Uit contact

Eline de Moor (52) is nu twee jaar single. Ronald trekt zich terug door zijn zorgen om zijn dochter. Hoe moet Eline daarmee omgaan?

Knoop in mijn maag

Met een nare knoop in mijn maag leg ik de telefoon neer. Ronald belde met het laatste nieuws over Lianne, zijn dochter. Overmorgen gaat ze onder het mes, en hij heeft het er misschien nog moeilijker mee dan zijzelf. Al heb ik daar eigenlijk geen idee van, want ik heb Lianne nog niet ontmoet.

Wringen

Aan de ene kant ben ik blij dat ik nu weet wat er aan de hand is en dat er niets zat te wringen tussen ons. Maar tegelijkertijd voelt het wel alsof het begint te wringen. Ronald houdt me wel op de hoogte, maar meer ook niet. Gewoon afspreken is er nauwelijks bij, want zijn hoofd staat er niet naar. En ik wil hem ook weer niet in zijn nek hijgen.

Ruimte

Makkelijk is anders, waar doe ik nu goed aan? Ik moet hem de ruimte geven, had Pia gezegd, en dat snap ik wel, maar hoe lang en hoe breed en hoe diep moet die ruimte dan zijn? Het voelt net alsof we helemaal niet aan het daten zijn, momenteel. Ik sta aan de zijlijn en er is niks wat ik kan doen.

Je bent er voor hem

‘Hoezo niet?’ wil Pia weten, als ik mijn hart bij haar uitstort. ‘Je bent er voor hem, hij kan zijn verhaal bij je kwijt. Dat voelt hij heus.’ Ja, zal allemaal best, maar we hebben het verder over niks anders. Ik heb echt wel begrip voor zijn situatie, maar ik mis de lol, de grapjes, de plaagstootjes. Ik word er verdrietig van. 

Uitwaaien

‘Hm, dat snap ik wel.’  Pia denkt even na. ‘Misschien kun je over een paar dagen iets voorstellen ter afleiding, als hij goed nieuws heeft gehad na de operatie. Even uitwaaien aan het strand, bijvoorbeeld.’ Goed idee. ‘Als hij goed nieuws krijgt,’ zeg ik er somber achteraan. ‘Zo niet, dan zal er weinig veranderen.’

Schuldig

Ik voel me schuldig dat ik nu aandacht van hem wil, hij heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Waarom kan ik niet gewoon afwachten tot hij weer in de ether komt? Waarom zit dat aandachtmonster in mij zo te zeuren? ‘Valt toch wel mee?’ vindt Pia. ‘Ik snap je wel, hoor. En het is niet zo dat je hem stalkt of zo, ik vind dat je het goed doet.

Verwachtingen

Nu nog je verwachtingen wat terugschroeven, dan komt het echt wel goed.’ Makkelijk gezegd. Natuurlijk heb ik verwachtingen, want ik vind hem leuk. Ik wil hem zien, ik wil hem aanraken, met hem lachen, babbelen, eropuit trekken. Maar daar komt nu bijna niets van. Waar vind ik die pauzeknop voor mijn gevoel?

Afleiding

Afleiding, besluit ik, net wat ik Ronald wil bieden. Dus duik ik de tuin in, plant bollen en snoei links en rechts het een en ander. Ik zeem de ramen, doe de strijk, bak met Julie een ingewikkelde taart. Het werkt enigszins. Zolang ik bezig ben, verdwijnen de gedachten aan Ronald wat naar de achtergrond. Maar zodra ik even zit te zappen of wat wil lezen, kan ik me niet concentreren. 

Geduld

De dag van de operatie laat ik mijn telefoon geen seconde uit het oog. En natuurlijk blijft ie die dag akelig stil, tot laat in de avond er een appje binnenkomt: ‘Alles goed gegaan, nu wachten op de uitslag. Je bent lief dat je zoveel geduld hebt. X’

Opluchting

De tranen prikken meteen in mijn ogen, van opluchting, van verdriet omdat ik hem mis, van alles gaat door me heen. Hij heeft het dus wel in de gaten. De opluchting wint het van alles wat er binnenin me woelt, en ik stuur een kusje terug. Het komt goed. Dat kan niet anders.

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Soms speelt er iets bij hem of bij jou dat aandacht nodig heeft. Dat is altijd een lastige kwestie, hoeveel wil je met de ander delen? Hoe pril of sterk is jullie beginnende contact dat je hierin elkaar al betrekt? Iedereen gaat hier anders mee om. Veer mee waar je kunt, zit op je handen als het nodig is, overvraag de ander niet maar besef dat het even niet over jou kan gaan. Meer kun je niet doen. 

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.

Wil je graag eerst een gratis hoofdstuk lezen? Dat kan, klik hier.