Februari

Overal hoor ik om me heen dat men zo blij is dat eindelijk die januarimaand achter de rug is. Alsof februari veel verschil maakt, maar blijkbaar is de gedachte aan het komend voorjaar sterker in februari dan die in januari is. Het schijnt zelfs zo sterk te zijn dat mensen serieus depressief worden in de maand januari. Dat heeft iets te maken met het licht dat we te weinig zien in die maand.

Idee

Daarom heb ik een idee: Als we nu in plaats van de kerstverlichting na oud en nieuw opruimen, de boel nog een maandje laten staan. Het staat zo gezellig en de enige tijd dat ik me al ietsje minder goed voel dan de rest van het jaar is als ik de kerstboom op ga ruimen. Dat gaat vrij snel weer over, want gelukkig heb ik niet zoveel last van depressies.

Vakantie

Tijdens mijn werk op het reisbureau kreeg ik steevast de overwinteraars begin januari. ‘We moeten de maand januari ontvluchten en willen naar de zon.’ Prima, hartstikke lekker en goed voor de zaak. Maar als we nu allemaal een maandje langer de lichtjes aan laten dan scheelt dat een heleboel geld. Oké, het is nog steeds niet warm buiten maar je kunt een hoop met een kachel, een deken en warme chocomel. Gewoon nog even binnen blijven en het knus maken.

Terras

Ik snap het hoor, ik kijk ook weer uit naar terrassen en ijsjes. En ik wil niet pessimistisch doen maar die zal je ook nog niet treffen in de maand februari. Misschien een dag of twee in maart, maar pas in april wordt het lente. We moeten dus nog even volhouden. Dan kan je er maar beter iets leuks van maken, toch? Of je gaat inderdaad een paar weken naar de zon, of je wacht en laat de kerstverlichting aan.

Juni

In Aspen gaan de kerstbomen en verlichting pas in juni weg. Dat komt vanwege de toeristen. Zolang er sneeuw ligt willen ze kerstlampjes. Ik snap dat. En omdat de sneeuw pas in juni verdwenen is, blijven de lampjes tot die tijd in de bomen. Daarbij hebben we Wintersköl, een winterfeest halverwege januari om de moed erin te houden.

Carnaval

Nu hebben we hier wel carnaval, maar daar moet je een mens voor zijn. Alles voor een feestje, dacht ik vroeger en hoste vrolijk mee hier in de stad boven de rivieren. Het heeft me nooit zo aangetrokken. Al dat drinken omdat het ‘moet’ of er tenminste bij hoort. Gemaakt vrolijk zijn omdat het zo hoort op die paar dagen in februari. Ik sla hem over nu. En ga gezellig onder mijn kerstboomlampjes zitten dromen over de volgende kerst.

Narcissen

Een voordeel heeft het wel dat iedereen zo verlangt naar het voorjaar en niet kan wachten: Mijn aller-favoriete bloem is nu alweer te koop. Tot nu toe alleen nog in een bolletje, maar het zal niet zo lang meer duren voordat ze ook los te verkrijgen zijn. En die heb ik het liefst. Mijn narcis. Mijn zonnetjes in huis. Zodra ze op mijn tafel (en kast en aanrecht en nachtkastje en plank in de badkamer en de wc en overal waar nog ene plekje is te vinden) staan laat dan de lente maar komen. Dan ben ik er ook klaar voor.