vies

Zomergras

Je zou het niet zo zeggen als je naar buiten kijkt, maar de zomer komt er echt aan. En met de zomer weer hele lange dagen buiten. Heerlijk in de tuin. Of (in mijn geval) op mijn balkon. Maar voor die tijd moet er nog het een en ander gebeuren. Als eerste wil ik kunstgras laten leggen. Hoewel ik het gras op mijn balkon misschien zelf ook nog wel kan neerleggen.

Groene vingers

Ik hou van groen. Ik heb laatst een cursus gevolgd bij een tuincentrum. Voor iemand met alle kleuren vingers, behalve de groene. En daar heb ik echt veel van geleerd. Nu vind ik het ook leuk. Ik ben altijd al gek op planten en bloemen geweest. Dat kreeg ik al jong mee van mijn moeder. Zij was altijd met bloemen en planten bezig.

Goede keuze

Nu nog. Maar ze is inmiddels 85 en kan niet meer zo lang in de tuin bezig zijn. Dus heeft ze pas geleden gekozen voor kunstgras. Dat was nog een hele bevalling. Er is zo ontzettend veel keuze in verschillende kunstgrassen. Uiteindelijk viel de keuze op een mooi, zacht tapijt. En wat een goede keuze is het gebleken!

Garantie

Geen onderhoud meer. Het ziet er altijd keurig netjes uit. Je kunt er allerlei bloempotten op zetten zonder het te beschadigen. Daarbij krijg je ook nog eens 8 jaar garantie. Ik vind het de uitvinding van de eeuw.

Grasvlekken

Ik zit ook nog gelijk even te denken aan de sportvelden. Mijn vriendin doet voor de lokale sportvereniging de voetbalwas. ‘Nou en?’ zal je misschien denken. Maar je staat er versteld van hoeveel werk dat met zich mee brengt. Niet in de laatste plaats omdat mannen altijd jochies blijven. Ze worden vies. Niet zomaar een moddervlek hier en daar, maar die voetbalshirts en shorts zien er niet uit na een wedstrijd.

Overal groen

Hartstikke vol met grasvlekken krijgt zij ze aangeleverd en zie die vlekken er maar weer uit te krijgen. Dat dit haar toch nog redelijk lukt vind ik een wonder. Ik neem gelijk aan dat de heren zich ook met kunstgras nog aardig toe weten te takelen. Maar misschien is dat er iets gemakkelijker weer uit te wassen. Het lijkt me dat er bij kunstgras geen groene sappen mee komen.

Lachend gras

Het laatste, maar zeker niet het minste bij kunstgras is dat ik er nu weer zonder schuldgevoel over heen durf te rennen. Heb je weleens die foto gezien van gras dat heel vaak is uitvergroot onder een microscoop? Ik blijf het enorm bijzonder vinden. Ik wilde de foto aan het begin van het artikel zetten, maar ik kom er niet achter of er copyright op zit. En zo ja, van wie.. Ik vind het daarom veiliger hierbij de link te plaatsen naar de foto. Klikken, hoor! Ik vind namelijk dat iedereen dit ooit gezien moet hebben. Snap je waarom?

Geen schuldgevoel

Zo bijzonder ziet gras eruit. Sinds ik dit gezien heb, vind ik het lastig om over gras te lopen. Gras lacht! En zolang kunstgras niet uit zichzelf gaat lachen heb ik er geen bezwaar tegen om er overheen te walsen.