms vies tegenvalt. Je moet er niets voor doen dan domweg twee dezelfde broodjes bij elkaar te voegen om een donut te krijgen.
Expert
Ik kan wel zegen dat ik zo langzamerhand een expert ben geworden in verschillende merge spelletjes. Ik ben er niet trots op. Ik schaam me er zelfs een beetje voor. Niet dat ik me schaam om me te ontspannen maar er zijn vele andere en zoveel betere manieren van ontspannen. Vandaar dus die timer. Drie keer per dag een half uur gamen is het streven. Tot nu toe is het me nog niet gelukt maar op een dag zal ik de discipline op kunnen brengen. Nu ga ik weer even mijn level in merge hotel afmaken.
