Stel je deze communicatie voor: je komt thuis van een rotdag op je werk. Het is veel te druk en je werkt je uit de naad. Je werkt bovendien samen met iemand aan een project en die samenwerking verloopt allesbehalve soepel. Je baalt ook nog eens van een klant die steeds weer met andere wensen en eisen komt en je zou vanavond gezellig de stad in met een vriendin, maar die heeft net op het laatste moment afgezegd.

Frustratie van  je af praten

Je baalt en je bent moe. En dus wil je even je frustratie kwijt bij je partner. Je begint je verhaal zuchtend en geïrriteerd en je lieve man of vriend stelt al snel allerlei praktische vragen: ”Heb je dat al met haar besproken?” en ”Daar zijn toch afspraken over gemaakt?”. Hij komt ook met suggesties: ”Dit kan zo niet langer, je moet dit echt aankaarten bij je leidinggevende”.

Nee, geen oplossingen!

En daar zit jij helemaal niet op te wachten. Hoe goed bedoeld ook, je wilt gewoon even je verhaal kwijt. Even uiten wat dit met je doet, hoe je je voelt. Je wilt gewoon even klagen, je gal spuwen, je irritatie uiten. Want dat lucht op! Je zit helemaal niet te wachten op oplossingen!Die kan je zelf wel bedenken en je had er ook niet om gevraagd. Grote kans dat je nog geïrriteerder raakt en hem toe snauwt: ”Luister nou gewoon even!” Want dat is wat je wilt.

Herkenbare communicatie?

Even heel generaliserend gesteld, (ik weet dat er altijd uitzonderingen zijn maar gegeneraliseerd schrijft wat vlotter), zijn mannen meer oplossingsgericht dan vrouwen. En vrouwen uiten makkelijker hun gevoelens en op een andere manier dan mannen.

Wij willen soms alleen maar een luisterend oor en begrip, zonder een oplossing. Mannen vinden het over het algemeen gewoon heel fijn om een oplossing te bedenken en aan te dragen en ons zo te helpen. Dus alle goede bedoelingen ten spijt, wil het nog wel eens tot een (kleine) botsing komen.

Geen telepatisch vermogen

Nog een voorbeeld: vrouwen hebben soms de neiging om ervan uit te gaan dat mannen wel kunnen raden wat ze denken en willen. Zonder dat ze dat duidelijk hebben gezegd. Of überhaupt hebben gezegd.

Zo vertelde iemand mij ooit eens het verhaal over haar verjaardag, lang geleden toen ze haar man nog niet zo lang kende. Hij had haar gevraagd wat ze wilde voor haar verjaardag en zij had geantwoord dat ze geen cadeaus hoefde en geen poespas wilde. Maar stiekem verwachtte ze wel poespas met vooral een cadeau en dan ook liefst iets dat glimt.

Dus op haar verjaardag werd ze wakker, vol verwachting. Geen ontbijt op bed. Wel een kus en gefeliciteerd, maar dat was het. ”Hmm, apart”, dacht ze. Gewoon ontbijt aan tafel, wel met liefde bereid, maar zonder cadeau. ”Nu gaat het komen”, dacht ze. Er gebeurde niks. Er kwam geen cadeau. Ze dacht nog: ”Dan gaat het bij de lunch gebeuren”. Wederom gebeurde er niks. Nou ja, dan moest er die avond een romantisch verrassingsdiner zijn en dan zou het grote moment komen. En wederom gebeurde er niks bijzonders, ze gingen heerlijk eten en met wijn erbij, maar geen cadeau. Toen ze naar bed gingen had ze nog een klein beetje hoop…maar nee, nog steeds geen cadeau. Ze hield het niet meer en gooide haar teleurstelling en verbazing eruit. Haar partner keek haar geschrokken aan:”Maar je zei dat je geen cadeau wilde en geen poespas?” Waarop haar reactie was:”Ja, dat zei ik wel, maar dat meende ik toch niet! Natuurlijk wil ik een cadeau, maar daar ga ik toch niet om vragen!

Arme man

Ik weet dat dit vaak voor komt in allerlei situaties: wij vrouwen menen dat het toch wel duidelijk is wat we willen of juist niet willen, zonder dat we dat hebben gecommuniceerd. Wij vinden iets heel logisch en gaan ervan uit dat hij dat wel snapt. Dat hij kan raden wat wij denken. Tuurlijk joh! Dat is dus een dikke, vette aanname die je doet. En dat is nooit handig.

Het is goed gekomen met dit stel trouwens. Zij heeft uiteindelijk door hem geleerd dat ze duidelijk moet communiceren wat ze wil. Ze was hem zelfs dankbaar voor deze les.

Betere communicatie kun je leren

Mannen en vrouwen zitten nou eenmaal anders in elkaar en dat heeft ook gevolgen voor onze manier van communiceren. Er zijn trouwens wel meer verschillen, ik beperk me even tot deze.

In de communicatietrainingen die ik geef worden vaak grapjes gemaakt:’Nou, dat ga ik thuis ook eens uitproberen’ of ‘Mijn vrouw is heel blij dat ik deze training volg’. Heel kortweg kan je stellen (even weer generaliserend) dat vrouwen moeten leren om duidelijk uit te spreken wat ze wel of niet willen en hoe ze iets willen en mannen moeten leren om te luisteren. Echt te luisteren om te begrijpen, niet om direct met een oplossing aan te komen.

Hoe communiceren jij en je partner?

Als je nu heel eerlijk kijkt naar jezelf en je relatie, herken je dit dan? Zo ja, heb het er eens over met elkaar en ga ermee aan de slag. Spreek uit wat je merkt, zonder oordeel of verwijt! Dat is heel belangrijk. Zeg wat je graag wilt, wat jij nodig hebt. En vraag je partner hoe hij erover denkt en wat zijn wensen zijn op het gebied van communicatie.

Succes!

Wil je meer artikelen van Corry Conen lezen?

• Waarom het geen zin heeft de waarom vraag te stellen
• Waarom kwetsbaarheid niet voor watjes is…
• O jee, emoties… Ik ben er niet!
• Onduidelijk communiceren, maak jij je hier ook schuldig aan?
• Negen argumenten om alleen op reis te gaan!
• De zin en onzin van affirmaties
• Kun jij een compliment ontvangen? 3 tips!
• Opruimen en omgaan met emoties: wat heb jij allemaal in de kast gestopt?
• Degene die jou het meest in de weg zit ben jij zelf: 5 tips om daar vandaag nog mee te stoppen!
• Zeg jij vaak ja, terwijl het nee is?

(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!