Blauwe blouse

Ja hoor, daar is hij weer. Ik zie een oude foto voorbijkomen en zie dat ik mijn oude vertrouwde blauwe blouse aan heb. Hoelang zal ik hem al hebben? Het label aan de binnenkant zegt dat ik ‘m ooit heb gekocht bij V&D, in de tijd dat de winkel nog bestond. Dit was ook nog in een tijd dat ik in een klein dorpje woonde dat geen winkel van V&D had. Ik moest ervoor naar de grote stad.

Twijfel

Ik kan me nog vaag herinneren dat ik twijfelde of ik hem wel of niet zou kopen. De kleuren waren niet bepaald mijn kleuren, ze waren ook niet echt in de mode en de stof was een beetje gekreukeld. Maar het was een koopje, dus ik heb hem toch maar meegenomen. Het moet in het jaar 1983 zijn geweest, zo niet nog een paar jaar eerder.

Tegenkomen

Ik kom hem nog geregeld tegen op vakantiefoto’s en ik weet precies waarom. Nooit eerder ben ik een kledingstuk tegengekomen die zo gemakkelijk mee te nemen is. Het neemt geen plaats in want je kan hem net zo oprollen/vouwen/proppen als je wil. Hij kreukt niet. Er zit nog geen rimpeltje in als je hem uit een koffer haalt. Daarbij weegt het ding niets. Je kan het als een blouse dragen of over een T-shirt/hemdje als het weer iets frisser is.

Kapot

Hij is niet kapot te krijgen. Als ik denk aan de honderden (misschien wel duizenden) keren dat ik hem gedragen heb verbaast het me dat er zelfs nog nooit een knoopje vanaf is geraakt. Vaak heb ik met mijn blauwe blouse in mijn handen gestaan, boven een afvalzak. Het wordt nu toch eindelijk weleens tijd dat ik hem weggooi. Ik krijg het niet voor elkaar. Ik draag hem nog steeds. Hij is te combineren met bijna alles.

Tevreden

Er zijn veel dingen waar ik tevreden over ben in mijn leven. Deze blauwe blouse is er zeker een van. Voor ongeveer 10 gulden draag ik al meer dan 40 jaar eenzelfde kledingstuk. Mensen die mij nog niet zo lang kennen zeggen me ook nog vaak hoe leuk die blouse me staat. Mensen die me al langer kennen houden wijselijk hun mond.