Esther 20. Ontdaan
We eten samen. Of althans: we zitten samen aan tafel. Het verbod op mobiele telefoons tijdens dit gezellige half uurtje samenzijn – Daans woorden, niet de mijne – stamt al van een jaar of vijf, zes geleden. Hier in huis dulden wij geen mobiele telefoons tijdens het eten. Het leidt af van de goede gesprekken die er zonder deze storingsbronnen kunnen ontstaan. En dus prikken we ons in GTST (grote stilte) door de maaltijd heen, nadat de obligate vragen over school en de invulling van de avond met een schouderophalen en ‘weet nog niet’ vakkundig zijn weggewerkt. Maartje legt de stukjes paprika die ik door de lasagne heb gesmokkeld op de rand van haar bord. De ogen van Ceel vliegen via Daan naar mij en terug. Ik wacht tot ze met een gevatte opmerking komt. Bijna hoop ik dat ze iets op tafel gooit dat leven in de brouwerij brengt, maar de stilte blijft ongebruikte mogelijkheden voor een diepgaand gesprek bieden.
