• Recent Posts

  • Recente reacties

  • Wat heb je gemist?

  • Thema’s

  • Sophia Magazine: voor jou!

    Ben je 40-, 50-, 60-, 70-, 80-, 90- of 100-plus? Dan is Sophia Magazine hét online magazine voor jou.

    Wil je een avondje met vriendinnen op stap? Wie of wat houd je tegen? Check de agenda dansen. Ben je meer een festivalgangster? Dan is de agenda festivals voor jou the place to be. De agenda vakanties is niet zo maar een overzicht met reizen. Dit zijn single reizen voor hogeropgeleide 40-plussers.

    Verder vind je op Sophia Magazine artikelen over onderwerpen die jou interesseren: werk, geld, liefde, relaties, schoonheid, mode, gezondheid, reizen, wonen en uitgaan. Het zijn artikelen geschreven voor en door powervrouwen.

    Ben je ook een specialist in één van deze thema's? Word dan schrijver bij Sophia Magazine! Op de pagina Vacatures vind je meer informatie hierover.

  • Follow

rust

Nierstenen
28 September 2023

Nierstenen

Iedereen die wel eens nierstenen heeft gehad weet hoe pijnlijk het is. Ik wist niet wat me overkwam die zaterdagochtend om 5 uur. Ik lag te kronkelen in bed en kon niet meer liggen, staan of zitten. Zoiets gebeurt altijd in het weekend dus om gelijk een andere arts te bellen vond ik ook een beetje overdreven. Denkend dat het wel over zou gaan nam ik 2 paracetamol in, wachtend tot de pijn zou zakken.

Pijn

Maar de pijn zakte niet. Die werd, zo mogelijk steeds erger. Ik ben een watje, ik geef het direct toe. Maar ik kan me niet herinneren ooit zo’n pijn te hebben gehad. Toen ik het niet meer uithield heb ik mijn nichtje gebeld die verpleegkundige is. Gelukkig had zij even niet veel bijzonders te doen en kon zij mij ondersteunen naar het ziekenhuis.

Onderzoeken

Na veel onderzoeken kwam de uitslag: Nierstenen en een flinke blaasontsteking. Ok, hoe kom ik daar nu weer aan, maar belangrijker hoe kom ik er weer vanaf. Gelukkig kreeg ik direct zware pijnstillers, een kuur en nog een aantal dozen met medicijnen. De pijnstiller hielp vrijwel gelijk, ik voelde me gelijk een ander mens.

Twee weken

Toch ben ik er ruim twee weken flink beroerd van geweest. Ik ben er gelukkig weer doorheen maar ben nog heel erg moe. Alle energie is helemaal weg. Ik hoop dat ik die weer snel terugvind. Want we moeten altijd zoveel. En moet je dan, verplicht, een paar weken rust nemen dan komt alles in de knel. Of?

In de knel

Het gekke is dat als ik bezig ben ik altijd vind dat ik tijd tekort kom. Terwijl als ik dan uit de running ben en er echt niets gebeurt dan kan het ook. Dat moet dan maar, wat verlies ik er eigenlijk mee? Al het werk dat blijft liggen, blijft gewoon wachten. Het loop niet vanzelf weg. Dus wat is er zo vreselijk onoverkomelijk als het even niet gaat?

Ontstressen

Ik weet altijd precies hoe ik moet ontstreden maar als het erop aankomt loop ik mezelf toch weer voorbij. Dat gaat ongemerkt. Totdat je lijf zegt dat het even genoeg is geweest. Even rustig aan doen, gezond eten, genoeg slapen en vooral ook de tijd nemen voor ontspanning. Ont-spanning. Want spanning is niet zo erg als het maar niet te lang duurt. En ook leuke spanning is spanning.

Read More
No Comment

Gezondheid

Alleen
6 September 2022

Alleen

De een kan het makkelijk af, de ander vindt het vreselijk. Ik behoor tot de eerste categorie. Ik vermaak me prima. Natuurlijk vind ik het heel gezellig om met vrienden en familie te zijn. Maar ik heb ook de rust nodig van het alleen zijn. Ik zou nooit als kluizenaar willen leven, maar dat is een ander verhaal.

Gedwongen

Het is ook een ander verhaal als iemand ‘gedwongen’ alleen moet leven. Mijn moeder voelt zich vaak alleen. Dit betekent niet dat ze geen mensen om zich heen heeft. Maar na een huwelijk van 63 jaar, mist ze mijn vader ontzettend. En niemand kan zijn plaats innemen. Dus hoeveel mensen er om haar heen zijn maakt niet zoveel uit, zolang hij er niet tussen zit.

Verlies

Het gaat dan meer om het gevoel van verlies, dat haar eenzaamheid vergroot. En dat laatste valt niet mee wanneer je alles altijd samen deed. Ik vind het moeilijk om alles altijd samen met iemand te doen. Ik mis de vrijheid, die ik voel als ik alleen ben. Niet dat ik bijzondere dingen ga doen, maar ik voel me het meest vrij zonder iemand om me heen.

Alleen weg

Zo zie ik er ook niet tegenop om alleen weg te gaan. Of dit nu voor een dag is, of voor een hele vakantie. Integendeel, zou ik haast zeggen. Ik ga graag met een vriendin op vakantie maar als ik alleen ga, heb ik een andere tijdsindeling. Andere ervaringen. Allebei zijn ze leuk, en voor mij zijn ze allebei belangrijk.

Vraag

Ik word vaak gevraagd of ik er niet tegenop zie twee weken op stap te gaan, zonder een reisgenoot. Nee. Ik kijk ernaar uit. Mis ik iets? Niet alleen in de vorm van die reisgenoot, maar is er iets mis met mij? Geen idee. Ik denk er weleens over na, waarom ik dit zo graag doe en waarom het zelfs echt nodig is voor mij dit zo af en toe te doen…

Beste vriend/vriendin

Ik heb het antwoord gevonden. Ik heb mijn allerbeste vriend/vriendin gevonden in mijn verhalen, in mijn notitieblok. Niets ten nadele van mijn fysieke vrienden en familie, maar tijdens het schrijven voel ik me helemaal verbonden met dat wat ik schrijf waardoor het een band geeft.

Nooit alleen

Zodoende ben ik nooit alleen. Nooit. En om de reden dat die innerlijke stem soms heel zacht klinkt, vaak bijna niet te horen is, moet ik af en toe alleen zijn. Moet ik af en toe die rust hebben. Om te luisteren. Om te schrijven. Het is voor mij het mooiste cadeau dat ik ooit gekregen heb.

Read More
1 Comment

spiritualiteit

Ben ik mantelzorger?
5 July 2022

Ben ik mantelzorger?

‘Ja natuurlijk zorg ik voor mijn partner, voor mijn kinderen en/of voor mijn ouders. Dat doe ik uit liefde.’ Ik kom net terug van een bijeenkomst georganiseerd voor de mantelzorger. Er is een onderzoek gaande door het lokale steunpunt mantelzorg. En die zijn weer aangesloten bij mantelzorg.nl.

Openbaring

Het was een hele openbaring. Natuurlijk zorg je graag voor mensen die hulp nodig hebben. Vooral als het om geliefden gaat. Daar denk je niet eens over na. Toch zouden we dat wel moeten doen. Want mantelzorg verlenen is niet zomaar iets dat je tussendoor doet. Sterker nog, mantelzorg is werk. En de meesten van ons beseffen (nog) niet dat ook wij mantelzorger zijn.

Mantelzorg is werk

Liefdewerk, maar wel iets waar je constant mee bezig bent. Ik sprak met moeders van kinderen die constante zorg nodig hebben. En ik hoorde hun ervaringen. Hoe zij vaak horen dat dat ‘toch hun taak is als moeder.’ Ja, je zorgt voor je kinderen. Maar hoe zit het met een kind dat constante zorg nodig heeft? Dat nog niet zelf naar de wc durft? Een kind dat voor alles bang is wat niet direct in zijn/haar patroon past? Hoe ga je daar als moeder mee om?

Partner

En ben je al jaren samen en wordt jouw partner ziek? Dementie/Alzheimer, hulpbehoevend? Stop je die ‘zomaar’ in een verzorgingshuis? Ook al komt de tijd dat je het zelf niet meer aankunt, laat je dan je levenspartner alleen zitten in dat tehuis? ‘Nee, natuurlijk niet’, hoor ik om me heen. Je gaat naar je vrouw/man toe zodra je wakker wordt en gaat pas weer naar huis als je niet meer op je benen kan staan. Om de volgende dag weer zo snel mogelijk naar hem of haar toe te gaan. Want je houdt van ze. En je wilt hun laatste jaren nog zo goed mogelijk laten verlopen. Zonder angsten en vreemde gezichten.

Ouders

En dan de mensen die altijd voor jou hebben gezorgd. Ze hebben je zo goed mogelijk begeleid op de weg naar volwassenheid. Ze hebben je getroost als je verdriet had, je geholpen als je het moeilijk had. Nu zijn zij zelf een beetje in de war. Ze vergeten weleens iets, ze hebben jou zo nodig. Zeg je dan: ‘het was fijn, maar nu ben ik volwassen. Ik heb mijn eigen leven en daar pas jij niet meer zo in thuis?’ Nee. Als je zulke lieve ouders hebt als ik, dan NEE.

Maar ik dan?

Betekent dit dat je jouw leven dan compleet moet stilzetten? Dat je al jouw tijd en energie moet steken in mantelzorger zijn? Eigenlijk betekent het inderdaad precies dat. Zonder moeten doe je dit. Je denkt er vaak niet eens bij na. Totdat je zelf in een situatie belandt waar je niet meer uit komt. Je raakt overspannen, overstresst en komt in een burn-out.

Hulp

Ik wist het niet. En ik denk dat een heleboel mensen niet weten dat je hulp kunt krijgen. In heel veel verschillende vormen. Persoonlijke hulp, hulp die bij jouw situatie past. Wat ben ik blij en opgelucht dat ik vanmiddag geweldige dames heb ontmoet die heel enthousiast en heel behulpzaam zijn. Die werkzaam zijn bij mijn steunpunt. Het steunpunt mantelzorg in mijn gemeente. Wat nou zo geweldig is? Bij jou in jouw gemeente is er vast ook een afdeling!

Landelijk

En ik weet het, je hebt het al die tijd alleen moeten redden. En dat gaat je best goed af. Maar waarom zou je nog? Waarom pak je niet alle hulp aan die je geboden wordt? Voordat je er al te lang over na gaat denken: Schrijf je in ieder geval in bij jouw lokale afdeling, te vinden via de landelijke organisatie mantelzorg.nl. Gratis. Want al die hulp die jij aan anderen geeft mag je ook een heel klein beetje terug verwachten. Hulp bij vragen, bij begeleiding, de hulp gaat verder dan ik ooit had durven hopen.

Ben ik, ook, mantelzorger?

Zorg jij voor iemand? En dreigt die zorg al je tijd en energie op te slokken? Even gezonde kinderen buiten beschouwing latend, dan ja. Dan ben jij mantelzorger. Dan heb jij recht op hulp. Vraag om die hulp. Voordat het voor jou te zwaar wordt.

Read More
No Comment

leven

Buitenogen
12 May 2022

Buitenogen

Eline de Moor (52) zet haar hart steeds verder open om Ronald in haar leven toe te laten. Spannend, maar het lijkt allemaal goed te gaan.

Oase in de stad

Ronald zet een kop thee voor me neer. ‘Dank je,’ glimlach ik naar hem. We zitten in zijn heerlijke tuin, een ommuurde groene oase in het midden van de stad. Het voelt zo goed om hier te zijn, of eigenlijk om bij Ronald te zijn. Het maakt niet zoveel uit waar we dan zitten, heb ik gemerkt. Zodra we met z’n tweeën zijn, voelt het fijn en rustig.

Andere voorstelling

Blijkbaar voelt een relatie zo, bedenk ik me. Ik had er een andere voorstelling van, al heb ik weinig vergelijkingsmateriaal. Mijn relatie met Michiel was best oké, als ik er nu op terugkijk. Best oké, maar ook totaal anders. We konden het goed vinden, hadden ook geregeld lol, maar ik voelde me lang niet zo compleet als nu.

Compleet

Ja, dat is het, compleet. En rustig. Bij Michiel was ik vaak op mijn hoede en was ik geregeld bang voor zijn reactie. Of nou ja, bang niet echt, maar ik vond het altijd belangrijk wat hij ergens van vond, want als hij iets goedkeurde, dan kon ik ontspannen.

Zijn mening

Bij Ronald heb ik dat veel minder, al betrap ik me er nog wel eens op dat ik wacht tot hij zijn mening ergens over heeft gegeven. Maar ik heb gemerkt dat het oké is om een andere mening te hebben, dat ik die gewoon kan laten horen en dat ik dan niet afgestraft of afgekapt word. 

Dezelfde gedachte

De vraag vormt zich in mijn hoofd, en voordat ik heb besloten of ik hem ga stellen of niet, hoor ik Ronald het al zeggen. ‘Zou je het leuk vinden als ik bij jou en de kinderen kom eten dit weekend?’ Ik schrik er haast van, ook dat we allebei tegelijk hetzelfde dachten. ‘Dat is goed,’ zeg ik. Ronald kijkt me verrast aan. ‘Serieus?’ Ik knik. ‘Ik geloof het wel,’ lach ik. De afgelopen dagen heb ik Julie en Kas een beetje over Ronald verteld, en dat werd best goed ontvangen. Het lijkt erop dat ze het me wel gunnen. Misschien komt dat ook wel doordat Michiel al zolang iets met Sophie heeft. 

Goed hoor

Als ik die avond aan tafel het idee opgooi dat Ronald komt eten, klinkt er een tweevoudig ‘goed, hoor.’ Niet enthousiast, maar ook niet onverschillig. Een beetje voorzichtig, misschien. Het onderwerp wordt snel veranderd, en ik laat het maar zo. Het voelt spannend, maar dan op een goede manier. 

Gezellig

Het is een gezellige avond. Ronald is leuk met de kinderen, belangstellend en grappig. Geen moment heb ik het gevoel dat ik iets moet redden of iets uit moet leggen, het lijkt helemaal vanzelf te gaan. Als Ronald na het eten weer naar huis gaat, geeft hij me in de gang een zoen en een knuffel. ‘Ik vond het leuk,’ zegt hij. ‘Ik ook,’ antwoord ik. ‘Al vond ik het ook wel spannend.’ Ronald knikt. ‘Dat wist ik wel. Fijn dat je deze stap durfde te zetten.’ Met nog een zoen nemen we afscheid. 

Opgelucht

Ik ben moe, maar ook blij en opgelucht. Blijkbaar maakte ik me er drukker om dan ik had gedacht. Weer iets afgevinkt. Ik haal diep adem, de rust daalt in me neer. Voorlopig, dan.

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Wees niet te snel met je nieuwe liefde voorstellen aan kinderen, hoe goed het ook voelt. Geef hen de tijd te wennen aan het idee dat er een nieuwe liefde in het spel is, ga eerst eens ontdekken of jullie prille relatie een basis heeft. En bedenk dat die eerste periode zonder buitenogen nooit meer terugkomt. Daar mag je van genieten.

Wil je ook jouw eindman vinden? Carla Ketelaar van Laatste Liefde schreef het praktische boek Vind je eindman.

Liever eerst een gratis hoofdstuk lezen? Dat kan, klik hier voor het eerste hoofdstuk van mijn boek.

Read More
No Comment

Liefde

Ik mis je, ik mis je niet
21 April 2022

Ik mis je, ik mis je niet

Eline de Moor (52) is blij met Ronald, al blijven de hersenspinsels haar lastigvallen. Heel voorzichtig begint er een toekomstbeeld bij haar te ontstaan.

Heerlijk rustig

Ik betrap mezelf erop dat ik loop te neuriën terwijl ik mijn boodschappen uitpak. Het is prachtig weer buiten, maar dat is niet de reden voor mijn goede bui. Na de aanvaring met Vivienne is het heerlijk rustig gebleven. Nadat ik bij Pia mijn hart had uitgestort, ben ik met Ronald gaan hardlopen en daarna hebben we een terrasje opgezocht. Tot mijn eigen verbazing hielden mijn gedachten zich stil en kon ik gewoon genieten van het moment. Ik zag weer hoe leuk hij is, hoeveel moeite hij voor me doet, hoe ik me kan ontspannen als ik bij hem ben. 

Geen kritische ogen

En nu is het al een week of twee zo heerlijk rustig in mijn hoofd. Ik ben blij als ik hem weer zie, we hebben lol en mooie gesprekken. Geen Vivienne, geen Annette aan de muur in de woonkamer, geen kritische ogen of ongemakkelijk gedoe. We appen geregeld, en als het een dag stil is, maakt me dat niet onrustig. Eigenlijk best gek, want bij vorige dates kreeg ik daar ontzettend veel kriebels van. Dan vond ik daar van alles van, en was ik bang dat het contact verbroken werd. Van binnen voel ik die onrust weer opzetten als ik eraan terugdenk, het deed soms haast fysiek pijn. En nu is het zo rustig, dat ik Ronald niet eens mis als we elkaar een paar dagen niet zien.

Ik mis hem niet

Ik stop even met wat ik aan het doen was, de sinaasappels in de fruitschaal leggen. Ik mis hem niet. Is dat niet raar? Zou dat niet moeten? Het voelt zo rustig dat ik me zelfs af begin te vragen of ik echt wel wat voor hem voel. Of zit ik mezelf nou wat aan te praten? Het gaat gewoon goed, had ik net geconcludeerd, waarom zou ik dan weer op zoek gaan naar iets wat misschien niet klopt? 

Gedachten

Met een zucht zet ik de waterkoker aan voor een kop thee en besluit die laatste gedachten weg te laten waaien. Ik ben er een kei in mezelf gek te maken, en ik hou liever het fijne gevoel vast dat ik daarnet had.

Lachende foto

Mijn mok thee staat even later op de salontafel te dampen en ik scroll wat door mijn social media voor ik weer aan het werk ga. Ik open WhatsApp en open het gesprek met Ronald. Als ik zijn lachende foto zie, voel ik weer hoe blij ik van hem word. Misschien is dat wel het nieuwe missen, bedenk ik. Geen gemis dat pijn doet, maar dat warm voelt. Ik stuur hem een kusje en sluit mijn telefoon. 

Thee

‘Hé mam!’ De voordeur slaat dicht, Julie smijt haar tas in een hoek. ‘Wat eten we vanavond?’ Ze loopt direct door naar de koelkast en haalt er een stuk kaas uit waar ze een flinke plak vanaf snijdt. ‘Rösti’, antwoord ik, ‘en zo te zien zonder kaas, want die is dan op. Thee?’ Ik zet uit gewoonte water op voordat ze antwoord geeft, want mijn dochter heeft haar thee-gen van mij geërfd. Thee is altijd goed. Julie leunt tegen het aanrecht terwijl ze de kaas opeet. Ik zie ineens de volwassen vrouw in haar doorkomen, zo lang als ze is. Nog even en ze vliegt uit.

Schooljaren

Die avond kijk ik de tafel eens rond. Julie staat op het punt haar school af te ronden, na de zomer gaat ze op kamers. Een mijlpaal, die me vervult met trots en weemoed. Kas is nog niet zover, hij zweeft op die leeftijd dat hij kan switchen van wijsheid naar kinderlijke meligheid. Ik weet inmiddels dat die schooljaren voorbij vliegen. Voor ik het weet slaat hij ook zijn vleugels uit, en wordt mijn huis een leeg nest. Of nou ja, leeg… ik ben er natuurlijk nog. En Ronald. Die laatste gedachte stroomt als een blij riviertje door me heen. 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Iemand missen is geen graadmeter voor een fijne relatie. Als je je goed, rustig, fijn en kalm voelt als je bij elkaar bent, dan is het niet zo gek dat je hem niet mist wanneer je weer met je eigen dingen bezig bent. Dat gevoel van missen is een oud patroon vanuit hunkering naar verbinding. Gezonde liefde doet geen pijn.

Wil je meer weten over de valkuilen bij het daten en het groeien naar gezonde relaties? Doe dan zondagochtend 1 mei om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt.’

Wil je nog meer informatie kijk dan op haar website www.laatsteliefde.nl.

Read More
No Comment

Liefde

In de klier
11 January 2022

In de klier

Mijn nichtje, nu een prachtige volwassen vrouw, zei als kind dat iets ‘in de klier’ zat als iets in de war was. Dat kon een touw met een knoop erin zijn, maar ook een gedachte. Er was iets ‘mis’ en dus zat het ‘in de klier’. Ze vroeg ons om hulp om het ‘uit de klier’ te halen.

Kerstlampjes

Ik moest hieraan denken toen ik mijn kerstlampjes uit de bomen, guirlandes en dergelijke haalde om op te ruimen. Ze mogen weer een jaar in de kelder liggen wachten tot de volgende kerst. Ik vind het heerlijk om alles op te hangen en neer te zetten, maar het aftuigen vind ik vreselijk. Ik gooi het liefst alles in een stel dozen en tassen en zie het eind november wel weer. Met gevolg dat ieder jaar alle lampjes ‘in de klier’ zitten.

Voorbeeld

Een vriendin is een groot voorbeeld voor me wat betreft organisatie. Trouwens ook op ander gebied, maar daar hebben we het nu niet over. Zij heeft sterrenbeeld maagd, en de dames geboren onder dit sterrenbeeld staan bekend om hun perfectionisme en organisatietalent. Zo ook om hun talent voor opruimen. Zij ruimt haar lampjes op door ze om een lege wc rol, of keukenrol, te draaien met de stekker aan de binnenkant van de rol. Hiervoor maakt ze een klein sneetje in de bovenkant van de rol. Perfect.

Geduld

Heb ik hier het geduld voor? Nee. Heb ik als het zover is een lege rol? Welnee. Dus hup, alle lampjes in de tas en volgend jaar zien we wel weer. Om volgende keer als ik ze nodig heb gefrustreerd te raken dat weer alles ‘in de klier’ zit. Chaos. En niet alleen met mijn lampjes.

Chaos

Iedereen die mij kent weet dat ik een chaotisch mens ben. Ik kan er zelf niet tegen en probeer dit aan te pakken. Ik bekijk youtube filmpjes van mensen die alles goed op orde hebben. Ik verbaas me en wil dit ook. Ergens wel wetend dat dit al gauw weer verzand in oude gewoontes.

Teveel leuks

Maar dit nieuwe jaar is weer een uitstekende gelegenheid om alles goed te doen. Om het perfecte huis te creeëren. Om gezonde maaltijden klaar te maken, iedere dag. Om mijn schrijfopdrachten van tevoren (ver van tevoren) al klaar te hebben, zodat ik eindelijk kan doen waarvoor ik de Schrijversacademie ben gaan volgen: om mijn boek af te maken. Er is teveel wat ik leuk vind.

Rust en energie

Want zodra ik alles heb gedaan wat er op mijn lijstje staat dat ik MOET doen, pas dan kan ik de rust en energie vinden om verder te gaan met mijn boek. OF? De eerste week van dit jaar liep ik mezelf voorbij en er kwam niets uit m’n handen. ken je dat? Als chaotisch persoon schrijf ik alles op. Ik ben iedere dag al een uur bezig om alles op te schrijven wat ik die dag af wil hebben. Het is minstens een A-4tje vol.

Rust?

Dat geeft rust. Maar iedere keer als ik iets doorstreep van mijn lijst zie ik nog zo’n vijftien klussen staan. Ik raak van slag. Want al die energie die ik net nog had moet ik verdelen over de rest van de lijst. Kortom, het werkt niet. Ik krijg hoofdpijn van de stress. En ik weet waar het van komt, dus ik ga dit aanpakken.

Opdrachten

Ik had een fijn gesprek met mijn zus die me hielp herinneren waarom ik de academie heb gevolgd. Waarom ik heb gekozen voor een schrijverscarrière en waarom ik hier zo gelukkig van word. Ik word niet rustig van lijsten maken. Ook niet van dingen wegstrepen, want voor alles wat ik wegstreep komen er twee nieuwe klussen bij.

Tijd

De tijd wordt mijn vijand. En dat is niet de bedoeling. Dus probeer ik nu te beginnen met het belangrijkste. Iedere dag begin ik met mijn boek. De wekker staat aan voor 1,5 uur. Daarna moet ik even bewegen. Ik ga de was doen, de vaat, mijn badkamer schoonmaken, noem maar op. Daarna is het tijd voor 1,5 uur opdrachten schrijven. Weer staat de wekker aan. Ik heb mijn dag verdeeld in sessies van 1,5 uur. En ja, daar zitten ook sessies in voor koffie en lunch.

Vier uur

Om vier uur hou ik ermee op. Dan is mijn dag klaar. Wauw, wat heb ik veel gedaan vandaag. Trots plof ik op de bank met een wijntje. En heeee… ik heb helemaal geen hoofdpijn meer! Het werkt. Mijn nieuwe jaar is begonnen. Zou ik dan toch ooit mijn leven ‘uit de klier‘ halen?

Read More
No Comment

Werk

Channelen: Water, rust en spel
7 December 2021

Channelen: Water, rust en spel

En, hoe gaat het met channelen? Neem je er de tijd voor? Of komt het voor jou op momenten wanneer je het minst iets verwacht? Dat laatste gebeurt bij mij vaak. Ineens ‘hoor’ ik een stem, of ‘zie’ ik een antwoord op mijn eerdere vraag of probleem.

Kinderen

Kinderen staan hier vaak nog heel open voor. Zij gaan er natuurlijk mee om, ze weten niet beter. Angst en twijfel staat niet in de weg dus ze laten het gewoon gebeuren. Ik had een hele rij denkbeeldige vriendjes en vriendinnetjes. Maar voor mij waren ze net zo echt als de rits ‘echte’ vriendjes en vriendinnetjes uit de buurt en op school.

Neefje

Ik zal niet gauw vergeten hoe mijn neefje ‘channelen’ uitlegde aan mij. Hij was een jaar of 4 en zat aan tafel. Uit het niets kwam hij met het volgende: ‘Als ik iets moeilijk vind, of ik weet niet zo goed hoe ik het moet doen dan doe ik eerst mijn ogen dicht.’ Hij deed het voor en kneep z’n ogen stijf dicht. Zijn wijsvingers gingen automatisch naar zijn slapen. Iedere wijsvinger aan een kant. Alsof hij heel diep nadacht. Maar het was meer om aan te geven dat hij heel geconcentreerd was. ‘En dan kijk ik achter m’n ogen en zie ik wat ik moet doen.’

Kijken

Ik vroeg hem of hij dat dan met z’n ogen zag. ‘Nee joh!’ Hij schaterde dat ik zo dom kon zijn. ‘Ik heb toch m’n ogen dicht. Ik zie het ACHTER m’n ogen, in m’n hoofd.’ Het was een duidelijke uitleg en hij gebruikte het ‘channelen’ regelmatig om zo zijn antwoorden te vinden. Toen ik hem vertelde dat een hoop ‘grote mensen’ dit best moeilijk vinden, keek hij me ongelovig aan. Het was zo gemakkelijk!

Moeilijk

En dat is het ook. Wij willen overal eerst over nadenken. Als we het laten gebeuren is het het meest natuurlijke en makkelijke proces dat we ons kunnen herinneren. Er zijn een paar tips om het nog gemakkelijker te maken.

Water

Drink veel water. Dat is sowieso heel goed voor je gezondheid, maar ook voor je innerlijke gezondheid. Het drinken van water is rustgevend. En helpt je bij channelen.

Rust

Neem je rust. Ook dit lijkt heel normaal, maar hoe vaak gaan we maar door en doen we ‘nog even dit en nog even dat’. Rust uit. Neem ook regelmatig een ‘rust voor je hersenen’. Dit kun je doen door meditatie. Zet af en toe je hersens even stil. Zet mooie muziek op en denk even helemaal nergens aan.

Spel

En het laatste, maar misschien het meest belangrijke. Speel ermee. Neem het niet allemaal zo serieus. Het leven is in principe een spel. Ook met channelen kun je spelen. Probeer het uit. Vraag antwoord op iets waar je mee zit of waar je naar op zoek bent. En laat het dan rusten. Voordat je het door hebt krijg je ineens een antwoord. Weet je opeens welke kant je op moet.

Read More
No Comment

spiritualiteit

Eline’s Kerst
31 December 2020

Eline’s Kerst

Eline de Moor (51) is nu ruim een jaar single. Kerstmis is een lastige periode als je single bent.  

Geen zielig geval

Nou, wat was dat een goed idee zeg, om Ilse af te zeggen voor Kerstmis. Ik met m’n grote mond en mijn ‘andere plannen’. Maar ik heb geen zin om een zielig geval te zijn dat gered moet worden van de eenzaamheid door een zus en een moeder die geen begrip hebben voor mijn single bestaan. Dan ben ik liever een zielig geval in mijn eentje zonder vervelende vragen of opmerkingen waardoor ik me in een hoekje geduwd voel. 

Ideaalplaatje

Het lijkt wel of rond deze tijd de hele wereld bestaat uit gelukkige stelletjes, dito gezinnetjes en vrede op aarde. Elke reclame op televisie draait om het ideaalplaatje, een buurvrouw die een zelf geknutselde kaart krijgt van haar schattige buurmeisje, een oma die koekjes bakt voor haar kleinkinderen, een gezin dat knus bij elkaar zit rond de eettafel vol lekkers.

Geen kerstgevoel

Ik krijg er allesbehalve een kerstgevoel van, de drempel om Kerstmis in m’n eentje door te brengen wordt er alleen maar hoger van. Julie en Kas gaan kerstavond naar hun vader, op tweede Kerstdag zijn ze weer bij mij. Altijd al een rare dag gevonden, die tweede feestdag. Iedereen zit dan al tot z’n kraag vol, en dan moet je nog zo’n dag verplicht opzitten en pootjes geven. 

Eline’s Kerst

Betrapt, ik zit alweer te negatieven. Wat is dat toch hardnekkig, dat stemmetje dat me zo de treurnis in kan kletsen. Hardnekkig en irritant. Ik besluit het voor nu meteen de nek om te draaien, en plannen te bedenken voor mijn Eenzame Kerst. Of nee, laat ik dat maar gelijk omdopen tot Eline’s Kerst. Zat films op tv om uit te kiezen, ik kan gewoon een pizza bestellen als ik dat wil, of juist iets lekkers dat alleen maar in de oven hoeft. Kaarsjes aan en prosecco open. Proost.

Toch wel raar

En toch voelt het raar, als ik die avond op de bank zit met een dekentje, een glas bubbels en Love Actually voor de veertiende keer. Zou Ilse het ook ongemakkelijk vinden? Heb ik hier nou wel goed aan gedaan? Ze doet altijd zoveel moeite om het perfecte kerstmaal op tafel te zetten, en nou heb ik haar met van alles laten zitten.

Teveel tijd om na te denken

Zal ik haar even bellen? Of nee, dat is ook weer zo raar, en wat moet ik dan zeggen? Ik zucht en schenk mezelf nog maar eens in. Nadeel van rust in huis is dat ik veel te veel tijd heb om na te denken. Ik had besloten om me niet meer als het kleine zusje te laten behandelen, en dat kan alleen als ik nu uit Ilses vaarwater blijf. Morgen is het vroeg genoeg om te bellen.  

Yes, ik kan het!

Het is al laat als ik de televisie uitzet. In de keuken maak ik nog een beker warme chocolademelk voor mezelf voor ik naar bed ga. Heerlijk rozig kruip ik tussen de lakens. Ik heb het toch maar mooi gedaan, Kerstmis in mijn eentje, zonder me al te eenzaam te voelen. Yes, ik kan het! 

Tip van liefdesexpert Carla Ketelaar: Het cliché dat je eerst van jezelf moet houden voor een ander van je kan houden, ken je vast al. Laat ik het iets genuanceerder stellen: wees oké en tevreden met jezelf en je hebt een waardevolle basis voor een relatie. Je hoeft niet ‘af’ of ‘perfect’ te zijn om aan een relatie te beginnen. 

Wil je ook weten of je toe bent aan een nieuwe relatie? Doe dan zondagochtend 10 januari om 11.00 uur mee aan het gratis online webinar ‘Hoe je in 5 stappen je eindman vindt’.

Wil je nog meer informatie kijk dan op de website www.laatsteliefde.nl.

Read More
No Comment

Liefde

De nieuwe trendkleur van 2020
24 February 2020

De nieuwe trendkleur van 2020

De nieuwe trendkleur van 2020 wordt…tadadada… ‘Tranquil Dawn’. ‘OK, en wat mag dat dan wel wezen?’ Vraag jij je af. Ik zal het vertellen. Het is lichtgrijs met een groen tintje. Dat klinkt misschien niet zo heel spannend maar ik heb het gezien en het is mooi.

Veel groen

Nu is toch alles groen wat interieur betreft. Ik ben samen met een vriendin alle woonboulevards aan het aflopen. En dan zie je mooie dingen. Maar veel groen, mooi gecombineerd met roestbruin en zachtgeel. Ik hou ervan.

Een soort jungle behang

Nu heeft mijn vriendin voor een heel spannend jungle behang gekozen in haar slaapkamer. Niet op alle muren, want dan wordt het te donker. Maar ze koos de kleur op de muur achter haar (groene) bed. Hoe kom je erop? Nou, je kunt onder andere inspiratie opdoen bij de Colorstore

Wat wil ik eigenlijk?

Het grappige is, dat door het kiezen van een kleur voor een wand, je ook vaak weet wat erbij hoort aan meubels. Mijn vriendin had geen idee. Het enige dat ze weet is dat ze haar huis wil ‘updaten’. ‘Maar wat is nu eigenlijk mijn smaak?’ Ze was heel stellig in wat ze niet mooi vond. ‘Maar geen idee wat ik wel wil…’

Samen is veel gezelliger

En dus vroeg ze of ik mee wilde gaan, ideetjes opdoen. Dat is altijd leuk en gezellig. We zijn inmiddels al heel wat meubelzaken en stoffeerders afgeweest. Zelf heb ik nog meubels uit de tijd van mijn huwelijk, zo’n 35 jaar geleden. Dus mijn verbazing was groot.

Ik kan er niet van slapen

In die tijd had je granol op de muren. Dat was in, en gemakkelijk. Je had een paar kleuren verf en daar deed je het mee. Als ik nu de vele soorten verf en mogelijkheden zie lig ik er ‘s nachts wakker van.

Ik wil meer rust

Dat zou bij mij ook wel mooi staan… dat trendkleurtje. Groen is heel rustgevend, dus voor een chaoot als ik kan dat geen kwaad. Maar dat betekent wel dat ik mijn rode bank en zwarte vloerbedekking moet vervangen. Mijn witte stoelen mogen blijven.

En rust krijg je in de slaapkamer

Mmmm… Misschien is het iets voor de slaapkamer. Daar zit nu een soort onbestemde babypoepkleur op de muren. Ik heb het nooit mooi gevonden, maar het was DE kleur in de tijd dat ik mijn huis kocht. De vorige eigenaar had alle kamers in die kleur geschilderd.

Eindelijk een andere kleur

Met de gedachte dat het opnieuw verven van de woonkamer en de keuken belangrijker waren, heb ik het laten zitten in de slaapkamer. En daar zit het nu nog. Op een gegeven moment valt het je niet meer op. Maar nu ik weer helemaal aangestoken word door mijn vriendin en door een site als die van colorstore, wordt het toch eens tijd voor een ander kleurtje op mijn muur.

 

 

Read More
No Comment

Wonen

De Octopus
11 April 2019

Eline de Moor is net 50 als zij en haar man Michiel uit elkaar gaan. Met hun twee kinderen Julie (15) en Kas (12) probeert ze haar leven weer in te vullen. 

(more…)

Read More
No Comment

Liefde

Duurzame Dinsdag: Beautysalon Paars en Weleda
4 July 2017

Luxe en je laten verwennen versus duurzaamheid. Het lijkt bijna een tegenstelling, maar dat is het natuurlijk niet. Waarom zou je niet lekker naar de schoonheidsspecialiste gaan en je laten verwennen met de 100 procent natuurlijke producten van Weleda? Of ben je alleen maar goed bezig als je macrobiotisch eet, zelfgebreide truien draagt en met ongekamde haren de straat op gaat? Natuurlijk niet!

(more…)

Read More
No Comment

Lifestyle  / Schoonheid




%d