Topfan

Van de week krijg ik een melding van Facebook dat ik een badge mag ophalen. Je hebt vast ook weleens zo’n uitnodiging gekregen. Blijkbaar heb ik meer dan een keer gereageerd op een site, waardoor Facebook vindt dat ik een ‘topfan’ badge heb verdiend. Ik lach, want wie bepaalt nu dat ik van iets of iemand een topfan ben. En wat betekent dat nu eigenlijk?

Anders

Ben ik nu anders dan voorheen? Misschien zelfs wel beter dan een ander die (nog) geen badge heeft verdiend. Wat is het verschil tussen een topfan en een ‘gewone’ fan? Bestaat er ook zoiets als een ‘bodemfan’ en is die minder dan iemand die aan de top zit? Ik snap de bedoeling hoor. Je wilt iemand belonen, door een badge uit te loven. Een soort medaille zeg maar.

Beloning

Ik ben helemaal voor beloningen. Hoe meer, hoe beter. Maar dit doet me toch een beetje denken aan het ridicule. Alleen omdat ik twee keer heb gereageerd op iets dat ik interessant vond, heb ik een ‘medaille’ verdiend. Hoera, laten we haar in het zonnetje zetten. En zodra ze die badge heeft opgehaald is ze beter dan anderen zonder badge. Ze staat daar boven. Vanaf nu zal iedereen die mijn reactie leest denken: ‘Oh wauw, zij weet het beter dan de gewone man/vrouw. Zij is immers topfan.’

Waarde

Toch ben ik misschien een van de weinigen die hier absoluut geen waarde aan hecht. Want tussen alle andere reacties kom ik vaak de kop topfan tegen. Er zijn veel mensen die dit belangrijk genoeg vinden dat ze zo genoemd willen worden. Van mij mag het. Serieus, als je dit leuk vindt, ga ervoor! Er is helemaal niets mis mee. Het zijn zomaar wat flauwe gedachten van mijn kant over hoe belangrijk ik het vind om topfan, fan, geen fan, halfserieuze of wat voor fan dan ook, te zijn.

Verleden

Misschien heeft het iets met mijn verleden te maken toen ik fan was van Donny Osmond. Als beginnend tiener adoreerde ik die knul en mijn kamer hing vol posters en plaatjes van Donny en zijn broers. Natuurlijk werd ik daarmee gepest op school, niet dat ik me daar ook maar iets van aantrok. Ik was topfan. Het was een leuke en spannende tijd om topfan te zijn. Maar dat was toen en dit is nu. De tijd van adoratie is voorbij.

Bewondering

Wel kan ik nog steeds iemand bewonderen om wat hij/zij doet en heeft gedaan. Ik heb bewondering voor veel mensen. Zij zijn als een voorbeeld van mijn keuzes in het leven. Maar uiteindelijk ben ik mijn eigen persoon en hoop ik ook mijn eigen keuzes te maken. Ik mag iemand bewonderen, maar ik ben nooit meer topfan.