Vegetariër in Spanje

“Animals are my friends … and I don’t eat my friends!”George Bernard Shaw. Hij zou het niet makkelijk hebben gehad als vegetariër in Spanje. Noch in zijn tijd in Engeland, denk ik, en hij zou in onze tijd net als ik, ook erg lastig een geschikt restaurant vinden bij ons in Andalusië.  Ik zou hem bij ons op de finca uitnodigen, want mijn man en ik zijn de beste vegetarische koks in de wijde omgeving.

Sierra Nevada

We wonen in de Alpujarras, in een van de witte dorpjes in de flanken van de Sierra Nevada gebergte. Het eten hier is eenvoudig en traditioneel. Veel vlees dus. Voorgerecht is vaak iets met ‘jamon’, oftewel ham, hoofdgerecht stoofvlees of varkenskotelet, alleen het dessert is veilig.

Tapas

Andalusië is ook beroemd door de gratis tapas die worden geserveerd bij een drankje. Als ik dan heel beleefd vraag, of ze ook een vegetarische tapa hebben, kijken sommige serveersters al geïrriteerd. Of ze brengen je gefrituurde sardientjes. Okay, ik eet af en toe vis, maar het hoort niet bij een vegetarische leefstijl en dat krijg ik ze niet uitgelegd.

Koppig

Plaatselijke bevolking is ook vaak koppig, misschien hoort dat bij de mensen die in de bergen wonen, ik heb dat vaker gehoord. Ze gaan met je in discussie over wat er wel en wat niet vegetarisch is.
“Perdone, heb je ook een vegetarisch menu?” vraag ik.
“Sí, we hebben gefrituurde vis.”

Niet vegetarisch

“Dat is niet vegetarisch, sorry.”
“Echt wel, het is geen dier.”
“Het is geen plant toch?”
“Eet je alleen planten? Dan wordt dat erg moeilijk, we kunnen alleen normaal koken.”

Groenten?

“Een groentegerecht bijvoorbeeld? Met bonen of eieren?”
“Eet je wel eieren? Oké, ik maak roereieren en salade voor je.”
Goh, het is ook elke keer hetzelfde. Ik krijg dan frietjes erbij, waar ik niet zo gek op ben, en op de eieren ligt een plak ham. Die geef ik dan aan de straatkat (volgens mij herkent ze mij al). 

Culinair

Nee, geen culinaire hoogstandjes hier bij ons in de Alpujarras. Dan moet je naar een stad, in Granada is al wel wat beters te vinden voor ons vegetariërs en ik weet zeker dat je in Baskenland, die beroemd staat om de hoge concentratie van de Michelin sterrenrestaurants, ook heerlijk kunt eten. Maar bij ons in de buurt zijn wij de sterrenkoks.

Niet zo moeilijk

We proberen zo veel mogelijk zelf te verbouwen: tomaten, paprika’s, aubergines, komkommers, pompoenen, courgetten, sperziebonen, eigen amandelen en olijven en binnenkort ook eigen eieren. Vijgen pluk je hier gratis langs de weg, evenals granaatappels. Tamme kastanjes raap je straks van de grond, in oktober. Hoezo is het moeilijk om vegetarisch te koken? 

Ema Sindelarova, Válor, 9-9-2024

www.ema-sindelarova.nl