Recensie De buren van nummer 9 – Felicity Everett
Recensie De buren van nummer 9 – Felicity Everett
In ‘De buren van nummer 9’ wordt de relatie tussen buurtbewoners beschreven. En wel op een hele herkenbare, ironische en komische manier. Want lijkt het niet altijd beter bij de buren? Is het gras niet altijd groener aan de overkant? Ik heb dit boek met heel veel plezier gelezen.
Doorsnee
Sara en Neil hebben een ‘doorsnee’ gezin, hun twee zonen doen het aardig goed op de lagere school. Neil heeft een goede baan en Sara is een tevreden ‘huismoeder’. Aan de overkant van de straat wonen Carol en Paul met wie ze goed bevriend zijn. Ze komen vaak bij elkaar eten en ook Paul en Carol hebben een hecht gezin. Geen vuiltje aan de lucht.
Buren
Dan komen Lou en Gavin, met hun twee zonen en een dochter, naast Sara en Neil wonen. Als Sara met een warme maaltijd aan de deur komt om kennis te maken valt het direct op dat dit gezin ‘anders’ is. De kinderen lijken losgeslagen, het is een grote rotzooi in huis en (OH wonder!) de ouders lijken zich nergens druk over te maken.
Kunstenaars
Gavin is kunstenaar en al het geld zit in de kelder van het huis wat tot een supermoderne studio is omgebouwd. Lou is een zeer extroverte filmmaker. Sara is overrompeld en vrijwel direct wil ze net zo zijn als haar nieuwe buurvrouw. Ook Neil ziet de attractie van zo’n vrij leventje. Wat hebben ze zich altijd druk gemaakt over kleine dingen, als een net huis en schone kleren. En waarom zou je de jongens in het gareel laten lopen op school waar ze alleen maar net zo moeten worden als de rest van de klas.
Creativiteit
Nee, het is tijd om de boel om te gooien en ook te gaan werken aan hun creativiteit. Om te beginnen moeten de jongens van school want Lou en Sara besluiten ze thuis les te gaan geven. Ook Sara besluit eindelijk te gaan doen wat ze haar hele leven al wil gaan doen: Schrijven. Ze worden zeer gestimuleerd door Lou en Gavin. Zo erg zelfs dat Sara verliefd wordt op Gavin en Neil vindt Lou wel heel erg aantrekkelijk.
Carol en Paul
Carol en Paul zijn nu maar een beetje al te burgerlijk. Ze willen niet meelopen met Lou en Gavin, dus verwatert de relatie tussen Sara, Neil, Carol en Paul. Jaloezie denken de eerste twee, uitbuiting denken de laatste twee. Want Lou laat wel heel makkelijk alle taken over aan Sara. Vooral wat betreft de opvoeding van haar kroost. En Gavin is alleen bezig met zijn kunst, wat daar dan ook voor door moet gaan.
Drank en drugs
Zoals ieder wel respecterend kunstenaarsechtpaar wordt er ook in het huis van Lou veel gedronken en gerookt. Het is immers veel belangrijker je geest te verruimen dan je huis schoon te maken. Sara gaat er graag in mee. En Neil vindt alles goed. Toch begint er steeds meer iets te kriebelen bij Sara. Zijn al die opmerkingen van de buurt inderdaad gebaseerd op jaloezie of schuilt er wel iets van waarheid in hoe zij gemanipuleerd worden de kinderen te vermaken zodat het creatieve echtpaar al hun creativiteit aan zichzelf kan besteden?
Maar nee
Maar nee, dan zou Lou Sara niet beloven met haar ‘beste’ vrienden te praten over het uitgeven van Sara’s boek. En dan zouden de twee niet al hun indrukwekkende kennissen benaderen om Sara en Neil te helpen. Nee, alles is goed tussen de twee koppels. En dat zal altijd zo blijven.
Teleurstellend
Als je verwachtingen te hoog zijn, wordt je per definitie teleurgesteld. En dat gebeurt hier ook keer op keer. Hoelang houdt Sara het nog vol? En kan zij de aantrekkingskracht van Gavin nog langer weerstaan? Hoe zit het nu precies tussen Neil en Lou? Een heerlijk boek vol herkenning, waarin mensen zich graag beter voordoen dan ze zijn. Zeker weten dat we ze allemaal kennen, we hoeven er vaak niet eens zo ver voor van huis.
