Toen Agnes thuis kwam met haar eerste vriendje werd ze genadeloos gepest door haar vier broers. Eentje had hem aan een kruisverhoor onderworpen over hoe hij voor zijn lievelingszusje ging zorgen. De ander had hem duidelijk gemaakt dat hij er wel vier broers bij kreeg. Geen wonder dat de arme jongen het direct voor gezien hield. Ze was nog maar 16 jaar en hij een jaartje ouder. Haar broers hadden spijt, maar dat weerhield hen er niet van om iedere nieuwe gegadigde met keurend en vooral wantrouwend oog te bekijken. Ze waren immers bezorgd om het welzijn van hun zusje!

Schoonzussen of vriendinnen?

Toen bracht haar oudste broer voor het eerst een vriendin mee naar huis. Agnes zag het al helemaal zitten. Ze zou net zo vervelend doen als haar broers bij haar deden. Maar het meisje was ontzettend aardig en attent en Agnes had er direct een vriendin bij. Dat gold ook voor de vriendinnen van broer 2 en 3.

Broer 4 bleek op mannen te vallen. Dat vonden Agnes’ ouders moeilijk te verteren, maar als de jongen maar gelukkig was, dan moesten zij het er maar mee zien te rooien. Toch paste ook deze nieuwe aanwinst wonderwel in de familie. Nu gingen ze niet meer met zijn zessen op vakantie maar met zijn elven. Regelmatig kreeg Agnes te horen dat ze nu toch ook maar een bijdrage aan de familie moest leveren. Maar Agnes had de schrik er goed inzitten. Ze wilde eerst heel zeker zijn van een man, voor ze hem kennis liet maken met haar familie.

Dat plan vervloog toen ze Alfred leerde kennen. Een acteur in wording met een prachtige kop en dito lijf, een stem om verliefd op te blijven en al jaren geen werk. Het was liefde op het eerste gezicht. Na twee weken trok hij al bij haar in en waren ze oeverloos gelukkig. Dat hij geen inkomen had, stoorde haar helemaal niet. Zij verdiende immers genoeg voor twee en meer, mochten ze kindjes krijgen.

Geen klik met haar familie

Ze nam hem mee naar huis en het werd een ramp. Zelfs haar vader werd korzelig en narrig. Haar moeder verdween in de keuken en deed veel te lang over de thee, zonder koekjes. Ze vertrokken al snel. Agnes schaamde zich voor haar familie, maar er haakte ook wel iets. Haar lief had totaal geen moeite gedaan om haar ouders en broers te charmeren. Het leek er eerder op dat hij vond dat ze maar moesten accepteren dat hij was zoals hij was. Onderweg naar huis maakt hij wat quasi-grappige opmerkingen over de inrichting van het huis en over de kleding van haar moeder. Dat voelde naar.

Van je familie moet je het hebben?

Twee weken later maakte ze het uit en stuurde hem het huis uit. Hoe knap, lief en mooi hij ook was, ergens klikte er iets niet. Ze kwam thuis uithuilen. Haar oudste broer nam haar apart en vertelde dat ze zo geschrokken waren van haar nieuwe lief. Hij was tien jaar ouder dan zij, teerde op haar zak, maar wat vooral tegen hem sprak, was dat hij haar zo slecht behandelde. Ze begrepen best dat het voor haar pijnlijk en verdrietig was. Ze voelde zich meer getroost dan ze had verwacht, want ondanks alles was ze zelf toch een deel van deze familie en kon ze zich daar niet aan onttrekken.

Francine ten Hoedt en Philine Spruijt

www.coachingcarrousel.com/ stop@coachingcarrousel.com

Volg Sophia Magazine op Bloglovin