Eline de Moor is net 50 als zij en haar man Michiel uit elkaar gaan. Met hun twee kinderen Julie (15) en Kas (12) probeert ze haar leven weer in te vullen. 

Warme zomer

Ik lig in bed en staar naar het plafond. Het is warm in mijn slaapkamer, de lente is in één moeite doorgegaan naar een warme zomer. Ik gooi het dekbed van me af en draai me om, in een poging de slaap te vatten. 

Vergeten Afspraken

Er tolt van alles door mijn hoofd. Michiel die voor de tweede keer op rij was vergeten dat de kinderen naar hem zouden gaan. Julie, mijn vijftienjarige wijsneus die daar ogenschijnlijk geen enkele moeite mee heeft. Ik weet wel beter. En Kas, haar broer van twaalf, die boos naar zijn kamer vertrok en er niet meer uitkwam. Hij stampte de trap op en sloeg zijn deur met een knal dicht, nadat Michiel een uur te laat appte dat hij ze helaas toch niet kon komen ophalen.

Goed contact

Het alleenstaande ouder zijn valt me op zulke momenten heel zwaar. Proberen te laveren tussen een ex met wie ik een goed contact hoop te houden, kinderen die hunkeren naar aandacht van hun vader, en mijn eigen leven. 

Mijn eigen leven

Mijn eigen leven, hoe ziet dat er eigenlijk uit? Vijf maanden geleden pakte ik in dit huis mijn koffers uit. Ik was hoopvol, ook wel wat bang, maar vooral opgelucht dat ik een jarenlange periode kon afsluiten waarin Michiel en ik probeerden te trekken aan een dood paard. 

Rust en leegte

De vrijheid leek me fijn, en bij vlagen geniet ik daar ook van. Geen kleine irritaties meer, geen grote woordenwisselingen. Die rust doet me goed. Maar verder is het vooral leeg. Ja, ik werk, ik zorg, ik moeder en ik poets. Ik zit niet stil, maar er is een deel van me dat leeg is. Kaal en dor. En dat stuk lijkt alsmaar groter te worden. Zeker hier in het donker.

De Octopus

In mij zit een octopus met veel tentakels, die elk houvast zoeken. Een enkele keer lijkt het alsof ze iets vinden, maar dan glipt het toch weer weg. Mijn huis is fijn, maar ik moet er over een half jaar uit. Het gaat lekker op mijn werk, maar als zzp’er ben ik toch elke maand weer benauwd of ik volgende maand nog wel opdrachten krijg. Met mijn kinderen gaat het best oké, maar ze zijn ook niet happy met alles. En dan ikzelf. Waar ben ik? Wat moet ik met mezelf? Een avondje Tinderen voor een pleziertje? Ik moet er niet aan denken. Of eigenlijk wel. Nee, ben je gek. Een nachtje lol, wat lost dat op? Ja, heel even misschien wel wat, maar wat wil ik nu eigenlijk echt?

Ik mis iets

Het is inmiddels half drie. Over vijf uur gaat de wekker. Stom hoofd dat maar blijft malen. Stom lijf ook, dat nu wil plassen. Als ik daarna weer naar mijn kamer loop, zie ik door een opening in de gordijnen het maanlicht op de witte lakens schijnen. Dat enorme, grote, witte, lege bed. Ik mis Michiel, zijn lijf om tegenaan te kruipen. Onze seks was altijd hemels, hoe ver we overdag ook van elkaar verwijderd waren. Ik mis zijn warmte, zijn mond, zijn handen op mijn lijf. Ach welnee. Ik mis niet hem, ik mis gewoon seks. Hij was 22 jaar lang mijn enige bedpartner. Ik kan me geen beeld vormen van mezelf met een ander.

Ik zucht, doe mijn ogen dicht. Twee minuten later gaat de wekker. Half acht, tijd om weer in actie te komen. 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Sta jezelf tijd toe voor je verdriet, het nog niet weten hoe het verder gaat. Je weet het even niet, gun jezelf dat.

Wil jij al wel graag weten hoe je in 5 stappen jouw eindman vindt, geef je dan op voor het gratis online webinar

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatsteliefde biedt live & online coaching voor vrouwen. Meer informatie vind je op haar website www.laatsteliefde.nl