Engelen vallen
Engelen vallen
Ik ben gek op engelen. En wie niet, zou ik denken? Ze zijn er om je te helpen, je te beschermen en bij je te zijn. Er bestaan geen nare engelen. Of toch wel? Hoe zit het dan met die ene ‘gevallen engel’ die we de duivel hebben genoemd? Ik heb er de laatste tijd een paar keer (toevallig) met verschillende mensen over gesproken.
Duivel
Ik geloof niet zo in een duivel. Ik denk dat het een verzinsel is van mensen die andere mensen in het gareel willen houden. Met andere woorden bangmakerij. Het is ook een beetje een afschuiven van verantwoordelijkheid. Als je iets stoms hebt gedaan kan je zeggen dat dat het werk van de duivel was. Iemand die iemand anders vermoord heeft maar wiens schuld het eigenlijk schuld niet was. ‘Want dat was de duivel die me dat liet doen.’
Onzin
Persoonlijk lijkt me dat onzin. Maar ik zal niemand ver- of beoordelen die het anders ziet. Het lijkt me alleen een beetje zonde van je tijd. Ik ken mensen die heel bang zijn voor dat wezen met die rode hoorns uit z’n hoofd. En dat vind ik jammer. Ik geloof daarom ook niet in een ‘gevallen engel’ die nu een duivel is.
Goed en kwaad
Dat er goed en kwaad bestaat, dat geloof ik wel. En dat is maar goed ook. Want als er geen kwaad was, kon er ook geen goed zijn. Dan wisten we het verschil niet. Zonder duister geen licht, zonder kwaad geen goed. Ik ben geen kerkganger, maar er was een speciale dienst voor mijn, overleden, moeder afgelopen zondag. Ik was erbij.
Plastic poppen
Bij binnenkomst viel het gelijk op. Er lagen overal ‘poppen’ van plasticfolie gemaakt. Omhulsels. Kunstig gemaakt. Ze hingen slap over de kansel, eentje ‘probeerde’ omhoog te klimmen, anderen lagen op de grond of zaten half rechtop tegen de muur. Wat had dit te betekenen? Gerrit, de dominee, legde het uit.
Gevallen engelen
De poppen beelden ‘gevallen engelen’ uit. Nee, geen duivels, maar mensen. Mensen die even van het padje af zijn. Even niet meer weten welke kant ze op willen en de criminaliteit ingaan. Of dingen doen die ze eigenlijk niet willen doen. En, zoals verschillende poppen ook uitbeelden, proberen weer omhoog te klimmen.
Omhoog klimmen
Want proberen we dat niet allemaal? Proberen we niet iedere keer beter te zijn dan voorheen? Altijd omhoog te klimmen? Naar het licht toe. Ik vond het een prachtige vergelijking. En het verwonderde me dat dit nu juist het thema was van deze dienst. Juist nu ik er zo mee bezig was (geweest). Ik voelde, misschien wel voor het eerst, dat deze kerk midden in de wereld staat. Dat we met z’n allen proberen omhoog te klimmen. Ieder op zijn/haar eigen manier.
Vroom
Ik hoop niet dat dit verhaal vroom overkomt. Want dat ben ik allesbehalve. Ik probeer, net als iedereen, het beste te doen. Wat voor mij goed voelt. En dat lukt lang niet altijd. Dat is eigenlijk het thema van dit verhaal. Want meer kunnen (en hoeven) we ook niet te doen. We doen allemaal ons best. En als het een keertje niet lukt, wees er dan van overtuigd dat niet direct de duivel je staat op te wachten om je naar een of ander hellevuur te leiden. Je mag gewoon weer omhoog klimmen. Met behulp van je engelen.
