Ik heb mij laten vertellen dat we gemiddeld zo’n 50.000 gedachten op een dag hebben. Een stroom aan gedachten dus, elke dag opnieuw. En weet je wat? Je kunt die stroom niet stopzetten. Dat is een illusie. Wel kun je leren om meer in het hier en nu aanwezig te zijn. Hoe ik dat heb gedaan? Door het volgen van een achtweekse training Mindfulness.

Piekeren

Als ik met piekeren geld had kunnen verdienen zou ik nu een goedgevulde bankrekening hebben. Ik was er een meester in. En nog steeds kan ik me er ineens van bewust zijn dat ik weer aan het piekeren ben. Alleen heb ik er nu minder (vaak) last van. Of ik heb er wél last van en geef mezelf toestemming om te piekeren. Wel alleen over zaken die er toe doen. Over kleine dingen pieker ik steeds minder. Dat heeft misschien meer met leeftijd en levenservaring te maken.

Er niet in blijven hangen

Hoewel ik van nature geen rasoptimist ben, versta ik blijkbaar de kunst om niet te blijven hangen in mijn eigen negatieve gedachten. Ik ben in het dagelijks leven in staat om mijzelf een liefdevolle schop onder mijn achterste te geven. Dat is prettig om van jezelf te weten. Het lukt niet elke dag, maar over het algemeen gaat het mij goed af. Leven vanuit de wens of het verlangen die iets wél lukt, ook al vind je het spannend of is het nieuw. Als positieve tegenhanger van ‘leven vanuit de angst dat iets niet lukt’.

Dat is wel anders geweest

Bij hele heftige gebeurtenissen in mijn leven lukte het echter niet om gewoon de draad weer op te pakken. In sommige situaties riep ik daarbij zelfs professionele hulp in. De laatste keer dat ik me zowel fysiek als mentaal ziek voelde was bij een dreigend ontslag, enkele jaren geleden. Ik had maagpijn en de onzekerheid bleef maar aan me knagen. Gedachten als ‘hoe zou dit afgelopen?’ en ‘vind ik wel een nieuwe baan’ waren heel reëel, maar ik kon niets aan de situatie veranderen. Ik had er geen controle over. Rationeel wist ik dat piekeren niets zou oplossen, maar mijn gevoel vertelde mij iets anders. Ik bleef hangen in een negatieve stroom aan piekergedachten.

Mindfulness: in het nu is er meestal niet zoveel aan de hand

Tot een psycholoog mij wees op mindfulness. Zij had mij inmiddels goed leren kennen en dacht dat dit iets was dat goed bij mij zou passen. In eerste instantie was ik sceptisch. Ik kocht eerst een boek om erover te lezen en ermee te oefenen (Mindfulness, een praktische gids om rust te vinden in een hectische wereld van Mark Williams en Danny Penman).

Op een gegeven moment zag ik dat er bij mij in de buurt een achtweekse training startte. Ik heb mij aangemeld. Ook weer vanuit de wens en het verlangen om iets te veranderen.

Deze training was en is oprecht het mooiste cadeau dat ik mijzelf ooit heb gegeven. Je leert in deze training vooral dat er in het nú, op dit moment niets of niet zoveel aan de hand is. Dat waar je over piekert heeft altijd te maken met iets dat zich in het verleden heeft afgespeeld of met iets in de toekomst. Mindfulness is vooral een aandachtstraining, met je ademhaling als anker. Je adem heb je altijd bij je en dus kun je, in stressvolle situaties, altijd terugkeren naar je kern: je ademhaling. En ook leer je om minder te oordelen, naar jezelf en naar anderen. Dat is een prettige bijkomstigheid.

Mindfulness is leven met aandacht

Na deze training merkte ik dat ik meer ging leven met aandacht. Nog steeds wel eens met a full mind, maar door mindful in het leven te staan maak ik andere en bewustere keuzes. En het is of mijn zintuigen sinds die training meer ‘open’ staan. Ik ben dichter bij mijn eigen kern gekomen. En ik kom ook dichter bij de ander. Beslissingen neem ik veel vaker vanuit mijn hart… Uiteraard niet zonder ook mijn ‘gezond verstand’ te gebruiken!

Monique Mik-Kampman

I Organize You

Volg Sophia Magazine op Bloglovin of ontvang voortaan een melding in je mailbox als er een artikel verschijnt. Hoe? Door een – gratis – abonnement op Sophia Magazine te nemen: laat rechts bovenaan deze pagina je e-mailadres achter!