Hijgend en puffend spring ik in de trein. Meestal ga ik ruim op tijd van huis en loop ik relaxed naar het station, maar deze ochtend ben ik laat. Ik heb het er warm van gekregen. Als ik weer door mijn bril kan kijken, zie ik dat ik recht tegenover een mooie dame ben gaan zitten.
Leren jasjes
Ze is een paar jaar jonger dan ikzelf maar ze ziet er in haar kleding heel jeugdig uit. Misschien wel een beetje te jeugdig. Maar ja, dat zegt mijn moeder ook altijd over mij. “Jij denkt ook nog steeds dat je 25 bent”, zegt ze dan. Een midlife crisis associeer ik altijd met mannen in leren jasjes op een grote motor en een te jonge vriendin, maar als ik goed naar de vrouw tegenover mij kijk zie ik dat vrouwen er blijkbaar ook last van kunnen hebben. De vrouw ziet er aantrekkelijk uit in haar jeans en haar strakke truitje. Het staat mooi bij haar geblondeerde haar met haar iets te bruine gezicht.
Midlife crisis
Ik heb mezelf wijs gemaakt dat ik nooit last heb gehad van de midlife crisis. Qua kleding, fitheid en levensstijl probeer ik zolang mogelijk jong te blijven. Daar moet ik mijn moeder gelijk in geven, maar dat vind ik onschuldig. Ik heb nooit een identiteitscrisis gehad waarin ik me afvroeg wie ik ben en wat ik met mijn verdere leven wilde. En die sportwagen, een snelle motor en een 20 jaar jongere vriendin zijn er ook nooit gekomen.
Cowboylaarzen
De vrouw tegenover mij gooit haar benen over elkaar waarbij ze mij met de punt van haar laars licht aanraakt. Ze verontschuldigt zich gelijk. Ik kan er niet goed tegen wanneer mensen zich niet plezierig voelen in mijn directe omgeving. Dan heb ik de neiging om geforceerd aardig te doen. Was ik maar ergens anders gaan zitten, denk ik. Maar ja, die klote bril……..ik zag het allemaal niet zo scherp toen ik de trein in stapte. Het been dat ze over haar knie heeft geslagen wiebelt op en neer. Ze heeft gave cognackleurige cowboylaarzen aan; echt heel stoer en stijlvol. Ik beantwoord haar blik met een goedkeurend knikje en zeg: “supermooie laarzen”.
Ze denkt dat ik in een midlifecrisis zit
‘Lopen ze fijn, die laarzen?’, vraag ik. ‘Ja, ze lopen heerlijk’, zegt ze. Dan is ze even stil en lijkt ze te twijfelen over wat ze wil zeggen. ‘Mijn dochter vindt me eigenlijk te oud voor deze laarzen. Daarom heb ik ze nooit aan als ik met haar ergens naartoe ga. Ze denkt dat ik in een midlife crisis zit’. Ze kijkt me srak aan. ‘Wat een flauwekul’, zeg ik, terwijl ik denk: daar kon dat meisje best eens gelijk in hebben. ‘Waarom zouden alleen jonge mensen cowboylaarzen mogen dragen?’
Bekentenis
Dan beken ik haar dat ik zelf vorig jaar ook cowboylaarzen heb gekocht. Ook ik kwam ze tegen op een site en heb ik die laarzen in een impulsieve bui online besteld. En ook mijn dochter vindt die dingen helemaal niks voor mij. Als ik de cowboylaarzen aan heb, heb ik het gevoel dat iedereen naar mijn laarzen zit te kijken en denkt: moet je daar die ouwe grijze Old Schatterhand zien met zijn cowboylaarzen. Waar zal-ie zijn paard neer hebben gezet?
Cowboylaarzen en een midlifecrisis? Echt niet…
“Maar nu ik jou zie met die mooie laarzen, denk ik dat ik de mijne ook maar weer eens uit de doos moet halen”, zeg ik tegen mijn overbuurvrouw. ‘Als je de laarzen wat vaker aan hebt, zul je merken dat ze alleen maar mooier worden en lekkerder gaan lopen.’ De trein nadert het station van Dronten. Ik doe mijn jas dicht en gooi mijn rugtas over mijn schouder. Als ik op sta zeg ik tegen de mooie vrouw: ‘Leuk je gesproken te hebben. Ik voel me niet meer in een midlifecrisis en ik heb toch weer even 200 euro verdiend vanmorgen’. ‘Zo is dat’, lacht ze naar mij, ‘maar dan moet je ze morgen wel meteen aantrekken en niet weer gaan twijfelen.’
Dit artikel is van Martin Veldwijk
https://sophiamagazine.nl
Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!
Leave A Reply