2016 is het jaar van de Delftse schilder Johannes Vermeer. Delft, een echte Hollandse stad die in het jaar 1246 haar stadsrechten kreeg en die op maar een steenworp afstand van mijn woonplaats Vlaardingen ligt. Toch ben ik er de laatste jaren niet meer geweest.

Toen mijn vriendin mij belde om te vragen of ik zin had om met haar een dagje uit te gaan, omdat het vrij reizen was van de Nederlandse Spoorwegen, aarzelden we allebei geen moment. We waren het er snel over eens dat we Delft weer eens met een bezoek moesten vereren.

In de trein gezeten zagen we de Hollandse wolkenluchten al hangen, het zou geen terrasjesweer worden die dag. Maar op een paar spatjes na, hebben we deze dag zonder paraplu kunnen doorbrengen.

Op het station van Delft kuieren we met een grijze golf mee die ook van de aanbieding van vrij reizen gebruik maakt. Een plattegrond is niet zo snel te bemachtigen. Ik ben ook geen held in kaartlezen. Dus zoals het mij vaak vergaat als ik een stad bezoek, ga ik mijn neus en benen achterna. Mijn meestal feilloze intuïtie vertelt me ook waar ik moet zijn om er een optimale dag van te maken.

NS-Kortingsbonnen

Mijn vriendin heeft verschillende kortingsbonnen van de NS in het boekje gekregen. Na het even aan een voorbijganger gevraagd te hebben, vinden we feilloos het restaurant Lu-st in de Voorstraat, waar we twee heerlijke dagschotels voor de prijs van één kunnen gebruiken. Het restaurant is wederom bevolkt door dezelfde grijze golf die van de bonnen in het NS- boekje profiteren. Het is een gezellig etablissement dat tevens dienst doet als art en craftwork winkel. Zo maakt de middenstand van de nood een deugd om deze geneugten te combineren. Anders zouden ze het in deze voor hen moeilijke tijd niet redden. We eten een heerlijke schotel met een soepje van kikkererwten, een volkoren vloerbroodje met oude kaas, zoete ui en rucola en een cheesecake van witte chocola toe. Daarna neuzen we in de winkel en slaan onze slag met leuke hebbedingetjes.

Vintagewinkels

Vervolgens dwalen we verder langs de vele grachtjes die Delft rijk is, de vintagewinkeltjes aandoend, waarin we worden verleid door aankopen die we helemaal niet van plan waren te doen. Ik slaag met een mooie lavendelkleurige regenjas van 35 euro en een kanten blouse van 10 euro. Ongetwijfeld krijg ik spijt als ik deze buitenkansjes aan me voorbij laat gaan. Ik zie in de winkeltjes dat Vermeer overal flink zijn stempel op heeft gedrukt: theeblikjes met de afbeelding van zijn wereldvermaarde schilderij Het meisje met de parel; de Kantklosster op bekleding van eetkamerstoelen; op repen chocola en op serviesgoed. Je kunt het zo gek niet bedenken of je komt Vermeer hier tegen.

Delft heeft 17 kilometer grachten

Bij toeval koersen we recht af op de aanlegsteiger van de rondvaartboot die ons door de grachten laat varen. De kortingsbon is weer geldig. De grijze golf staat er ook weer te wachten en we worden in een overvolle boot gepropt. Lekker tuffend onder de begeleiding van een gids die ook het stuurwiel bedient, varen we door de grachten. Delft heeft er zeventien kilometer van met in totaal 170 bruggen. De grachten zijn drie meter diep, waarin zo vertelt de gids, een meter fietsen ligt die in de gracht zijn gevallen, dan een laag blubber en vervolgens het water, waarvan mijn vriendin een lading over haar broek krijgt bij het openen van het dak van de boot. Wat betreft de fietsen, Delft is de stad van de Technische Universiteit en alle studenten verplaatsen zich per fiets, zo kan het gebeuren dat ze soms bij het stallen in het water vallen.

Sightseeing Delft

We komen langs het huis van Vermeer aan de Voldersgracht. Deze befaamde Nederlandse schilder leefde van 1632 tot 1675. Tevens bezat een andere vermaarde Nederlander, de wetenschapper die baanbrekend werk deed voor de mensheid, namelijk Antonie van Leeuwenhoek een huis aan de gracht. Deze cel- en microbioloog deed een belangrijke ontdekking, namelijk de uitvinding van de microscoop en leefde van 1632 tot 1723. We horen van de gids dat nog een Nederlandse schilder, namelijk Jan Steen, oorspronkelijk in Woerden geboren, ook aan een huis langs een Delftse gracht heeft gewoond.

We tuffen verder langs het Meisjeshuis, het Jongenshuis, het Gekkenhuis, waar vroeger de mensen, als ze uit de kerk kwamen, gingen kijken. Langs de Koningskerk, waar de praalgraven van Vermeer en Jan Steen zich bevinden, als ook van wat zeehelden zoals onder andere Piet Hein. De Oranjes liggen in de Grote Kerk begraven. Langs de scheve toren van het Prinsenhof met daar tegenover het klooster, waar Willem van Oranje werd vermoord door Balthasar Gerards. Bij iedereen ligt dit nog vers in het geheugen, want deze moord maakte indruk bij de geschiedenisles. Nog altijd is het kogelgat te bewonderen achter glas. We varen langs de vele studentenhuizen, waaronder ook de Engelenbak, waarin 28 studenten woonden die ooit van dezelfde douche en keuken gebruik moesten maken.

Verrassingsproeverij

Als we weer teruglopen naar het station eten we ter afsluiting van deze dag in een gezellig restaurant een verrassingproeverij van asperges in parmaham, mozzarella in courgette gerold, plakjes zalm en lekker vloerbrood met tapenade en aïolie. We drinken er een warme chocolademelk bij onder het toeziend oog van de vrouw die aandachtig de Brief van Vermeer leest op een kopie van het gelijknamige schilderij.

We slenteren weer terug naar het station en laten deze stad van deze veelbesproken schilder voor wat die is. En passant horen we dat er in zijn stad maar één schilderij van hem hangt, namelijk zijn bekende Straatje. Andere schilderijen bevinden zich elders in Nederland. Zijn schilderkunst heeft iets magisch. Hij had een voorliefde voor het weergeven van tijdloze ingetogen momenten, die hij met een bijzondere lichtval vastlegde. Zijn meest bekende werk: Het meisje met de Parel hangt in het Mauritshuis in Den Haag en bij de vele buitenlandse toeristen staat dit schilderij nummer één op hun verlanglijstje. Er is zelfs een film naar dit schilderij gemaakt.

Hollandse sferen in Delft

Mijn vriendin en ik snoven op deze bewolkte lentedag wat heerlijke onvervalste Hollandse sferen op: grachten, huizen met trapgeveltjes, kerken, smalle straatjes met klinkertjes, rommelwinkeltjes, toeristen uit alle streken van de wereld, etc. En samen met het verwennen van de inwendige mens werd dit een echt nostalgisch dagje uit.

OP IEDER THEEBLIKJE
REEP CHOCOLA
LOOPT VERMEER ONS ACHTERNA
STAART HET MEISJE MET DE PAREL
ONS VERLANGEND AAN
ALS WE AL SLENTEREND
DOOR ZIJN STRAATJE GAAN
AAN HET EINDE VAN DE GRACHTEN
STAAT HET MELKMEISJE TE WACHTEN
SCHENKT DE CHOCOLADEMELK
IN EEN GLAS
BIJ DE VROUW
DIE STIL DE BRIEF HERLAS
ONDER LAAGHANGENDE WOLKEN
BLEEF VERMEER ONS IN DELFT
STEEDS STALKEN.

Manja Herstel.-

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!