Er zijn mensen die het afkeuren, al die ‘schermpjes’ van tegenwoordig. Zelf vind ik zo’n schermpje een zegen, mits gedoseerd (ik heb namelijk ook nog een leven buiten de smartphone en ik wil niet 24/7 bereikbaar zijn). Maar het is soms bijna van levensbelang dat je de prikkels van bijvoorbeeld een overbevolkte treinreis kunt dempen met een set oordopjes in je oren en een schermpje voor je neus.
Massaal tijdens een treinreis achter de krant
Nieuw is het niet, jezelf terugtrekken in de trein. Er circuleren al jaren foto’s in de social media waarmee men het 21e eeuwse schermpjesgebruik vergelijkt met vroeger, toen men allemaal achter de krant dook. Zo’n krant had ook nog een flink groter formaat dan het huidige tabloidformaat. Waarom zou je altijd met iedereen een levendige social talk moeten opstarten in het OV? Soms is dat leuk en interessant, soms heb je daar helemaal geen zin in. Na een drukke dag of in een overvolle, drukke trein is een schermpje met ‘oortjes’ zéér welkom.
Welness resort vol gebak
Tegenwoordig heb je voor niet al teveel geld al flinke databundels en ook de wifi in het OV is steeds prettiger van kwaliteit als je buiten de spits reist, waardoor je beeld of geluid kunt streamen. Verder kun je gebruik maken van een gedownload muziekje of filmpje in het (telefoon)geheugen. Bij het populaire supergoedkope warenhuis (wit met blauwe letters) kun je zelfs voor een paar euro verbindingsstukjes kopen waarmee je een sd-kaart of USB-stick aan je smartphone kunt hangen. Koop er meteen een klein rond etuitje bij om oordopjes, USB-stick en het verbindingsstukje in op te bergen. Hiermee kun je je op aangename wijze geestelijk terugtrekken uit het hectische treinleven en jezelf in een andere wereld dromen. Een kleine kanttekening: let wel op je eindstation! De trein wacht niet tot je filmpje klaar is!
Mijn favoriete ‘escape’ is momenteel de televisieserie The Great British Bake Off, de Britse bakwedstrijd waarop het bekende Heel Holland Bakt is gebaseerd. Tuttig en oubollig? Vást. Maar een treinreis wordt bijna een bezoekje aan een wellness resort met dit soort filmpjes. Een wellness resort vol gebak! Wie droomt daar nou niet van?
Soggy bottoms
De typisch Britse humor (vaak op het randje, soms er net overheen, waarna de BBC weer de nodige boze mail krijgt) verveelt me nooit. Met ingezogen wangen van de spanning zie ik hoe deelnemers met de moed der wanhoop vechten tegen ‘soggy bottoms’ en instortende ‘showstoppers’, of juist de meest ingenieuze taarten, pasteien, broden en andere baksels produceren.
Het verveelt nooit, de kwinkslagen van de presentatrices Mel Giedroyc en Sue Perkins, de sfeerplaatjes rondom de tent (lammetjes, bloemetjes, timelapse-opnames van wolkenluchten) en het zwoegen van de kandidaten (ik leef zo met ze mee dat ik wel eens hard ‘Oh néé!’ heb geroepen in een mudvolle trein als er weer eens iets inzakt, op de grond terecht komt of anderszins uitloopt op een drama).
Hoogtepunt is het optreden van de juryleden, Paul Hollywood (bekend om zijn broodspecialiteiten, maar ook om de meest doordringende blauwe ogen die je ooit hebt gezien) en Mary Berry (bekend om haar tongstrelende gebakrecepten, zelf is ze inmiddels in de tachtig, maar ze heeft ondanks alle juryproeverijen nog steeds een figuur waar elke banketliefhebbende vrouw jaloers op is).
Meedogenloos zet Paul een vlijmscherm mes in de zojuist afgeleverde baksels. Het oordeel van hem en Mary is streng maar rechtvaardig. Originaliteit en creativiteit zijn zeer gewenst, maar mogen nooit ten koste gaan van smaak. Over het gebruik van drank in de baksels zijn de juryleden verdeeld: Paul vindt het al gauw teveel, terwijl Mary er minder moeite mee heeft.
Van de nood een deugd maken
Dankzij dit soort filmpjes kom ik altijd heerlijk ontspannen thuis, ook al was de dag nog zo lang en de treinreis nog zo druk. Ik heb ook altijd reserve videootjes mee, zodat ik in geval van nood een extra aflevering uit de kast kan trekken. Vertragingen kun je niet veranderen, beter maak je van de nood een deugd en probeer je je tijd zo prettig mogelijk door te brengen.
Inmiddels heb ik seizoen vier net afgerond, ik ben over de helft. Maar niet getreurd, ik heb nog wat afleveringen Downton Abbey liggen en Floortje naar het Eind van de Wereld. Tegen de tijd dat ik daar doorheen ben, heb ik vast weer nieuwe series gevonden waar ik heerlijk mee weg kan dromen tijdens lange, drukke en/of prikkelrijke treinreizen. Ik kan het echt iedereen aanraden!
(Taalfoutje gezien? Meld het dan. Alvast bedankt!)
Volg Sophia Magazine op Bloglovin
BBCBritse humorDowntown AbbeyFloortje naar het Eind van de WereldHeel Holland BaktMarry BerryMel Giedroycmobielmobiele telefoonOVPaul Hollywoodschermpjesmartphonesoggy bottomsSue PerkinsThe Great British Bake Offtrein'treinreis
2 Comments
Ik lees meestal in de trein (e-reader, dus ook een schermpje), Whatsapp of Facebook. Ik kijk eigenlijk nooit films of series, omdat ik niet op wifi in de trein wil. Dat kost me zonder wifi te veel mb’s 😉
Nee, als je een gemiddeld abonnement hebt moet je zeker niet streamen! Maar ik hoor steeds vaker dat je ook abonnementen hebt met vrij datagebruik.
Voor kortere reizen gebruik ik de telefoon als e-reader. Niet iedereen vindt dat prettig (want klein), maar ik vind het prima. Heb ik al verteld hoe blij ik ben met mijn telefoon? 😉