• Zoeken

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
    • Ellen Sommer on Lekker eten
    • Ema Sindelarova on Perfect
  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow
Setup Menu via Wordpress Dashboard > Appearance > Menus
6e prijs Sophia’s Zomer Schrijfwedstrijd 2017
29 July 2017

Hieronder vind je het verhaal ‘Muisje in de moestuin’ van Max Leenaerts. Met dit verhaal won hij de zesde prijs. 

Muisje in de moestuin

Zo trots was ik op mijn moestuintje, op het zelf gemeste voedsel dat uit mijn groene vingers ontsproot. Ik was de meester van dit kleine rijk, met in het midden, als een goudoranje troon, mijn raison d’être, een plompe, rijpe pompoen. Het was magistraal, gezonde groene takken woekerde zich een weg door het vuil en slijk van de aarde naar de zon, haar bloemen bloeide dankbaar in het licht en bijen zoemde bezig door de tuin. Ik keek en zag dat het goed was.

Zoals u zich misschien kunt voorstellen maakte deze euforie snel plaats voor woede, toen ik rond mijn oranje vriend enkele pootafdrukken en bijtafdrukjes in de bladeren vond. Ik wist waar ik mee te maken had: muizen, de vuile ratten.
Ik was weer net zo blij toen ik na enkele dagen wachten, tijdens het ontbijt, een houten tik meende te horen. Zou dit het einde van mijn muizenplaag zijn?

Bewapend met een broodmes opende ik langzaam de deur en sloop langs de muur, die ik kundig had bedekt met druivenplanten, naar mijn mooie pompoen, om een beter zicht te krijgen op de vallen die ik daar had geplaatst. Ik zag twee bruingrijze muisjes liggen, doodgeslagen, en hun oortjes waren zo klein. Ik draaide mijn hoofd en zag een ander muisje naast de klemmen staan, haar hoofdje licht gebogen in tranen. Aarzelend stapte ik dichterbij, bang voor haar oordeel. ‘Wat is je naam?’ vroeg ik haar. Ze antwoordde: ‘Kuma, meneer.’
‘Kuma, alsjeblieft, laat me dit goedmaken,’ smeekte ik haar vol berouw. ‘Ik zal alles doen, noem iets en ik maak het voor je.’ Ze keek me weifelend aan. ‘Ik weet niet zo goed of je me nu belachelijk aan het maken bent of niet,’ zei ze uiteindelijk maar. ‘Ik ben echt oprecht, je moet me geloven. Daarnaast, als ik je dood zou willen, zou ik daar een makkelijkere manier voor vinden,’ verzekerde ik haar, waarop ze nog harder begon te snikken. ‘Ik snap het niet, waarom nam je mijn man, maar mij niet?’ vroeg ze bibberend tussen haar tranen door. Ik zuchtte, ik moest een manier vinden om haar op een begrijpelijke manier uit te leggen wat er gebeurd was. Naar mijn mening had ze daar het recht op. ‘Wel, ik wil je niet verontrusten, maar mensen vermoorden over het algemeen iedere muis die in hun territorium komt, dat is niets persoonlijks moet je weten, haar kleine klauwtjes trokken zich zenuwachtig over haar kleine hoofdje en ze piepte kort, ‘maar we zetten over het algemeen hele humane vallen, die meteen hun nek breekt, waardoor ze geen pijn hebben.’ Ze heeft daarna minstens een half uur niet meer met me gepraat.

‘Een huisje,’ zei ze na een lange stilte. ‘Wat?’ vroeg ik. ‘Ik wil dat je een huisje voor me maakt, zodat ik altijd veilig ben.’
‘Hier, in deze pompoen,’ besloot ze na een zorgvuldige overpeinzing. ‘Zodat je altijd herinnerd zal worden aan de plek waar je twee levens nam.’ Veel keuze was er niet, ik moest de misdaad die ik had gepleegd rechtzetten. Boeten doen en lijden.
Na een poosje in stilte in de pompoen te hebben gesneden, hefte ze ineens haar kopje. ‘Weet je, dit begint te randen tegen het psychopathologische, ik vond dat je dat even moest weten,’ zei ze. Ik reageerde: ‘Het spijt me echt heel erg van je man,’ en liet toen een stilte vallen. ‘En is dat je kind?’ vroeg ik voorzichtig. ‘Nee, dat is mijn andere man,’ antwoordde ze. Schichtig keek ze om zich heen, zoals muizen dat gewoonlijk doen, denk ik. ‘Je bedoelt dat muizen niet monogaam zijn?’
‘Zeg, waar bemoei jij je eigenlijk mee? Ging je nog een huis bouwen?’ Ik besloot het maar zo te laten, ze had al zo veel meegemaakt. Inmiddels was de pompoen al volledig uitgehold. Met pijn in mijn hart en een plastic glimlach liet ik haar het resultaat zien, een klein gat diende als deurtje en ik had het vruchtvlees zoveel mogelijk laten zitten, zodat ze ’s nachts nog wat te knabbelen zou hebben. Kuma kroop erin en stak tevreden haar kopje uit het gat. “Wat ga je nog meer voor me maken?” vroeg ze me. Ik dacht zelf dat mijn schuld na het offer dat ik had gebracht, wel vereffend zou zijn, maar hoe kon ik weigeren? ‘Wel,’ aarzelde ik. ‘Ik kan een bioscoop voor je bouwen.’
‘Geen idee wat het is, maar ik wil het,’ zei ze enthousiast. Ik was blij dat ze gestopt was met huilen. Even overdacht ik hoe ik aan een bioscoop kon komen, maar ergens wist ik al hoe laat het was. Het lot vroeg om een tweede offer. Met enige tegenzin trok ik mijn smartphone uit mijn broekzak en plantte hem midden in het zand, naast de pompoen. ‘Ik zal een vierentwintig-uur-livestream opzetten, er is hier altijd Wifi,’ zei ik tegen haar. ‘Wat is wiefie?’ vroeg ze.

‘Er is nog één ding dat je voor me moet doen,’ zei ze resoluut. Ik vroeg haar wat het zou zijn. ‘Je mag me echt om álles vragen,’ benadrukte ik. ‘Ik wil graag dat je Ela en Ra begraaft.’
Zo geschiedde, met mijn handen groef ik diepe kuilen, om Kuma niet te verstoren door de geur van haar ontbindende mannen, en maakte met takken van de pompoen kleine kruisjes. ‘Wil je nog iets zeggen?’ vroeg ik haar, voor ik de lichaampjes zou bedekken met stof. Ze sprak enkele woorden voor het graf van Ela. ‘Wil je ook nog wat zeggen voor Ra?’ vroeg ik. ‘Ik bedoel, ik weet niet of jullie een emotionele band hadden. . . of dat het misschien een seks-ding was?’ stamelde ik verlegen.
‘Technisch gezien was hij nog maagd,’ antwoordde ze. ‘Oh, heeft dat met een religie te maken?’ vroeg ik. ‘Nee, dat is zodat ze de jongen niet opeten.’ Met ze  bedoelde ze de maagden, nam ik aan. ‘Wow, dit is zo leerzaam,’ zei ik. Kuma besloot niets meer te zeggen voor Ra. Ik schoof de aarde over hen heen, gebood mijn afscheid bij Kuma, na nogmaals mezelf te verontschuldigen, en liet haar in rust achter om te rouwen.

Wanneer je aan iets nieuws begint, bestaat er altijd de kans dat er iets totaal onverwachts uit voortvloeit. Voor mij was mijn moestuintje een deur naar een uiteindelijk relatief vriendschappelijke relatie met Kuma, die nog steeds in haar pompoen woont. Ik breng haar af en toe een blokje kaas, om te laten weten dat ik nog steeds aan haar denk.

Wil je de andere prijswinnende verhalen lezen? Elke zaterdag (tot eind augustus) komt een verhaal online.

  • 7e prijs Sophia’s Zomer Schrijfwedstrijd 2017

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!




 

Share this:

  • Share
  • Email
  • Print
  • Pinterest
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Reddit
  • Twitter
  • Tumblr
  • Telegram
  • Pocket
  • WhatsApp

Like this:

Like Loading...

Gerelateerd

Max LeenaertsschrijfwedstrijdZomer schrijfwedstrijd 2017
Share

Boeken  / Lifestyle

Marielle van Sleen
Moeder van een bijna volwassen zoon en dochter | docente Nederlands | nieuwsgierig | sportief | dansen | reizen | best wel ijdel ;-)

You might also like

Sophia’s zomer schrijfwedstrijd 2018: ‘Ik ga op reis en …’
15 April 2018
1e prijs Sophia’s Zomer Schrijfwedstrijd 2017
2 September 2017
2e prijs Sophia’s Zomer Schrijfwedstrijd 2017
26 August 2017

Leave A Reply


Leave a ReplyCancel reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

  • Zoeken

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Recent Posts

    • Afscheid
      24 February 2025
    • Kerst 2024
      24 December 2024
    • Oud
      19 December 2024
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
  • Recente reacties

    • Ellen Sommer on Lezen
    • Elsedien on Lezen
    • Ema Sindelarova on Etalages
  • Wat heb je gemist?

  • /!\ error getUserIDFromUserName. /!\ error empty username or access token.

    Volg ons op Instagram


  • Thema’s

  • Follow


  • Meta

    • Register
    • Log in
    • Entries feed
    • Comments feed
    • WordPress.org
  • Voor powervrouwen!

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houdt je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers. Je vindt daar een lijst met lange en korte reizen van verschillende organisaties, zodat je niet een enorme zoekslag hoeft te doen naar een heerlijke vakantie of een weekendje weg.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou kunnen interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen. Veel plezier ermee!

  • Volg Sophia Magazine en krijg een melding bij elk nieuw bericht!

    Follow
  • Popular Posts

    • Suus
      28 January 2017
    • WINACTIE De erfenis van mijn moeder
      14 June 2017
    • 'Jij kunt gewoon nog wel werken!' Over Els en haar bijstand
      24 July 2017
    • Het verschil tussen slachtoffer zijn en slachtoffergedrag
      6 February 2017
    • Chinees Nieuwjaar met de Vuur Haan
      27 January 2017
    • Alleen uit eten zielig? Bezoek jij wel eens alleen een restaurant?
      11 March 2017
    • Schoonmaken: 3 tips voor een snelle voorjaarsschoonmaak
      5 April 2017
    • Baarmoederstress
      22 February 2017
  • Vacatures

    VACATURES SOPHIA MAGAZINE (Delen=lief)
    Vind je Sophia Magazine ook zo leuk en zou je graag redacteur, social media expert of schrijver willen worden? Klik dan door naar onderstaande pagina en bekijk de #vacatures.

    Het zijn op dit moment nog onbetaalde functies, maar wat we je wel bieden is een hoop #tevredenheid, #gezelligheid en het is een manier om lekker met #letters, #woorden, #teksten en #beeld bezig te zijn!
    https://sophiamagazine.nl/vacatures/


© Sophia Magazine

%d