zitten

Geluk

Wat is geluk? En moeten we altijd gelukkig willen zijn? Ik heb het sterke geloof dat we hier op aarde zijn om van het leven te leren. We hebben lessen te volgen die heel persoonlijk zijn. Vandaar dat de een iets heel anders voor zijn/haar kiezen krijgt als een ander.

Jaloezie

Het heeft daarom ook nooit zin om jaloers op een ander te zijn. Jij krijgt jouw bordje vol, met dingen waar jij in dit leven behoefte aan hebt. Ook de nare dingen. Als je je daarvan bewust bent, is het leven hoe dan ook altijd geweldig.

Geluk is…

Vroeger had je van die plaatjes met een mannetje en een vrouwtje erop. Daarboven stond dan ‘geluk is…’ en daar kwam dan van alles achter aan. Mannetje en vrouwtje zal te genderaliserend zijn in deze tijd. Maar de teksten waren vaak wel heel positief. En daar gaan we toch voor.

Belangrijk

Een lange tijd heb ik gedacht dat geluk het allerbelangrijkste was in het leven. Het streven naar geluk was mijn doel. Ik heb dat wat los kunnen laten. Ik vind het nog steeds heerlijk om gelukkig te zijn, maar het grappige is dat als ik er niet constant zo mee bezig ben, komt het vanzelf.

Zand

Ik loop over het strand terug naar mijn hotel. Er zit een baby met een kort broekje en een shirtje aan. Hij heeft een zonnehoedje op. Hij heeft net geleerd om stevig te zitten zonder om te vallen. In zijn knuistje houdt hij een felgekleurd schepje.

Doel

Hij heeft nog niet geleerd wat hij met het schepje kan of moet doen. Hij heeft ook nog niet geleerd hoe hij gecontroleerde bewegingen kan maken met zijn armen. Dus die zwaaien maar een beetje heen en weer. Het schepje zwaait mee. Toevallig pakt het schepje een beetje los zand en strooit dat uit.

Tevreden

Maar de reden dat ik stil blijf staan om naar het kereltje te kijken is de uitdrukking op zijn smoeltje. Dik tevreden, met een stralende glimlach, kijkt hij om zich heen. Papa en mama liggen naast hem met de ogen dicht te genieten van de zon. En hij speelt in het zand.

Ogen

Zijn ogen stralen. Als ik moet beschrijven wat er in die oogjes te lezen staat is dat puur geluk. Een andere term heb ik niet. En geloof me, ik heb erover na zitten denken. Gebiologeerd kijk ik toe. Ik kan niet anders. Dìt is nu puur geluk. En hoe simpel kan het zijn?

Moment

Een deel van dat geluk zit ‘m in het feit dat hij niets hoeft. Hij heeft geen ‘taak’. Er hoeft geen zandkasteel gebouwd te worden. Hij hoeft zelfs geen kuil te graven. Gelukkig maar want hij zou nog niet weten hoe. Hij legt zichzelf nog geen doel op, met de onherroepelijk daarbij behorende uitdagingen en regeltjes. Want een kuil, een beest, een kasteel, wat dan ook, moet er op een bepaalde manier uitzien. Hij hoeft niets. Hij zit in het zand.

Oproep tot geluk

Nu is dit geen oproep aan iedereen om maar met z’n allen met een schepje in het zand te gaan zitten. We groeien, ieder op zijn/haar eigen wijze en tijd en dat is prima! Maar wel kunnen we leren van het ventje om niet te snel, niet te veel en niet te moeilijk om ons heen te kijken. Om te genieten van het moment.

Zitten

Hij heeft leren zitten. En dat is op dit moment dik voldoende. Hij heeft een schepje gekregen. Het schepje is mooi, hij houdt het stevig vast. Hij kan zwaaien met z’n armpjes. Alles wat er is, is de zon en het zand en hij ziet papa en mama. Hij is blij.

Alles wat we nodig hebben

En dat is alles wat we nodig hebben. Blij zijn met wat we hebben op dit moment. Even stilstaan. Niets moeten. Geen uitdagingen. Alleen zitten in de zon en het zand.