Ik heb een dochter die af en toe vraagt om verhalen van vroeger te vertellen. Het verhaal van haar geboorte bijvoorbeeld. Het begon zomaar te sneeuwen die ochtend. Iedereen keek verrast naar die grootse hemel waar iemand gul met donzige watjes strooide. Alleen ik hield mijn blik op mijn bolle buik. Alles was wit, stil, en sereen en ik wist: vandaag komt ze. Het is beslist één van haar en mijn lievelingsverhalen.
‘O jee, daar gaan we weer!’
Familieverhalen. Mijn ene dochter krijgt er nooit genoeg van. Ik heb ook nog een andere dochter. Wanneer we op het punt staan nog eens in te checken voor een reis naar het verleden, dan kijkt die andere dochter ons meestal heel kort en indringend aan. Ik hoor haar denken: ‘O jee, daar gaan we weer!’ En weg is ze.
Nostalgie. Ook wel schaduwziekte genoemd. Een onbestemd verlangen naar wat onherroepelijk voorbij is. Voorbij, maar niet helemaal weg dus. Onvoltooid verleden tijd. Nostalgie is niet meer wat het was. Vroeger werd het woord gebruikt om iets ziekelijks aan te geven. Nu is het een ingeburgerd woord waarmee we een karaktertrek beschrijven.
Baby
Gisterenavond kroop Hanna bij mij in bed. Bedolven onder mijn donsdeken kwam ze tegen me aangerold. Of ik alsjeblief nog een verhaal van vroeger wou vertellen. Ogenblikkelijk werd ik een eeuwigheid terug in de tijd gecatapulteerd. Als baby sliep ze lange tijd bij mij. Zalig vond ik dat. Volgens de verpleegsters van Kind & Gezin duurde dat liedje wel erg lang. Zo zou ze nooit zelfstandig worden: o, wee! Ze zou een verwend nest worden: o, wee! Discipline en structuur, daar zou ze meer bij gebaat zijn: brrrr. Ze moesten eens weten!
Pijnlijke herinnering
Nostalgie kan echter ook sadistische vormen aannemen. Bijvoorbeeld wanneer je jezelf kwelt door opzettelijk een bepaalde pijnlijke herinnering voor de geest te halen. Meisjes van 15, 16 jaar zijn er experten in. Hun lief maakt het uit en zij gaan dagen na mekaar hetzelfde liedje draaien. Het liedje waarop ze voor het eerst geslowd, gekust of nog iets anders gedaan hebben. Hún liedje. Dat daarna ongevraagd ook het liedje van alle andere huisgenoten én buurtbewoners wordt.
Tieners
Hoewel ik vast een nostalgisch kantje heb, ben ik absoluut geen nostalgische moeder. Geen heimwee naar pampers, papjes, brabbeltaal, huilbuien en eerste tandjes, kinderziektes en slapeloze nachten. Nee. Er zijn weinig dingen waar ik zo zeker van ben. Dit is voorgoed voorbij en ik vind het niet jammer.
Nu zijn mijn dochters tieners. Meestal vind ik dat zalig. Ik kan echt met hen praten, ze begrijpen mij vrij vaak en ik doe mijn best hen te begrijpen. Soms luisteren ze, soms ook maar half. In elk geval moet ik niet meer zingen voor het slapengaan. Eerste tandjes zijn nu eerste liefjes. Aan kinderziektes lijden ze niet meer. Puistjes en kilo’s: zie hier de ware aartsvijanden van tienermeisjes. Ze zijn niet meer klein, ook nog niet helemaal groot, mossel noch vis. Ik vind het prima zoals het nu is. En toch…
Voorbij en dat is niet erg
Vroeger is voorbij. Hanna is 13. Gisterenavond lag ze bij mij in bed te luisteren naar een verhaal van vroeger, dat ze vast al van de eerste letter tot het laatste punt helemaal uit het hoofd kent. Daarna heb ik de hele nacht van baby’s gedroomd.
De meisjes zijn nu net naar school vertrokken en ik besluit geniepig een uurtje terug onder de lakens te kruipen. Overvallen door een weemoedige bui lig ik in mijn warme nest vernesteld in opdringerige gedachten…
Ik ben geen nostalgische moeder
Meedogenloos raast een stille storm verloren gewaande herinneringen in mij. Moedeloos kijk ik naar de statige stoet die pedant voorbij marcheert, aangevoerd door commandant Nostalgie. Die uitdagend naar me knipoogt.
Nee, ik ben geen nostalgische moeder! Ik sla het deken met een ruk van mij, schiet mijn bed uit. Twee stappen en ik ben bij het raam. Buiten miezert het. Straks moet ik les geven. Beneden is de koffie op, weet ik. Kan ik deze dag niet overslaan?
Nele Ninclaus
Meer Tienermoeders lezen?
- Tienermoeder 1
- Tijd om te lezen is altijd gestolen tijd, net als de tijd om te beminnen: Tienermoeder 2
- In to the wild: Tienermoeder 3
- Liefde: Tienermoeder 4
- Lentedag: Tienermoeder 5
- Tante Sveta: Tienermoeder 6
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
Comment
Ik hoef ook absoluut niet meer terug naar de baby/kleine kinderen tijd. Ik vond het leuk, maar als single mama ook best wel zwaar. Nu kan ik een goed gesprek met ze hebben en we kunnen zelfs samen uitgaan! Natuurlijk had die afhankelijkheid ook iets en ik had het niet willen missen, maar nu ik mijn eigen zelfstandigheid terug krijg, vind ik het wel erg fijn. Alle fases zijn interessant 🙂