Esther 5. Dansen
Als ik, zoals altijd herboren, na mijn bezoek aan Joost thuis kom, staat Maartje op mij te wachten. Ze maakt de voordeur open, die juffrouw stond al op de uitkijk. Al een heel tijdje, want mijn negen uur is bijna tien uur geworden.
‘Hé schat, waarom lig jij nog niet in bed? Weet je hoe laat…’ zeg ik, maar kan mijn zin niet afmaken.
‘Heb je er nog aan gedacht. Aan het dansen, want we moeten ook Desie nog ophalen.’ Dansen? Moet ze dansen, ach verrek is dat morgen al?